Berdaq nomidagi Qoraqalpoq davlat universiteti
O’zbekistondagi eng yirik GESlar
Download 0.79 Mb. Pdf ko'rish
|
- Bu sahifa navigatsiya:
- Neftni qayta ishlash sanoati.
- Qishloq xo’jaligi mashinasozligi.
- To’qimachilik mashinasozligi.
- Radioelektronika, elektrotexnika sanoati.
- Takrorlash uchun savollar va topshiriqlar
- 1.Qishloq xo’jaligining mamlakat xalq xo’jaligida tutgan o’rni va ahamiyati
- 2. Qishloq xo’jaligida yangi xo’jalik yuritish shakllari
O’zbekistondagi eng yirik GESlar. Nomi O’rnatilgan quvvatlar MVt Turbina-lar soni Qurilgan yillari Suv
manbai Chirchiq GES 620,5 4
Chirchiq Xo’jakent GES 165 3
Chirchiq G’azalkent GES 120 3
Chirchiq Farhod GES 126 4
Sirdaryo Yo qilg’i sanoati. Mamlakatimiz yoqilg’i sanoati er qaridan topilgan va qazib olinayotgan ko’mir, neft, tabiiy gaz konlari negizida shakllandi va rivojlanib bormoqda. O’zbekistonda 160ga yaqin neft-gaz koni topilgan, ularning 115 tasi Buxoro-Xiva geologik provintsiyasida, 27 tasi Farg’ona vodiysida, 10 tasi Surxondaryo, 7 tasi Ustyurtda joylashgan. Konlarning ggaz-kondensatli, gaz-neft, neft, gaz-neft kondensatli va naft-gaz kondensatli turlari mavjud. Hozir 71 neft, gaz va gaz-kondensat konlari ikki ko’mir konidan foydalanilmoqda 50 dan ortiq neft, gaz va gaz kondensat koni esa yaqin kelajakda ishga tushirish uchun tayyorlab qo’yilgan. Respublika yoqilg’i sanoati O’zbekiston yoqilg’i-energetika majmuining asosiy tarmog’ini tashkil etadi va barcha turdagi yoqilg’i qazib olish, neft mahsulotlari ishlab chiqarish korxonalaridan iborat. Ular xalq xo’jaligining barcha bo’g’inlarida xizmat ko’rsatadi. Uning yirik korxonalari Toshkent, Buxoro, Farg’ona, Surxondaryo, Qashqadaryo viloyatlarida joylashgan. Respublika sanoat mahsulotining umumiy hajmida yoqilg’i energetika majmui mahsulotlari hajmi 26,8%ni tashkil etadi. Mamlakat sanoatida band bo’lgan ishchi-xizmatchilarning neft-gaz-kondensat konining ochilishi va unga tushirilishi bilan neft sanoatining yoqilg’i sanoat majmuidagi mavqesi ortib bormoqda. Neft sanoati. Respublikada ilk bor neft koni 1904 yilda (Farg’ona vodiysidagi Chimyon neft konida 278 m chuqurlikdan sutkasiga 130 tonna neft olingan) ochilgan. Shu yili Vannovsk (Oltiariq) temir yo’l stantsiyasida neftni qayta ishlash zavodi ishga tushirildi. So’ngra- Farg’ona botig’ida Seldoxo yorkushton konlari osildi. Neyat-Vannovsk neft quvuri qurildi, neftni qayta ishlash zavodi kengaytirildi. Ana shu davrda rus va chet el kapitali neft qazib olish, uni qayta ishlash, neft mahsulotlarini sotishni to’la o’z
69 nazoratiga oldi. O’zbekistonda 1913 yilda jami 13 ming tonna neft qazib olindi. İkkinchi jahon urushi yillarida yangi (Farg’ona vodiysida, Janubiy Olamushuk, Polvontosh, Andijon) neft konlari ochildi. 1959 yilda Surxondaryo va Farg’ona vodiysida 9 ta neft konining o’zidan 1460 ming tonnadan ziyod neft olindi. Ayrim neft konlaridagi zaxiralarning tugashi natijasida 70-yillar boshidan neft qazib olish kamaydi. Yangi neft konlarini topish uchun chuqur quduqlar qazish o’zlashtirildi. Voruxda 5200 metr, Gumxonada 5670 m, Chust-Popda 5805 m, Mingbuloqda 6006 m o’ta chuqur neft quduqlari o’zlashtirildi. 