Çarklar Arasında

kullanılıp zora başvurularak ortadan kaldırılması gerekiyordu. Belki o merhametli belletici
dışında hiç
kimse Hans'm incecik çocuksu yüzündeki umarsız gülümsemenin ardında batağa saplanmış
bir ruhun acılar içinde kıvrandığını, batakta boğulup giderken korku ve çaresizlikle çevresine
bakmdığmı göremiyordu. Ve yine hiç kimse okulun ve bir babayla birkaç öğretmendeki barbarca
hırsın bu narin ve körpe varlığı bulunduğu noktaya getirdiğini aklından bile geçirmemekteydi.
Neden o alabildiğine duyarlı ve nazik çocukluk yıllarında durmaksızın her gece geç vakitlere
kadar ders çalışmak zorunda bırakılmıştı Hans? Neden tavşanları elinden çekilip alınmıştı?
Neden Latince okulundaki arkadaşlarına bile bile yabancılaştırılmış, oltayla balık tutması

---

ve gezip tozması yasaklanarak insanı yiyip bitiren kepaze bir açgözlülük ideal olarak kendisine
benimsetilmek istenmişti?
Neden manastır okulunun giriş sınavından sonra bile alnının teriyle kazanıp hak ettiği tatil
ona çok görülmüştü?
İşte şimdi aşırı zorlanmış zavallı bir at gibi yol kenarında kalakaknıştı, bundan böyle de bir
işe yarayacağı yoktu.
Yaz başlarına doğru hükümet tabibi bir kez daha açıklamıştı ki, ortada  yalnızca sinirsel bir
bozukluk vardı ve bunun da başlıca nedeni Hans'm büyüme çağma girmiş olmasıydı. Hans tatilde
şöyle adamakıllı bir bakım görsün, yeterince yiyip içsin, ormanda bol bol gezip dolaşsın,
düzelecek, bir şeyi kalmayacaktı.
Ama ne yazık ki, buna fırsat olmadı. Tatile üç hafta kala bir öğle sonrası derste Hans
öğretmen tarafından fena halde haşlandı. Öğretmen söylenmesini sürdüredursun, Hans tekrar
sıradaki yerine bıraktı kendini, korkuyla titriyordu, ansızın sarsıla sarsıla ağlamaya başladı,