Диалектиканинг асосий тушунчалари нарса

алоқанинг объективлиги

• алоқанинг муҳимлиги

• Муҳим алоқа – бу нарсанинг
• мавжудлигини,
• унинг ҳаракати ва ривожланишини
• белгиловчи алоқа. Айтайлик, элементларнинг
• даврий қонуни атом оғирлиги, атом ўзагининг
• заряди ва элементларнинг кимёвий хоссалари
• ўртасидаги муҳим алоқани акс
• эттиради;

• алоқанинг зарурийлиги

• Зарурий алоқа – бу
• муайян шароитда зарурий тарзда
• намоён бўлувчи алоқа. Масалан, физикада
• маълум
• бўлган ўтказгич қаршилигининг ўтказгич таркиби,
• унинг узунлиги ва
• кўндаланг кесимининг юзига боғлиқ-
• лиги қонуни ўтказгичда электр токи ўтган ҳар бир
• ҳолда зарурий тарзда намоён бўлади, чунки у
• ўтказгич қайси моддадан ясалган бўлса, шу
• модданинг табиати, унга хос бўлган объектив
• хусусиятлар билан белгиланади;

• алоқанинг барқарорлиги

• Барқарор алоқа – бу
• ишончли тарзда
• сақланадиган алоқа. У материя ҳаракатининг
• тегишли шакли (материя ривожланишининг
• муайян босқичи) ёки тафаккур мавжуд бўлган
• давр мобайнида, токи бу нарсалар
• ва ҳодисалар
• мавжуд экан, амалда мавжуд
• бўлади;

• алоқанинг умумийлиги

• Алоқанинг умумийлиги
• шунда намоён бўладики, унга объектив дунёнинг
• аксарият ёки ҳатто барча нарсалари, ҳодисалари ва жараёнлари
• бўйсунади. Қонуннинг кўриб чиқилган белгилари унга мантиқий
• таъриф бериш имконини беради. Қонун – бу моддий ва маънавий
• ҳодисаларнинг уларнинг
• ҳаракат ва ривожланиш хусусияти ва йўналишини
• белгиловчи объектив, муҳим, зарурий, барқарор ва
• умумий алоқаси.

•