1985 yili Buxoro-Xiva provintsiyasida yirik neft-gaz kondensatli Ko’kdumaloq koni ochildi. 1993 yili Mingbuloq tuzilmasidan neft otilib chiqdi. Hozir O’zbekiston neft sanoati xalq xo’jaligining neftga bo’lgan talabini qonlirish imkoniyatiga ega. Neftni qayta ishlash sanoati. Hozir Respublikada bu sohada Buxoro, Farg’ona va Oltiariq neftni qayta ishlash zavodlari ishlab turibdi. Farg’ona zavodi yonilg’i va surkov moylari ishlab chiqarishga ixtisoslashgan. Olitariq zavodi yonilg’i ishlab chiqaradi. Ko’kdumaloq neft-gaz koni ochilgandan so’ng Frantsiyaning TEKNEP firmasi bilan birgalikda 1993 yilda Buxoro viloyatining Qoravulbozor tumanida neftni qayta ishlash zavodi qurilishi boshlanib, bir yilda 2,5 mln. Tonna gaz kondensatini qayta ishlash quvvatiga ega bo’lgan korxona barpo etildi va birinchi navbatda 1997 yil avgustda ishga tushirildi. Respublika, neft mustaqilligi taminlab, korxonalar o’rtacha bir yilda 11 mln. Tonna neftni qayta ishlash imkoniyatiga ega. Gaz sanoati. Tarmoqning respublikada qazib olinayotgan yoqilg’i balansidagi xissasi 87,2% tashkil etadi. Sanoat usulida qazib chiqarish asosan 50-60 yillarda boshlandi. Qazib olish sanoati joylashgan asosiy rayonlar- Farg’ona va Surxondaryo viloyatlari, Buxoro, Qashqadaryo hamda Qoraqalpog’iston respublikasidir. 50 yillar oxirida Jarqoq-Buxoro- Samarqand-Toshkent magistral gazaprovodi qurilishi bilan respublika sanoat markazlari, shahar va qishloqlarni gazlashtirish boshlandi. 1862 yil Gazli koni ishga tushirildi va magistral gazoprovodlar qurilib O’zbekiston gazi Sobiq ittifoqning Evropa qismi, Ural, Qozog’iston, Qirg’iziston, Tojtkiston, Boltiq respublikalariga va boshqa hududlarga uzluksiz jo’natib turildi. Nihoyatda qisqa muddatlarda Buxoro-Ural, O’rta Osiyo-Markaz, Buxoro-Toshkent-Frunze-Olmaota gazoprovodlari qurib foydalanishga topshirildi. 1970 yilga kelib respublika jami 32 mlrd.m 3 gaz qazib olindi. Bizda tabiiy gaz murakkab geologik qatlamlarda (3500 m va undan chuqurda, bosim 600 (atmosferagacha) joylashgan bo’lib tarkibida vodorod sulfid (6% ga qadar), kordanad kislota kabi agressiv aralashmalar bo’lgan) konlarni ishga tushirishda bir qancha ilmiy- texnikaviy muammolarni hal qilishga to’g’ri keladi. Respublikamizda eng yirik bo’lgan Muborak gazni qayta ishlash zavodining birinchi navbati 1972 yil ishga tushirilib, gazni aralashmalarda tozalash imkoniyatlari yaratildi. Hozir respublikamizda yiliga Muborak zavodida, Farg’ona neftni qayta ishlash zavodida hamda Sho’rtang gaz majmuasida 100 ming tonnaga yaqin suyultirilgan gaz ishlab chiqarilmoqda. O’zbekiston mustaqillikka erishgach, mamlakatning neft va gaz mahsulotlariga bo’lgan ehtiyojini o’z resurslari hisobiga qondirish asosiy masala bo’lib qoldi. 1991 yili O’zbekiston neft va gaz sanoati davlat kontserni tashkil etildi, keyinroq 1992 y. Kontsern negizida O’zbekiston neft va gaz sanoati milliy korporatsiyasi ("O’zbekneftgaz") tuzildi.
