Elektrokimyo. Elektrolit eritmalar. Elektrolitik dissosilanish. Ionlararo muvozanat

Shunga o’xshash aktivlik koeffistenti uchun ham ikkita o’rtacha miqdor bor: molyal’  va ionlarning o’rtacha aktivligi koeffistenti   .

n m , (n m )1N

Agar S eritmaning molyal’ konstentrastiyasi bo’lsa, eritmadagi kation va anionning molyal konstentrastiyasi

Agar S eritmaning molyal’ konstentrastiyasi bo’lsa, eritmadagi kation va anionning molyal konstentrastiyasi

cnc; c-mc

Ionlarning o’rtacha molyal konstentrastiyasi S 

C(nn  Cn  mm  Cm)1NC(nn  mm)1N

a   C C (nn  mm)1N L  C

bu erda L  (nn mm) 1N va L ning qiymati ma’lum valent tipidagi to’zlar uchun o’zgarmas sondir. Shunday qilib,   orqali a  va a ni aniqlash mumkin.

Eritmadagi ionlar aktivligiga eritmaning ion kuchi (I) ta’sir qiladi.

I 12 Ci  Zi2

Ion kuchi qoidasi: ma’lum elektrolitning aktivlik koeffistenti () faqat eritmaning ion kuchiga bog‘lik bo’lib, ionlarning xiliga bog‘lik emas. Bu qoida eritmaning ion kuchi 0,2 gacha bo’lgandagina o’rinlidir (konstentrlangan eritmalarga to’g‘ri kelmaydi). Elektrolitlarning elektrostatik nazariyasi haqida tushuncha

(Debay – Xyukkel’ nazariyasi).

(Debay – Xyukkel’ nazariyasi).

Elektrolitlarning eritmadagi aktivlik koeffistenti aniqlashda, kuchli elektrolit eritmalarni o’rganishda Debay va Xyukkel (1923) tomonidan rivojlantirilgan elektrostatik nazariya alohida ahamiyat kasb etadi. Bu nazariyani asoslashda ular quyidagi taxmin – mulohazalardan kelib chiqishgan. Shuni aytish kerak-ki, bu taxminlar faqatgina suyultirilgan eritmalargagina o’rinli bo’ladi; Bular quyidagilardir:

1.Ionlar matematik nuqtalar sifatida (ionlarning o’zini hajmini hisobga olinmaydi) qaraladi; bu faqatgina o’ta suyultirilgan eritmalarda to’g‘ri bo’lish mumkin.

2.Faqat ionlar orasidagi kulon kuchlarigina hisobga olinadi.

3.Erituvchining dielektirik kirituvchanligiga nisbatan eritmaning dielektrik kirituvchanligi o’zgarishi hisobiga olinmaydi.