Blackcurse

    Hujayralarning bir-birlari bilan birlashadigan joyidagi  

maxsus strukturalar. 

 

 Ko’pchilik  to’qimalarning  hujayralari  (prizmatik  epiteliy)  bir-biri  bilan  maxsus 

mutaxasislashgan  strukturalarsiz  birikadi.  hujayralarning  bir-biriga  tegib  turuvchi  yuzalari 

“Sementlovchi” moddaning juda yupqa kavati hisobiga birikadi. Bu kabat oqsil va karbon 

suvlarni  o’zida  to’tadi.  har  xil  epitelial  to’qimalarni,  tomirlarni  endoteliyalarini,  miokardni 

hujayralari bir-birlari bilan maxsus tuzilma desmosoma orqali birikadi. har bir desmosoma 

yonma-yon  turgan  hujayraning  yuzasini  kalinlashishidan  hosil  bo’ladi.  Bir  birlari  bilan 

yonma-yon  turgan  hujayralarni  tashqi  membranasi  xech  kachon  ko’shilib  ketmaydi,  ular 

odatdagi  3  kavatli  strukturasini  saqlaydi.  Har  ikkala  hujayrani  orasida  doimo  yoriksimon 

oraliq  (100-150    A)  ko’rinib  turadi.  Hujayrani  desmosoma  bor  joyi  bilan  bir-biriga 

mustaxkamroq birlashadi. Bu xodisani mexanizmi hali yaxshi tekshirilmagan. 

 

Membranali strukturalarning birlashish harakteri. 

Sementlovchi  modda  hujayralarni  bir-biriga  mustaxkam  biriktirishshiga  qaramay, u elastik 

xususiyatga  ega.  Hujayralarni  bir-birlari  bilan  bog’lash  bilan  birga  u  ularni  qandaydir 

harakatlanishini,  qaytadan  gruppalanishini  ta’minlaydi.  Odam  va  hayvonlarda  doimo  kon 

elementlari  yangilanib  turadi.  Kon  hosil  qiluvchi  (ilik,  kora  jigar  va  limfatik  tugunlar) 

to’qimalarda  retikulyar  hujayralarning  bir  qismi  ajralib  chiqadi  va  konning  shaklli 

---