70 Korporatsiya tarkibida tsirik birlashma va boshqarmalar hamda korxonalar faoliyat ko’rsatib kelmoqdalar. Korporatsiya qator xorijiy mamlakatlarning eng yirik firmalari bilan xamkorlik qilmoqda. Ko’mir sanoati. Mamlakatimizda ko’mirni sanoat usulida qazib olish 1930 yillar oxiridan boshlangan. Toshkent viloyati Ohangaron vodiysida Angern qo’ng’ir ko’mir, Surxondaryo viloyatida Sharg’un, Boysun toshko’mir konlari bor. Angren konidan 40 yillarda ko’mir ochiq va yopiq usulda qazila boshlandi. Sharg’un shaxtasida {riltosh fabrikasi (yillik quvvati 150 ming t.) ishlaydi. Respublikamizda 1950 yilda 1,4 mln.t. ko’mir qazilgan bo’lsin 1990 yilga kelib 6,4 mln. t.ga etdi. Bu ko’rsatkiya keyingi yillarda pasayib 1997 yilda 3 mln.ga tushib qoldi. Respublika mustaqillikka erishgandan keyin O’zbekiston ko’mir konlari negizida "Ko’mir" ko’mir qazib olish va sotish (1994 yil) aktsiyadorlik tuzildi. Metallurgiya sanoati. Sohani mamlakatimizda rivjlana boshlagani 4 ming yillik tarixga ega. Qadimda mis, oltin, qalay, kumush va boshqa metallarni eritishi va q yishi va qizdirib ishlatish bo’lgan. Chirchiq, Farg’ona, Zarafshon, Ohangaron shaharlarida misgarlik, zargarlik, temirchilik rivojlangan. Yagona Beobod shahridagi metallurgiya shahridagi qora metallurgiya sohsida faoliyat ko’rsatuvchi korxonadir. Bu erda asosan metal chiqindilari eritilib po’lat, cho’yan, quvurlar, po’lat prokat ishlab chiqariladi. Korxonada dastlabki mahsulot 1944 yilda olingan. Zavodda asosiy mahsulotdan tashqari 50 dan oshiq turdagi xalq istemoli buyumlari ham ishlab chiqariladi. Metallurgiya sanoatining etakchi tarmog’i rangli metallurgiya hisoblanadi,soha 1930 yillarda mahalliy mineral xom ashyo resurslari negizida shakllana boshlanadi. O’zbekistonda rangli kamyob va qimmatbaho metallar(oltin, mis, qo’rg’oshin, volfram, simob, molibden, va boshqalar) konlari, Obiraxmat, Oqtuz, Taqob,Qo’ytosh, Burchmullo, İngichka, Langar rangli metallar, Ko’k patas, Qizilolmalisoy, Kauldi, Chodak, marjonbuloq, Zarmiton oltin, Qalmoqqir mis, Oltintopgan, Qo’rg’oshinkon qo’rg’oshin ruh konlari va boshqalar topilib, ular sanoat miqyosida o’zlashtirilib, tarmoq shakllanib mamlakatimiz rangli metallar ishlab chiqarish bo’yicha jaxonda yuqori o’rinlardan birini egalladi. Oltin qazib olish va undan taqinchoqlar, zargarlik buyumlari bezaklar yasash O’zbekiston qadimdan mavjudligi arxeologik topilmalardan malum. Erkin uchraydigan oltin konlari o’zlashtirishga qadar oltin asosan sochma konlarda juda eski usullurda - qo’yterisi qoplangan yog’och tog’aralarda oltin zarrali qumlarni yuvib, ajratib olingan. Bunday qumlar X-XI asrlarda Chotqol, Chirchiq, Norin, Koson, So’x, Darvoz, Zarafshon daryolari vodiylarida bo’lganligi haqida malumotlar bor. Shu bilan birga erkin uchraydigan oltin o’rta asrlarda Chotqol-Qurama, Nurota tog’larida, markaziy Qizilqumdagi konlarda qazib olingan. Bu konlar laximlari hozir ham bor. O’lkamiz mineral hom-ashyo resurslarini o’rganishda jonlanish 1880 yillarda Rossiya imperiyasi bosib olgan davrda yuz berdi. Oktyabr to’ntarishigacha Chirchiq-Pskom va Chotqol daryolari vodiylarida oltin izlovchilar korxonalari oltin olish bilan shug’ullanganlar, 1913-17 yillarda Obiraxmat darasi (Toshkent viloyati) oltin konidan foydalanilgan. Mamlakatimiz mineral hom-ashyo aniqlash va uni qazib olib tashib ketish Oktyabr to’ntarishidan keyin ham davom etdi. 71 Urush yillari oltin izlash va uni qazib olish jadal olib borildi. 50-yillarda konlarni izlash bo’yicha tadqiqotlar natijasida Marjonbuloq, Kauli, Qizilolmalisoy, Sarmich, Qoraqo’tan, Bichanzor, Pirmirob, Kuchbuloq, Go’zaksoy, Muruntov, Charmiton va boshqa rudali oltin konlari topildi. 1965 yilda "O’zbekoltin" birlashmasi tashkil etildi. 