Дипломатияси тарихидан тарихий очерклар ва лавҳалар Тошкент 2003 Академик М. М. Хайруллаев умумий таҳрири остида

1. Ризоқулихон “Ҳидоят ” Сафарномайи Хаворазим. Теҳрон, Тоҳури, 1978. 16-бет

CCXXXVIII Ўша асар, 19-бет

CCXXXIX/. МИТТ, т. 2. 288-бет.

CCXL МИТТ, т. 2. 289-бет.

CCXLI/. Ризоқулихон Ҳидоят Лолабошининг эсдаликлари “Хоразм сафарномаси "номи билан Эронда ўз вақтида у ёзган тарихий асарларнинг бир қисми сифатида ва алоҳида бир неча бор нашр этилган. Бу асар 1876 йилда Парижда ҳам форс тилида чопдан чиққанди. Унинг туркманлар тарихига оид қисмлари рус тилига ағдарилиб, МИТТнинг 11 жилдига киритилган. Сўнгги марта бу асар Теҳронда Тоҳурий нашриётида 1978 йилда қайта босилди.
2. Урта Осиё хонликларидаги қуллар тарихига бағишланган бир қўлёзма асарда келтирилган маълумотларга қараганда, бу вақтда Хива хонлигининг ўзида қарийб 40 минг қул бўлиб, уларнинг аксарияти эронликлардан иборат бўлган. Қаранг: Бекжон Раҳмон ўғли. Оэоднома. Узбекистон Республикаси Фанлар академияси Абу Райҳон Беруний номидаги Шарқшунослик интститутидаги қўлёзмалар мажмуаси, рақам тартиби 8956, 6-бет.
3. Ризоқулихон Ҳидоят, 62-бет.

CCXLII/. Уша жойда.

CCXLIII Ризоқулихон Ҳидоят. 73-бет.
А Огаҳий. Жамиъул-воқеоти султоний. Узбекистон Республикаси Фанлар академияси Абу Райҳон Беруний номидаги Шарҳшунослик институтидаги қўлёзмалар мажмуаси, рақам тартиби 9786, 188-бет.

CCXLIV Ушбу мактуб Ўроз Муҳаммад Сорли китобида тўла чоп этилган, 63-бет.

CCXLV Одамият, 42-бет.

CCXLVI Иванов М.С. Новая история Ирана. Москва, 1982, 176-бет. Бу воқеанинг тафсилоти Д.М. Анарқулованинг монографиясида уз аксини топган. Қаранг: Д.М. Анаркулова. Социально-политическая борьба в Иране в середине XIX в. “Наука ”. Главная редакция восточной литературьс Москва, 1983, 124-127-бетлар.

CCXLVII Соловьев С.М., История России с древнейших времен, Изд-во соц. - экон. литературьк М. , 1963, кн. IX, с. 349.

CCXLVIII Ўша асар, 350-бет.
XVIII асрнинг бошларидан то 1758 йилгача фаолият кўрсатган Жунғория давлати бу ерларда ҳукмрон бўлиб, унинг аҳолиси ойрат, уйғур ва қирғизлардан иборат бўлган. Ўрта Осиёлик муаллифлар, кейинчалик эса Россия тарихчилари уларни қалмиқлар, деб атаганлар

CCXLIX Петр / нинг ушбу васиятномаси кўп йиллар давомида ўта махфий ҳужжат сифатида сир сақланиб келинган. У биринчи марта 1775 йилда француз тадқиқотчиси Беон томонидан Парижда эълон қилинди. Совет тарихчилари Россия империясининг ҳужумкорлик сиёсатини оқлаш мақсадида уни сохта ҳужжат деб баҳолаган эдилар. Қаранг: “Правда ", 1980, 23 март.

CCL7 Лмсцов В.И. Персидский поход Петра /, 1722-1723, М., с. 73.

CCLI Соловъев С.М. История, н. IX, с. 349.

CCLII Эдвард Олворт. Ҳозирги ўзбеклар. Ўн тўртинчи асрдан бугунги кунгача. Маданият тарихи (инглиз тилида). Станфорд, 1990, 98-бет.
/. Ўша жойда.

CCLIII Соловьев С.М. История. н. IX, с. 350-351.
/ Муние ва Огаҳий Фирдавс ул-иқбал. Ўзбекистон Республикаси Фанлар Академияси Шарқшунослик институти қўлёзмалар фонди, рақам 5364/1, 32 а бет. Бу асарда Хивага қарши юришга қатнашган кишиларнинг сони ошириб кўрсатилганга ўхшайди. М. С. Саловьевдан биэ келтирган рақамлар билан унинг ўртасида катта фарқ бор. Уз асарида ушбу масала юзасидан фикр билдириб ўтган Н.И. Веселовский ҳам рус қўшинининг умумий сони 6655кишидан иборат эди, деб ёзган. Бу рақам С М. Саловьевдаги фактларга тўгри келади Қаранг: Н.И. Веселовский. Очерк историко географических сеедений о Хивинскам ханстве СПб., 1877. с. 169.