Фарзандсиз аёл исёни нилуфар аёли Хуршид эри Санобар ая қайнонаси

Қайнона - Келин, Нилуфархон қўйинг болам сиқилманг.Хали ёшсизлар.
Нилуфар - Ойижон менг тенгиларни боласи мактабга боряпти, мендан кичик жиянларим турмушга чиқиб болалик бўлиб кетишди.Осон деб ўйлесизми менга. Ким фарзанд кўрибди деса юрагим бир санчиди ойижон. Чарчаб кеттим бунақа яшашдан. Кошки туғилмасайдим бундай кунларни кўрмасмидим.
Қайнона - Вой астағфируллоҳ денг болам.Аллохга исён келтирманг. Шукур қилинг.Тўрт муччез соғ, чиройлисиз.Ақли хушиз жойида. Қолгани Аллохни мархамати берса неъмат, бермаса хикмат. Аллохга исён қилиб бўлмайди жон болам. Мени ҳам онам десез бундай гапларни қайтиб гапирманг. - Нилуфар йиғлаганча овқатга арчиб тўрғаштирди.
Овқатланиб бўлгач хонасига кириб, яна сиқила бошлади. Ётоқ устини онтар тўнтар қилди.Ҳамма ёқни улоқтирди.
Нилуфар - Эй худо кучукка ҳам мушукка ҳам бола берасан менга нега бермайсан. Сенга нима ёмонлик қилдим. Шунча бахтсиз қиласан экан кошки яратмасайдинг мени. Чорасизлик ичига ташлаб нимани кутяпсан. Шукур қилиб дуо қилишимними, ҳеч қачон. Эл юртда томоша бўлиб юрибман. Ким кўрса қўлини чўзиб мени кўрсатади. Нахот бир умр фарзандсиз ўтсам....
Дод деб йиғлаб ыщлига кирган нарсани улоқтиради.
3 – эпизод Орадан 4 ой вақт ўтади. Ўзини нохуш ҳис қилган Нилуфарни қайнонаси докторга олиб боради. Доктор кўриб, аёлни юзига тикилади. Бир қайнонасига қарайди. Бир нимани айтолмаётгандек. Буни сезган қайнона сўрайди:
Қайнона - Тинчликми доктор. Нега рангиз оқариб кетти.
Доктор - Холажон, келинингиз хомиладор....Қайнонани ҳам келинни ҳам юзларида табассум пайдо бўлади. - Аммо, бола одатдагидек эмас. Қандай айтишни ҳам билмайман. – Бу гапдан сўнг кайнона ва келин қотиб қолишади :
Қайнона - Айтинг, айтинг доктор нима гап? Нималар бўляпти ўзи - дея ваҳимага тушади.
Доктор - Болада 8 та оёқ кўриняпти. Хайронман, фаолиятим давомида ҳеч бундай холатга тўғри келмагандим. Аппарат экранига тикилганча -Бу нима экан энди? Холажон менимча бу болани олдириб ташлаш керак.