1970 yil Chodak, 1972 yil Kuchbuloq, 1977yil Kauli, 1980 yilda Marjonbuloq, 1989 yilda Zarmitan va Qizilolmalisoy konlari ishga tushirildi. O’zbekiston mustaqillikka erishishi bilan xukumat tashkiliy choralarni ko’rdi. " O’zbekiston" birlashmasi negizida O’zbekiston respublikasining qimmatbaho metallar davlvt qo’mitasi tashkil etildi(1992y). Bu qo’mita 1994 yil "O’zolmosoltin" uyushmasiga aylantirildi. İkkinchi yirik markaz "Qizilqumkamyobmetaloltini" kontsernidir. 1993 yil Zarafshonda tashkil etilgan oltin qazib olish bo’yicha O’zbekiston AQSh "Zarafshon-Nyument"qo’shma korxonasi 1995 yilningmay oyida mahsulot bera boshladi. Buyuk Britaniyaning "Lonro"firmasi bilan hamkorlikda markaziy qizilqumda oltin rudalari konini ishga tushirish va oltin ajratib olish bo’yicha katta q shma korxona "Almantaytu Goldfilda" loyihasi amalga oshirildi. Qo’rg’oshin, mis, rux sanoati asosan Ohangaron-Olmaliq kon-sanoat rayonida shakllangan. Asosiy korxona Olmaliq kon-metallurgiya kombinatidir. Volfram va molibden sanoatning yirik korxonasi O’zbekiston qattiq qotishmalar va o’tga chidamli metallar kombinati (Chirchiq)dir. Korxona ingichka volfram (Samarqand) va Qo’ytosh volfram-molibden (Jizzax) konlari rudalar asosida ishlaydi. Kombinat mahsulotlari (100 turdan ortiq) po’lat eritish, kon burg’ulash, elektrotexnika sohalarida keng qo’llaniladi. Kombinatda 1996 yilda Respublika ehtiyojlarini to’la qoplaydigan elektr lampochkalari ishlab chiqarish quvvatlari ishga tushirildi. Mashinasozlik sanoati Tarmoqning dastlabki korxonalari O’zbekistonda 20 yillarda shakllandi. Metallga ishlov berish, tamirlash ustaxonalaridan iborat. Toshkentda 1927 yilda mexanika zavodi (hozirgi "Qishloqmash") ishga tushiriladi. Unda paxta tozalash zavodlari uchun asbob uskunalar ishlab chiqariladi. 1932 yil Ekskavator zavodi, -yillar oxirida "Komunar" (Andijon) "kolxozchi" (Samarqand), "bolshevik" (Qo’qon) zavodlari ishga tushirildi. Urushdan keyin irrigatsiya qurilish va paxtachilik mashinalari hamda to’qimachilik kimyo va xalq xo’jaligining boshqa tarmoqlari uchun yangi jihozlar ishlab chiqarila boshladi. Sanoat mahsulotlarining umumiy hajmida mashinasozlik sanoatining xissasi 1997 yilda 12%ga chiqdi.
Bu tarmoq bizda asosan mustaqillikka erishganimizdan keyin, shakllana boshladi. "Uzavtomash" uyushmasi 1994 yilda tuzilib hozir uning sharoitda 18ta korxona va tashkilot faoliyat ko’rsatmoqda. 1992 yilda "UzDEU" avto qo’shma korxonasi 1993 yil "avtoehtiyotqism" ilmiy ishlab chiqarish birlashmasi ish boshladi. Samarqandda "Sam Koch-avto" ishga tushdi va yangi "UzavtoVAZ agregat" korxonalarida "LİAZ" (Rossiya) ishlab chiqarish birlashmasi bilan hamkorlikda avtobus va trolleybuslar ishlab chiqarish mo’ljallanmoqda. 1997 yilda O’zbekistonda 65 ming dona engil avtomobil ishlab chiqarildi.
Tarmoqda 20% mashinasozlikning mahsulotini ishlab chiqariladi. Sobiq İttifoq respublikalari uchun g’o’za seyalkalari paxta terish mashimnalari, paxtachilikka moslashtirilgan chopiq traktorlarining asosiy qismi 1990 yillar boshigacha O’zbekistonda ishlab chiqarilgan. 72 Hozir mamlakatimizda juda ko’plab qishloq xo’jaligi uchun mashina va ehtiyot qismlar ishlab chiqaruvchi quyidagi korxonalar faoliyat ko’rsatmoqda: TTZ, Toshqishloqmash, Agregat zavodi, "Uzitalmator", Chirchiq qishloq xo’jalikmash, Bog’dorchilik mashinasozligi zavodi, "O’zqishloqloqxo’jalikxolding" kompaniyasi bilan birgalikda 7 ta qo’shma korxona . To’qimachilik mashinasozligi. Mahsulotlari "O’zbekto’qimachilikmash" birlashmasida ishlab chiqariladi. Birlashma tarkibida "ToshTo’qimachimash", "Qo’qonTo’qimachimash" Gagarin kukun mahsulotlari zavodi (Jizzax). Toshkent maxsus to’qimachiligi Konstruktorlik byurosi ishlab turibdi.
