Boborahimov sardorning

Geografik qobiqlarning bir-biri bilan aloqasi.
1.2.GEOGRAFIK QOBIQNING TUZILISHI VA TARKIBIY QISMLARI
Yerning havo qobigʻi (asosan troposfera), Yer poʻsti, suv qobigʻi (okean va quruqlik suvlari) va hayot qobigʻi (oʻsimlik va hayvonlar) geografik qobiqning tarkibiy qismlari hisoblanadi. Ulardagi moddalar esa komponentlarni hosil qiladi. Geografik qobiqda bir nechta tuzilish darajalari ajratiladi: geotarkibli, geosferali va geotizimli.
Geotarkibli yoki eng oddiy tuzilish darajasi. Geotarkiblar bu yer yuzasidagi nisbatan bir xil xususiyatga ega boʻlgan moddiy hosilalar birlashmasidir. Asosiy va ikkinchi darajali geotarkiblar ajratiladi. Asosiy geotarkiblarga togʻ jinslari, havo, suv, oʻsimlik va hayvonlar kiradi. Ikkinchi darajali geotarkiblarga esa tuproq, muz, muzloq gruntlar kiradi. Geotarkiblar hosil boʻlishi, kimyoviy tarkibi va fizik xossalariga qarab bir-biridan keskin farq qiladi, Geografik qobiqda ilgari aytganimizdek, notirik, tirik va aralash moddalar ajratiladi. Aralash (tirik va notirik moddalar birlashmasi) moddalarga tuproq, muz va mtuzloqgrunt kiradi. Notirik (noorganik) moddalarga asosan togʻ jinslari kiradi, ular Yer poʻstida keng tarqalgan. Tirik moddalarga oʻsimliklar, hayvonotlar va mikroorganizimlar kiradi. Ular biosferada keng tarqalgan.
Geosferali tuzilma darajasi, Geosfera deb, asosan maʼlum bir geotarkibdan tuzilgan Yerning aniq bir qismlariga aytiladi. Geosferalar (geoqobiqlar) konsentrik bir-birini ichiga kirgan qatlamlarni tashkil qiladi. Geosferalar litosfera, gidrosfera, atmosfera va biosferadan iborat. Litosfera zichligi yuqori boʻlgan va qattiq moddalardan iborat togʻ jinslaridan tuzilgan. Gidrosfera esa suyuq moddalardan, yaʼni suvdan iborat, atmosfera gazsimon moddalardan iborat. Biosfera esa tirik moddalardan tashkil topgan. Litosfera, gidrosfera va atmosfera toʻxtovsiz, yaxlit qobiqni hosil qiladi. Biosfera esa tirik mavjudodlar tarqalgan qobiq sifatida yaxlit qobiqni hosil qilmaydi, u boshqa qobiqlar tarkibiga kiradi va yuqorida aytilgan qobiqlarning tutashgan joyida yupqa qatlamni hosil qiladi. Mazkur geoqobiqlar orasida yaxlit qatlam hosil qiladigan asosiy qobiqlar va yaxlit qatlam hosil qilmaydigan ikkinchi darajali qobiqlar ajratiladi. Ikkinchi darajali qobiqlarga kriosfera (sovuqlik qobigʻi), tuproq (letosfera) va boshqalar kiradi. Asosiy qobiqlardan faqat gidrosferagina geografik qobiqqa toʻla kiradi, Atmosferaning yuqori qismi va litosferaning quyi qismi Yerda sodir boʻladigan jarayonlarda qatnashmaganligi uchun koʻp olimlar tomonidan geografik qobiqqa kiritilmaydi. Ular Yerda boʼladigan jarayonlarga bevosita emas, balki bilvosita tashqi muhit sifatida taʼsir etadi, Shuning uchun atmosferaning yuqori qismi va litosferaning quyi qismi geografiya fani tomonidan chuqur oʻrganilmaydi. Demak, geografiyada atmosfera va litosfera haqida garirilganda atmosferaning quyi qismi va litosferaning yuqori qismi tushuniladi.Geografik qobiqda geosferalar (geoqobiqlar) moddalarning zichligiga qarab qatlamsimon joylashgan. Zichligi yuqori boʻlgan moddalar pastda, zichligi kam boʻlgan moddalar yuqorida joylashgan, Ular Yerdagi moddalarni ogʻirligiga qarab tabaqalanishi oqibatida vujudga kelgan va geografik qobiqni boʻylama (vertikal) tuzilishini tashkil qiladi.
Geotizimli tuzilma darajasi. Geotizimlar geotarkiblarning oʻzarotaʼsiri natijasida vujudga keladigan majmuali hosilalardir. Notirik geotarkiblarning oʻzaro taʼsiri natijasida oddiy geotizimlar hosil boʻladi. Masalan, muzliklar, daryo vodiylari va h,k. Muzliklar atmosfera va gidrosferaning oʻzaro taʼsiri natijasida hosil boʻladi. Daryo vodiylari esa litosfera va gidrosfera hamda atmosferaning oʻzaro taʼsiri natijasida vujudga keladi.
Yer yuzasi uchun koʻproq turli xil geotarkiblarning oʻzaro taʼsiri natijasida vujudga keladigan tabliy hududiy va tabiiy akval majmualar xosdir.Geotizimlilar hozirgi paytda faqat tabiiy tarkiblarni emas, balki antropogen omillarni ham oʻz ichiga oladi.Natijada geografik qobiqda geotexnogen tizimlar vujudga kelmoqda. Geotexnogen tuzilmalar tabiiy tarkiblardan va kishilik jamiyatidan iborat (shaharlar, sanoat markazlari, qishloq xoʻjalik yerlari, gidrotexnik inshootlar va b.) Geotizimlar bir-biri bilan gorizontal (yuzalama) yoʻnalishda almashadi. Ular geografik qobiqning gorizontal (yuzalama) tuzilishini hosil qiladi. Geotizimlar oʻlchamlariga qarab uchga boʻlinadi: planetar, regional, lokal.
