Dastlabki yillar Maktab yillari Kurash 4 Patent ofisi

Eynshteyn hayotida ulkan yo’qotish
1902 – yilning kuz oylarida Eynshteyn Bernda yangi ishini boshlab, Miliviyani yoniga yetib kelishini intizorlik bilan kutardi. U qariiyb bir yil mobaynida Miliviya va yangi tug’ulgan qizalog’ini ko’rmagan edi. Shunga qaramay, kundan – kunga uning ishlari odimlab borar, muntazam ravishda do’stlari bilan ko’rishib turardi.
Hech bir insonning hayoti hech qachon bir maromda kechmaydi. Bu holdan buyuk fizik Eynshteyn ham mustasno emasdi. Ishlari endi rivojlanish bosqichiga yetayotgan bir paytda, to’satdan bir noxush xabar eshitdi. Uning otasi Herman Eynshteyn yurak xastaligidan aziyat chekib, to’shakka mixlanib qolgan edi. Otasining og’ir ahvolidan xabardor bo’lgan Albert zudlik bilan Italiyga Milanga yo’l oldi. Xayriyatki, otasining so’ggi damlarida u bilan birga bo’lisga ulgurdi va butun oila, barcha eski muammolarni yechimini topishga kelishib olishdi. O’limi oldidan Herman, Albertga miliviya bilan turmush qurishga rozilik beradi. Bu esa onasi Povlinaning ham izn berishiga olib keldi.
1902 – yilning, 10 – Oktabrida Hermanning vafot etishi Albertni chuqur qayg’uga botirdi. Albert otasining so’ngi lahzasida uning xonasida qolishni xoxlasada, otasi unga izn bermaydi va yolg’iz qoldirishini so’raydi. Bundan Albertning qalbi larzaga tushadi. Otasining o’imi uni chuqur iztirobga soladi.
Oradan yillar o’tsada u otasining o’limiga ishona olmasdi. Garchand uning aloqasi bo’lmasada otasining biznesi tanazzulga yuz tutishida o’zini aybdor deb bilardi.
Oradan biroz vaqt o’tib, g’am – anduhga botgan oila parokandalika uchrab Italiyani tark etadi. Povlina qarindoshlari bilan yashash uchun Germaniyaga, Maja Araudagi maktabga, Albert esa, Bernga qaytib keladi.
Shirin visol
Eynshteyn Milandan qaytgach, uzoq ayriliqdan so’ng Miliviya bilan turmush qurishga qaror qilgandi. Nihoyat, 1903 – yilning, 6 – yanvarida ikki yosh kamtarona to’y qilishdi. Bu paytda Albert kelib 23, Miliviya esa 27 yoshga to’lgan edi. Tantanadan so’ng, Eynshteynning do’stlari Mauris Solovin va Konrad Habixitlar alohida bazm qilish uchun tantanani qizg’in davom ettirdilar. Ularda yetarlicha mablag’ bo’lmaganligi tufayli asal oyini o’ykazish maqsadida hech bir joyga borishmaydi.
Miliviya Bernga yetib kelganida, odamlar uning tabiatidagi o’zgarishni ko’rib hayratga tushadilar, boisi oldinlari har doim xushchaqchaq bo’lib yuradiga bu qiz nihoyatda xafahol va odamovi bo’lib qolgandi. U yelkasida qandaydir bir og’ir yukni ko’tarib yurgandek edi go’yo. Vaqt o’tgan sari, uning bu yomon kayfiyati Eynshteynga ham o’z ta’sirini o’tkaza boshladi va ular orasida ba’zi tushinmovchiliklar va ziddiyatlarga sabab bo’ldi. Boshqalar Miliviyadan nima bo’lganligini so’rashsa, u har doim bu uning shaxsiy hayoti ekanligi aytib, tayinli gap aytmasdi. U nima uchundir butun umri davomida qizalog’i Lizerlni hammadan sir saqlashga harakat qilgan.
Shunga qaramay, ikki yosh turmish qurishadi. Ular garchand qizalog’i ular bilan birga bo’lmasada, bir – birlariga bo’lgan muhabbati tufayli hammasi yaxshi bo’lishiga va barcha qiyinchiliklarga dosh berishiga ishonishardi. Afsuski, bunday bo’lmadi, bu g’am ularning keyingi hayotlarida ham doim ko’lanka bo’lib keldi.