Tarmoq asosan urush yilarida shakllana boshladi. Kabel zavodi "Faton" (lampa, generatorlar, radiolampalar) Chirchiq transformator zavodi mahsulot berdi. Urushdan keyin "Mikont" (radiodetallar, shisha izolyatorlar) ishga tushdi. 1982 yil Algoritm (EHMlar) ishga tushdi. Undan keyin "Zenit", so’ngra bu zavodda qo’shma korxona (Jan.Koreyaning "Goldstar" firmasi bilan videomagnitafon va videopleyerlar, Xitoyning Sintsiyan radio zavodi bilan hamkorlikda rangli telivizorlar ishlab chiqarila boshladi. Tarmoq korxonalarida ishlab chiqarilgan mahsulotning 80-90% eksport qilinadi va 20dan ortiq boshqa mamlakatlar (Jan.Koreya, AQSh, Turkiya, Rossiya, Singapur) firmalari bilan qo’shma korxonalar barpo etilagan. Samolyotsozlik. O’zbekistonda urush yillari jangovor samolyotlar ishlab chiqarilgan Toshkent aviayiya zavodi 1941 yilda barpo etilagn, zavodda İL-14, AN-22, İL-76, İl-114 samalyotlari ishlab chiqariladi. 1996 yildan "Toshkent aviatsiya ishlab chiqarish birlashmasi" davlat AJ deb ataladi.
1.
Sanoat tarmoqlari qanday guruxlarga bo’linadi? 2.
Undiruchi sanoat tarmoqlari qaysilar? 3.
Qayta ishlovchi sanoat tarmoqlari? 4.
Agrosanoat majmua qaysi tarmoqlarni o’z ichiga oladi? 5.
©qilg’i-energetika majmuiga kiruvchi asosiy tarmoqlarni tariflang? 6.
Mustaqillik yillarida sanoatimizda qanday yangi tarmoqlar vujudga keldi? 7.
Sanoat tarmoqlari tuzilmasini shakllantirishning asosiy yo’nalishlari qaysilar? O’zbekiston qishloq xo’jaligi geografiyasi. Reja: 1. Qishloq xo’jaligini mamlakat xalq xo’jaligida tutgan o’rni va ahamiyati. 2. Qishloq xo’jaligida yangi xo’jalik yuritish shakllari. 3. Qishloq xo’jaligining moddiy texnika bazasi. 4. Qishloq xo’jaligi er fondi va asosiy tarmoqlarining joylashishi.
Qishloq xo’jaligi respublika xalq xo’jaligining eng muhim va yirik tarmog’i, aholini oziq-ovqat mahsulotlariga, engil va oziq-ovqat sanoati tarmoqlarining xom-ashyoga bo’lgan talabini qondiradi. Qishloq xo’jaligi o’simlik va hayvonot mahsulotlarini dastlabki va to’liq qayta ishlashning turli jarayonlarini ham o’z ichiga oladi va xalqning moddiy farovonligini taminlashda muhim ahamiyatga ega. Qishloq xo’jaligi ichida mamlakatning iqlim, er-suv va mehnat resurslaridan hamda xalqning asrlar davomida to’plagan dehqonchilik madaniyatidan unumli foydalanish 73 negizida paxtachilik etakchi tarmoqqa aylandi. Ayni paytda g’allachilik, sholikorlik, kanopchilik, lavlagikorlik, mevachilik, tokchilik, polizchilik, sabzavotchilik sohalari, chorvachilikning qoramolchilik, qo’ychilik, xususan qorako’lchilik, echkichilik, parrandachilik, yilqichilik, tuyachilik, asalarichilik, pillachilik sohalari ham asosiy tarmoqlarga kiradi. O’zbekiston jahonda yalpi paxta hosili etishtirish bo’yicha 4-o’rinda, paxta tolasi eksporti bo’yicha 2-o’rinda (AQShdan keyin) turadi. Respublika aholisining 60% dan ziyodrog’i qishloq joylarda yashaydi. Yalpi ichki mahsulotning 26,8%i qishloq xo’jaligiga to’g’ri keladi. 3,8 mln. kishi yoki respublika xalq xo’jaligidagi ish bilan band bo’lganlarning 43,7%i qishloq xo’jaligi sohasida mehnat qiladi. Respublika qishloq xo’jaligida mulkchilik shakllariga ko’ra kooperativ (jamoa xo’jaliklari, xo’jaliklararo korxonalar, shirkat uyushmalari, davlat xo’jaliklari negizida tashkil etilgan xo’jaliklar, jamoa mulkiga aylantirilgan fermalar va boshqalar), davlat (davlat xo’jaliklari, naslchilik zavodlari, o’quv tajriba hamda tajriba xo’jaliklari), xususiy (dehqon va fermer xo’jaliklari, xususiylashtirilgan korxonalar), aholining shaxsiy yordamchi xo’jaliklari mavjud. Respublika qishloq xo’jaligi mahsulotining 98,7%i iqtisodiyotning nodavlat sektorida ishlab chiqarilmoqda. Yalpi qishloq xo’jaligi