Ulug‘vorlik J.Rumiyning quyidagi fikrlarni ham yaqqol o‘z aksini topdi:
«Men taxtdan tobutga sakraydigan sultonlardin emasman,
mening manglayimga badiyat muhri barqaror».
Men o‘lgan kun damo-dam chekmangiz g‘am,
Uni hijron kuni deb o‘ylamang ham.
Bu hijronmas sira, asli visoldir,
Visolda g‘am chekish xufri – uvoldir.
quyosh botsa, tag‘in bo‘lg‘usi paydo,
To‘kilsa erga don – bo‘lg‘ay huvaydo!
Agar o‘lsam, meni aslo qaro tuproqdan axtarmang,
YAsharmen ahli orif ko‘nglini mangu makon aylab
Qoshimda lim to‘la bir kosa ayron,
Jahon sharbatlari menga ne darkor.
Agarchi ochmenu zahmat chekarmen,
Alishmam hurligim qullikka zinhor...
Ayo siz, jon chekib, har lahza izlarsiz ilohiyni,
Ani izlashga hojat yo‘q, ilohiy – siz, ilohiy – siz!
Inson murakkab kamolot yo‘lini bosib o‘tib, xudoga o‘xshaydi. «Ozod o‘ldirki birov ranjida qilg‘ondin ranjida bo‘lmag‘ay va javonmard uldirki, ranjida qilmagay»
Do'stlaringiz bilan baham: | 
