Esanova shahnoza qabul qildi : nizomov farhod

Zoli gardun kishiga mayli vafo aylamadi,

Kimda-kim ko’rdi vafo, g’ayri jafo aylamadi.


Qaysi bir vasl kunin mehr ila qildi ravshan,

Kim yana hajr tuni birla qora aylamadi.


Qaysi davlat quyoshi chekti kamol avji uza,

Kim yana yer tubida maskan anga aylamadi.


Qaysi labtashnag’a tutti qadahi sof nishot,

Kim, yana qismi aning durdi ano aylamadi.


Qaysi dilxastag’a yetkurdi farog’at no’she,

Kim, nasibi yana yuz neshi balo aylamadi.


Har dilozurdag’akim novaki, zulm etti kushod

Garchi bor edi xato, lek xato aylamadi.


Chekti bu zulmin aning barcha xaloyiq, lekin

Chora bu dardg’a juz ahli fano aylamadi.

Xossa ul foniyi davronki, bo’lub vosili Haq,

Qo’ymadi ko’ngli aro g’ayr xayolin mutlaq.


Alisher Navoiy “ Holoti Sayyid Hasan Ardasher” asaridagi ma’lumotlardan ham bizga ma’lumki, Sayyid Hasan juda dono , ilm- marifatli, xudojo’y inson, umrini Haq yo’liga bag’ishlagan pir hisoblanadi. U doim boylik, mansabparastlik, hashamatlarga boy saroy hayotidan o’zini yiroq tutgan, balki umrini ilm-u urfonga , Haqni anglashga bag’ishlagani bizga ma’lum. Shuning uchun ham Navoiy Sayyid Hasanning namunali ahloqini tasvirlar ekan, bu fazilatlarni uning darveshligi, foniyligi bilan qo’shib ta’riflaydi, aniqrog’i, uning ahloqini darveshligidan keltirib chiqaradi. Yuqorida keltirib o’tilgan baytlarning oxirgi misralaridan ham malumki, uning niyati faqat Haqqa yetishish bo’lgan. Ko’nglida shundan o’zga xayol bo’lmaganligi yoziladi.

Navoiy uchun esa Sayyid Hasan - insoni komil timsoli, “ Holoti Sayyid Hasan Ardasher” da u ana shunday inson siymosini yaratgan. “ Hayrat ul- abror” va “Mahbub ul-qulub” asarlaridagi ahloqiy- falsafiy qarashlar bilan “Holoti Sayyid Hasan Ardasher” asarida ifodalangan fikrlar ham aksar o’zaro o’xshash. Shunday qilib, Navoiy nazarida komil inson xayoliy bir narsa emas, balki real hayotiy odamlar, biroq, shunisi borki, bunday odam tariqat sulukini qabul qilgan chinakam darvesh bo’lishi kerak. Boshqacha aytganda, ideal inson - bu kamida go’zal ahloqli, zohiriy va botiniy ilmlarni egallagan foniy tabiat faqir kishi. Sayyid Hasan buning namunasi hisoblangan.