mahsulotning 60,3% i aholining shaxsiy yordamchi xo’jaligida, 35,8%i qishloq xo’jaligi korxonalarida va 3,9% i fermer xo’jaliklarida yaratilmoqda. Qishloq va suv xo’jaligi vazirligi tizimida 1043 jamoa xo’jaligi, 31090 dehqon fermer xo’jaligi, 444 shirkatlar uyushmasi, 270 chorvachilik aktsiyadorlik jamiyati, 87 ijrachilar uyushmasi, 288 davlat xo’jaligi, 155 xo’jaliklararo korxonalar, 764 xususiylashtirilgan fermalar, 751 qurilish tashkilotlari ishlamoqda. Respublika bo’yicha fermerlarga birkitilgan er maydoni 665,7 ming gektarga teng bo’lib, har bir fermerga o’rtacha 21,4 ga. er maydoni to’g’ri keladi. O’zbekiston dunyoda dehqonchilikning eng qadimgi makonlaridan biridir. O’zbekiston hududida g’o’za million yil avval VII-VI asrlardan beri etishtirib kelinayotganligi malum. Xususan O’rta Osiyoda bundan qariyb 3 mln. yil avval g’alla ekinlari, sholi, kunjut, qovun va boshqa ekinlar o’stirilgan. XX asrning 20-yillarida O’zbekistonda ham er-suv islohatlari o’tkazildi, dehqon xo’jaliklarini amalda majburiy bo’lgan kollektivlashtirish boshlandi. Mamlakat qishloq xo’jaligida asrlar davomida shakllangan ukladlar tubdan o’zgartirilib, qishloqda yirik davlat xo’jaliklari tuzildi va yakka dehqon xo’jaliklari asta-sekin kollektiv xo’jaliklariga birlashtirildi. Birinchi 5 yillik deb atalmish davrda sobiq İttifoqning paxta mustaqilligi taminlandi. 1,2 mln tonna paxta xom-ashyosini yoki jamiga nisbatan 65 %ini O’zbekiston etkazib berdi.
Respublika qishloq xo’jaligida paxta yakka hokimligini qaror topishi oqibatida 1987 yilga kelib 2107,7 ming gektarga yoki sug’oriladigan ekin maydonining 60% dan ko’prog’iga paxta ekildi. Natijada ilmiy asoslangan almashlab ekish tizimi izdan chiqdi, mineral o’g’irlar, gerbitsidlar, ayniqsa inson salomatligiga zararli bo’lgan butifos ishlatilishi natijasida dehqonchilik qilinadigan joylarda ekologik sharoitlar buzildi.
O’zbekiston mustaqillikka erishgandan keyin mamlakat qishloq xo’jaligida chuqur islohatlarni amalga oshirish davri boshlandi. Respublika hukumati mamlakat iqtisodini eng muhim tarmog’i bo’lgan qishloq xo’jaligida bozor munosabatlarini shakllantirish, mulkchilikning nodavlat shakliga o’tish,
74 mulkni davlat tasarrufidan chiqarish va xususiylashtirish, dehqon fermer xo’jaligi faoliyatini yo’lga qo’yish kabi masalalarni hal etishga etibor bermoqda. Respublika parlamenti qishloq xo’jaligida tub burilishlarning huquqiy asoslarini yaratadigan qonunlarni qabul qildi. Jumladan “Er to’g’risida”, “O’zbekiston Respublikasida tadbirkorlik to’g’risida”, “İjara to’g’risida”, “Dehqon xo’jaligi to’g’risida”, “Er solig’i to’g’risida” va h.k. 1998 yil aprel oyida Oliy Majlisning XI sessiyasida qabul qilingan O’zbekiston Respublikasining “Er kodeksi”, “Qishloq xo’jaligi kooperativi to’g’risida”, “Dehqon xo’jaligi to’g’risida”, “Fermer xo’jaligi to’g’risida”gi qonunlari qishloq xo’jaligida ko’p ukladli iqtisodiyot poydevorini yaratishga yo’l ochdi. Birinchi navbatda paxta yakka hokimligini bartaraf etish va ekin maydonlari tarkibini ilmiy asosda tuzish tadbirlari ko’rildi. Respublikada g’alla mustaqilligini taminlash yo’lida katta dastur ishlab chiqildi va u bosqichma-bosqich amalga oshirilib borilmoqda. Paxta maydonlari qisqartirildi, tarkibiy tuzilishi o’zgartirilib, g’alla maydonlaining ulushi 40 % ga etkazildi va yiliga o’rtacha 4,0 mln. tonna g’alla tayyorlanmoqda. Qishloq xo’jaligi mahsuloti etishtirishda dehqonlarning shaxsiy tomorqa xo’jaliklariga 500 ming ga. dan ko’proq hosildor er ajratib berildi, uning umumiy maydoni 750 ming gektarga etkazildi. Qishloq xo’jaligi sohasidagi zarar ko’rib ishlayotgan davlat xo’jaliklari, iqtisodiy jihatdan o’zini