Çarklar Arasında

suyun kahverengimsi yüzeyine düşüşünü izledi.
"Burası insanın içini
karartıyor," dedi Hans.
"Öyle."
İkisi de arkaüstü köprünün üzerine uzanıp böyle boylu boyunca yatarken güz mevsiminin
kucakladığı çevrede topu topu birkaç ağaç doruğu görülebiliyor ama usulca süzülüp giden bulut
adacıklarıyla açık mavi bir gökyüzü uzanıyordu başlarının üzerinde.
Keyifle bulutları seyre dalmış Hans, "Ne güzel bulutlar, değil mi!" dedi. "Evet, öyle,"
diyerek göğüs geçirdi Heilner. "Keşke biz de bir bulut olsaydık!"
"Ne yapardık o zaman?"
"Gökyüzünde yelken açıp dolaşırdık, ormanların, köylerin, kentlerin ve çeşitli ülkelerin
üzerlerinden geçerdik, güzelim gemiler gibi tıpkı.
Hiç gemi gördün mü sen?"

---

"Hayır. Ya sen?"
"Tabii gördüm. Aman Tanrım, senin böyle şeylerden de hiç anladığın yok,  Hans. İşin gücün
ders çalışmak, herkesten öne geçmek. İneklemekten başka şey bilmiyorsun."
"Yani bana bir inek gözüyle mi bakıyorsun?" "Hayır, demek istediğim  o değildi." "Senin
sandığın kadar kafasız değilim. Ama sen bana yine şu gemileri anlat!"
Heilner yattığı yerde döndü, az kalsın suya yuvarlanıyordu. Yüzükoyun yatıyordu şimdi;
çenesini avuçlarına gömmüş, dirseklerini köprünün tahta zeminine dayamıştı.
"Ren Nehri'nde böyle gemiler gördüm ben," diye sürdürdü konuşmasını.
"Tatildeyken. Bir defasında
pazardı, orkestra da vardı gemide,'geceydi, renk renk fenerler asılmıştı dört bir yana.
Geminin ışıkları suda yansıyordu; müzik eşliğinde gemiyle ırmaktan aşağı yol alıyorduk. Ren
şarabı içtik. Kızlar bembeyaz giysiler giymişti."
Hans dinledi dinledi ama bir yanıt vermedi, gözlerini yummuştu, geminin yaz gecesinde
müzikle, kırmızı ışıklar ve beyazlar giyinmiş