Yer bilimi geografik qobiqning boʻylama va yuzalama tuzilishini oʻrganadi. Ammo geografik qobiqning yuzalama tuzilishini faqat planetar darajada oʻrganadi.
Geografik qobiq gorizontal (koʻndalang) yoʻnalishda issiqlik mintaqalariga, iqlim mintalariga, tabiat zonalariga va landshaftlarga boʻlinadi.
Atmosfera (qadimgi yunoncha: ἀτμός - atmos - bugʻ va σφαῖρα - sfera) – yer sharini oʻrab olgan va u bilan birga aylanadigan havo qobigʻi. Atmosfera massasi, yer shari ogʻirligining (5,977*10²¹ t) taxminan, milliondan bir boʻlagiga teng. Balandlikka koʻtarilgan sari Atmosfera bosimi va zichligi kamayib boradi. Atmosferaning qalinligi bir necha oʻn ming km boʻlishiga qaramay, uning asosiy massasi yer sirtiga yondashgan yupqa qatlamda joylashgan. Atmosfera butun massasining taxminan. 50 % yer sirtidan 5 km balandlikkacha boʻlgan qatlamda, qolgan 50 % esa 30 – 35 km balandlikkacha boʻlgan qatlamda toʻplangan. Yer sirtida Atmosferaning zichligi 10,3 g/sm³ boʻlsa, taxminan. 700 km balandlikda 10-16 g/sm³. Atmosfera yuqori qatlamlarining zichligi sayyoralararo muhitdagi gazlarning zichligiga tenglashadi. Shuning uchun Atmosferaning keskin chegarasi boʻlmaydi, asta-sekin sayyoralararo fazoga oʻtadi. Atmosferaning yuqori qatlamlari Quyoshdan chiqadigan radiatsiya energiyasi taʼsirida issikdik olganligi uchun u qatlamlarning zichligi vaqtga, geografik kengliklarga bogʻliqdir. Atmosfera yuqori qatlamlarining zichligi Quyosh yoritayotgan vaqtda yoritmayotgan vaqtga qaraganda kattaroq. Shuningdek, Atmosfera yuqori qatlamlarining zichligi qutb rayonlarida ekvatorial rayonlardagiga qaraganda kichik. Atmosfera asosan azot (78,09 %), kislorod (20,45 %) va argon (0,93 %) gazlar aralashmasidan iborat, qolgan qismini karbonat angidrid gazi, vodorod hamda geliy, neon, kripton va ksenon kabi inert gazlar tashkil qiladi. Atmosferada juda oz miqdorda metan, azot, oksid, uglerod (I)-oksid va boshqa tabiiy hamda sanoat gazlari boʻlib, miqdori oʻzgarib turadi.
Quruklik va suv yuzidagi doimiybugʻlanish tufayli Atmosferada suv bugʻi ham boʻladi. Bugʻningquyuklashuvi bulut va yogʻinlarni hosil qiladi. Havoda doimo har xil kattalikda chang zarrachalari mavjud. Ularning manbai Yer va kosmik fazodir. Atmosfera tarkibiga koʻra, asosan gomosfera va geterosfera qatlamlariga boʻlinadi. Yer sirtidan 90 – 95 km balandlikkacha boʻlgan havo qatlamida yuqorida qayd etilgan asosiy gazlar (azot va kislorod)ning nisbiy tarkibi oʻzgarmaydi, buni gomosfera (bir jinsli) qatlam deb ataladi, bu qatlamdan yuqorida esa azot va kislorod molekulalari zaryadli atomlarga ajraladi va atom ogʻirligiboʻyicha taqsimlanadi. Buni geterosfera qatlami deb yuritiladi. Shu belgiga asosan ozonosfera (20 – 55 km) va ionosfera (90 kmdan yuqori) qatlamlarini ham ajratish mumkin. Ozonosfera qatlami tufayli yer yuzida hayot mavjud, chunki Quyoshdan kelayotgan va hayot uchun zararli boʻlgan har xil nurlarning asosiy qismi shu qatlamda yutiladi. Ionosfera ionlar konsentratsiyasi taqsimlanishi boʻyicha 60 km balandlikda 140 km balandlikda 220 kmdan yuqorida qatlamlarini hosil qiladi. Atmosfera quyosh radiatsiyasining maʼlum qismini yutadi va sochadi. Atmosferada issiklik koʻproq turbulent (uyurma) harakat, radiatsiya jarayonlari va suvning fazoviy oʻzgarishlari orqali tarqaladi, natijada Atmosfera temperatura taqsimlanishi boʻyicha 5 asosiy qatlamga ajratiladi. Atmosfera troposfera qatlamining yer sirtidan balandligi qutb kengliklarida 10 -11 km, tropik rayonlarda 14–17 km. Troposfera qatlamida har 100 m balandlikda temperatura 0,6° ga pasayib boradi. Troposferaning yuqori chegarasida havoning oʻrtacha temperaturasi oʻrta kenglik ustida – 55° – 60°, ekvatorial sohalar ustida – 70° gacha. Bu qatlamda yer sirtining fizik xossalari har xil boʻladi.
2-Rasm