oqlamagan xo’jaliklar xo’jalik yuritishning shirkatlar, ijarachilar uyushmalari, xususiylashtirilgan fermalar kabi iqtisodiy samarasi ko’proq shakllarga o’tkazildi, jamoa xo’jaliklari rivojiga sharoit yaratildi. Bankrotlik yoqasida turgan korxonalar uchun sanatsiya choralari ko’rildi. Davlat xo’jaliklari mulkchilikning boshqa shakllariga o’tkazildi. İslohatlarning birinchi bosqichida qishloqda fermerlar va dehqon xo’jaliklari paydo bo’ldi. Respublika 2000- yil oxirida 30 mingdan ortiq fermer xo’jaligi ishladi. Respublika Prezidentining 1994 yil 21 yanvardagi “İqtisodiy islohotlarni yanada chuqurlashtirish, xususiy mulk manfaatlarini himoya qilish va tadbirkorlikni rivojlantirish chora-tadbirlari to’g’risida”gi Farmoni, O’zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining 1995 yil 24 martdagi ”Chorvachilikda xususiylashtirishni davom ettirish va xususiy tadbirkorlikni qo’llab-quvvatlash chora-tadbirlari to’g’risida” va boshqa qarorlari iqtisodiy islohotlarni chuqurlashtirish, bozor tamoyillarining erkin ishlashi uchun shart-sharotlar yaratish, xo’jaliklarni nodavlat shakllariga aylantirish, mahsuldorligi past chorva fermalarini jamoa mulki qilib berish yo’li bilan qishloq xo’jaligida islohatlarni yanada chuqurlashtirishga, dehqon va fermer xo’jaliklari ishini yo’lga qo’yishga keng imkoniyatlar ochib beradi. Qishloq xo’jaligida iqtisodiy islohatlarni chuqurlashtirish bo’yicha O’zbekiston Respublikasi Prezidentining 1998 yil 18-martidagi Farmoniga muvofiq respublika komissiyasi tuzilgan. Darhaqiqat qishloq xo’jaligida islohatlar chuqurlashmas ekan, iqtisodiyotning boshqa sohalarida ham bu masalani hal etish oson ko’chmaydi. İ.A.Karimov “O’zbekiston XXI asr bo’sag’asida: xavfsizlikka tahdid, barqarorlik shartlari va taraqqiyot kafolatlari” asarida takidlaganidek: “Hozirgi vaqtda aynan iqtisodiyotning agrar sektorida katta-katta zaxiralar mavjud. Ularni ishga solish yaqin vaqt ichidayoq sezilarli natija berishi mumkin. Bugun iqtisodiy o’zgarishlarning yakuni, barqarorlik va xalq farovonligi ko’p jihatdan tub o’zgarishlar jarayonlari agrar sektorni
75 qanchalik qamrab olishiga, qishloqda islohatlar qanchalik chuqur borishiga bog’liq bo’ladi”. 5
Qishloq xo’jaligini rivojlantirish imkoniyatlari sanoatda, umuman iqtisodiyotda mujassamlashgan. Qishloq xo’jaligini jadal olg’a siljitish uchun juda katta miqdorda moliyaviy resurslar zarur. Bu resurslarni xorijiy davlatlardan yoki mamlakat ichkarisida ishlab topilishi, xalqaro moliyaviy tashkilotlardan qarz olish hisobiga amalga oshirilishi mumkin. Qaysi yo’lni tanlashni, mavjud imkoniyatlardan kelib chiqib, o’sha davlatning o’zi hal qiladi. Deyarli barcha mamlakatlarda, hatto rivojlangan mamlakatlarda ham qishloq xo’jaligi norentabel hisoblanadi, shuning uchun ham davlatdan ko’mak oladi. Qishloq xo’jaligiga yordam ko’rsatish uchun, avvalo umumiy iqtisodiyotda, sanoatda jiddiy o’zgarishlar, siljishlar yuz berishi kerak. Jahondagi taraqqiy etgan mamlakatlar tajribasi shuni ko’rsatadiki, sanoatsiz qishloq xo’jaligini rivojlantirib bo’lmaydi. Qishloq xo’jaligi barcha xalq xo’jaligi tarmoqlari eng avvalo, sanoat bilan bog’liq. U hozir sanoatdan boshlanib (ishlab chiqarish vositalari, mineral o’g’itlar ishlab chiqarish), sanoat bilan tugallanadi (etishtirilgan xom ashyo va mahsulotlarni qayta ishlash, tayyor mahsulotga aylantirish). Bu ikki tarmoq o’rtasidagi aloqa vertikal integratsiya yoki agrosanoat integratsiyasi jarayoni bo’lib, borgan sari chuqurlashib boraveradi. O’zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining 1994 yil 29 avgustdagi qarori asosida qabul qilingan va tasdiqlangan “Qishloq xo’jaligi mahsulotlari