Çarklar Arasında

uzun süren ağla-masıyla dersin yarıda
kesilmesine yol açtı. Günün kalan bölümünü ise yatakta geçirdi.
Ertesi gün derse kaldırılıp tahtaya geometrik bir şekil çizmesi ve şeklin doğruluğunu
matematiksel yoldan kanıtlaması istendi. Hans sıradan çıkıp yürüdü ama tahtanın önünde başı
dönerek elindeki tebeşir ve cetveli tahtanın yüzeyinde anlamsız gezdirdi; hem tebeşir, hem
cetvel düştü elinden, eğilip onları almak isterken bu kez dizüstü oturdu yere ve bir daha da
ayağa kalkamadı.
Hastasının bu gibi muzipliklere kalkışması doktorun hayli canını sıkmıştı. Hans'm
durumuyla ilgili olarak ihtiyatlı bir ifade kullandı, hemen Hans'a izin verilerek bir süre
dinlenmesini uygun buldu ve hastanın bir sinir hekimine gösterilmesini salık verdi.
Müdür beye dönüp, "Bakarsınız delirebilir," dedi fısıldayarak. Müdür bey,  doktorun
sözlerini doğrular gibi başını salladı ve yüzündeki o bağışlamaz kızgın ifadeyi, duruma üzülen
babacan bir ifadeye dönüştürmeyi uygun gördü, kolayca da başardı bunu ve yeni ifade kendisine
pek yakıştı.
Müdür bey ve doktor, her biri ayrı bir mektup
yazmıştı Hans'm babasına; mektupları cebine sokup Hans'ı eve uğurladılar. Müdür beyin
Hans'a kırgınlığı yerini ciddi bir kaygıya bırakmıştı, daha Heilner olayının tedirginliğini
üzerinden atamamış
Stuttgart'taki makamlar bu yeni talihsiz olay karşısında ne düşüneceklerdi kimbilir? Hatta
müdür bey bu kez herkesi şaşırtarak son tatsız duruma uygun düşen bir konuşma yapmaktan
vazgeçti, manastırdan ayrılmadan önceki son saatlerde Hans'a alabildiğine yumuşak ve sevecen
davrandı, güler yüz gösterdi. Onun izinden dönüp gelemeyeceğini biliyordu kesinlikle; bir
iyileşme gerçekten söz konusu olup manastıra dönse de arkadaşlarından hayli geride kalan
Hans'm geçmiş aylar, hatta geçmiş haftalardaki savsakladığı dersleri telafi ederek