ФАРЗ – ислом дини таълимотига кўра, инкор қилиб бўлмайдиган даражада қатъий далил билан бажарилиши талаб қилинган амал.
ФЕЪЛИЙ СУННАТ – Расулуллоҳ (а.с.)дан содир бўлган шаръий ишлар ёки саҳобийлар Пайғамбар (а.с.)нинг бажарган ишларидан нақл қилган нарсага.
ФРАВАН – ибодат маросимларида ўқиладиган дуо.
ФРАВАШИ (авесто, олдиндан танлов) – Осмонларда яшовчи ва Зардуштга ваҳий олиб тушувчи махлуқотлар.
ФРАШО КЕРЕТИ – зардуштийликда охир замонда пайдо бўладиган ёвузлик эгаси.
ХАБАР – Муҳаммад (а.с.)нинг сўзлари ва хатти–ҳаракатлари ҳақида ривоят (синоними ҳадис, осор).
ҲАДИС – Пайғамбар (а.с.)га нисбат берилган гаплар.
ҲАЖ – қодир бўлган киши учун умрида бир марта Макка шаҳридаги Каъбани зиёрат қилиш ва ушбу ибодат ўз ичига оладиган арконларни адо этишдан иборат.
ХАЛҚИЙ СУННАТ – Расулуллоҳ (а.с.)нинг ташқи қиёфа ва кўринишлари ҳақидаги суннат.
ХАЛОСКОР – яҳудий ва христиан атамасида Мессия (ивритча, машиах; қадимги юнонча, христос). Яҳудийлар ақидасига кўра, Халоскор қиёматга яқин келиб яҳудийларни нажот сари етаклайди. Яҳудий «мессияси» Довуд авлодидан бўлиши шарт. Христиан ақидасига кўра эса, халоскор бу Исо Масиҳдир.
ҲАРОМ – атамаси ислом таълимотига кўра, инкор қилиб бўлмайдиган даражада қатъий далиллар билан бажарилиши тақиқланган амал.
ҲАСАН – саҳиҳ ҳадис шартларига эга бўлган, лекин забти пастроқ бўлган адолатли ровийнинг ўзи кабилардан қилган ривояти.
ХАУРВАТАТ – зардуштийликда саломатлик, мукаммалллик маъбуди, Ахура Мазда тарафдори.
ХВАРТША – зардуштийликда эзгу амал.
ХИНАЯНА – кичик ғилдирак, нажот топишнинг тор йўли.
ХИРБАД – мобад оиласига мансуб зардушт руҳонийлари табақасининг энг қуйи вакили.
ХРАФСТРА (Жирканчли) – зардуштийликда ўлдириш мумкин бўлган ёвузлик тарафдори дея эътиқод қилинадиган йиртқич ҳайвонлар.
ХУДОНИНГ РАҲМАТЛАРИ – протестантликнинг пятидесятниклик йўналишига ҳос ақидалардан бири. Худонинг раҳматлари деганда Масиҳни қабул қилиш, Муқаддас Руҳ билан чўқинтирилиш ва руҳий қайта туғилиш назарда тутилади.
Do'stlaringiz bilan baham: |