kontraktatsiya shartnomalarini tuzish va bajarish shartlari to’g’risida”gi Nizom mahsulot ishlab chiqarish bilan istemolchilar o’rtasidagi munosabatlarni bozor talablariga javob beradigan bosqichga ko’tarishda dastlabki qadam bo’ldi. Qishloq xo’jaligi (jamoa xo’jaliklari, turli kooperativlar, qayta ishlash korxonalari)da mulkning muayyan qismini pay va ulush haqida xodimlarga biriktirib qo’yishga asoslangan xo’jalik yuritishning yangi shakllari asosida xo’jaliklarni yopiq turdagi aktsionerlik jamiyatlariga aylantirish boshlandi. Bu tadbirlar esa xo’jalik yuritish mexanizmini takomillashtirishga, xo’jaliklarni iqtisodiy jihatdan mustahkamlashga, qishloq mehnatkashlari turmush darajasini oshirishga hamda xo’jaliklarda qishloq xo’jalik mahsulotlarini qayta ishlashni rivojlantirishga yo’l ochdi. Natijada qishloq xo’jaligida yalpi mahsulot etishtirishda pasayish holati to’xtatildi. Respublikada 1999 yilda 4,0 mln t don, 0,7 mln t kartoshka, 0,4 mln t poliz, 0,8 mln t go’sht, 3,5 mln t sut, 1075,3 mln dona tuxum etishtirildi. Hozir qishloq xo’jaligida band bo’lgan ortiqcha mehnat resurslarini sanoatga, xizmat ko’rsatish sohasiga jalb etish davlat agrar siyosatining g’oyat muhim yo’nalishi hisoblanadi. Hozirgi kunga kelib sanoatda qishloq xo’jaligi taraqqiyoti uchun mustahkam negiz hozirlandi. Urushdan keyingi yillarda Germaniyada ham, Yaponiyada ham shunday yo’l tanlangan edi. Er davlatniki, er jamoa va davlat xo’jaliklariga foydalanish uchun berib qo’yilgani sababli, xarid narxini belgilash davlat monopoliyasi bo’lib keldi. Shuning uchun qishloq xo’jaligi mahsulotlariga belgilanadigan xarid narxlari uzluksiz ravishda industrial ishlab chiqarish vositalariga belgilanadigan sanoat ulgurji narxlaridan, ana shu qishloq xo’jaligi mahsulotlardan ishlab chiqariladigan xalq istemoli mollariga belgilanadigan davlat chakana baholaridan uzluksiz orqada qolib ketdi. Qishloq xo’jaligida xususiylashtirish, ayniqsa, erni sotish va sotib olish obektiga aylantirish masalasi ancha murakkab, etti o’lchab bir kesishni talab qiladigan, shoshma-
5 И.А.Каримов “Ўзбекистон XXI аср бөсағасида: хавфсизликка таҳдид, барқарорлик шартлари ва тараққиёт кафолатлари”. Т.: Ўзбекистон, 1997 й. 133 бет
76 shosharlikni xush ko’rmaydigan masaladir. Bizning sharoitimizda dehqonchilik asosan sug’orishga asoslangan, ekinga yaroqli er maydonlari ko’p jihatdan cheklangan, katta miqdorda ekiladigan texnika ekinlari – paxta kollektiv bo’lib mehnat qilishni taqozo etadi. Respublikada er kadastrini ishlab chiqilishi, erlar baholanishi kerak. Bular esa malum vaqt talab qiladigan katta yumushlardir. Yuqorida aytilgan fikrlardan shuni aytib o’tish kerakki, Prezident İ.A.Karimov shunday deb yozadi: “Qishloqda bozor mexanizmlarini rivojlantirish, dehqonda sohiblik hissini uyg’otish mulkchilik munosabatlarini takomillashtirish, jamoa xo’jaliklarning o’zida ijara munosabatlarini takomillashtirish, jamoa xo’jaliklarning o’zida ijara munosabatlarini chuqurlashtirish, erni meros qilib qoldirish huquqi bilan umrbod foydalanishga berib qo’yish orqali, dehqon fermer hamda shaxsiy yordamchi xo’jaliklarni keng rivolantirish asosida ro’y berishi lozim”. Rivojlangan mamlakatlarda aholining 3-5%ini tashkil etadigan fermerlar oziq-ovqat mahsulotlari bilan o’z xalqini to’la taminlabgina qolmay, uni boshqa davlatlarga ham eksport qiladi. Qishloqda xizmat ko’rsatish sohasini etarli darajada tashkil etish zarur, davlat dehqonlardan yordamini ayamasligi lozim. 2000- yil yalpi qishloq xo’jaligi mahsulotlarining 60,3% i aholi shaxsiy yordamchi xo’jaliklarida etishtirildi.
Download 0.79 Mb. Do'stlaringiz bilan baham: |
ma'muriyatiga murojaat qiling