Favoyid ul-kibar alif harfining ofatlarining ibtidosi «favoyid»din

www.ziyouz.com kutubxonasi 

238

Ahli din qatlig‘a mundoq chiqsa mast ul mug‘bacha,

Soqiyo, may berki, kechtim taqvoyu parhezdin. 

Ishq o‘ti mazlumkushdur, bilmas ani ahli zulm,  

Anglag‘il bu nuktani Farhod ila Parvezdin. 

Ey  Navoiy, itlarin  ko‘rmakka borsang, bag‘ring uz,

Kim guziring yo‘qturur bu nav’ dastovezdin. 

468

Dameki ishq o‘tida qolmag‘ay asar mendin,  

Namuna bo‘lg‘usi uchmakda har sharar mendin. 

Pariyvashim g‘amidin telba itdek o‘lmishmen,  

Salomat ahli, bukun aylangiz hazar mendin. 

Aningdek ashk ila ohim solibturur to‘fon

Ki, bordurur yeru ko‘k vaz’ig‘a xatar mendin. 

Aningdek o‘ldi fano ishq aro vujudumkim,  

Adam diyorida ham topmog‘ung xabar mendin. 

Anga yetarga boshoq saqli man’ etar garchi,  

Xadangi kasratidin chiqti bolu par mendin. 

Taayunot ichida ishq bnr haqiqat erur, 

Gar o‘lsa bulbulu parvonadin va gar mendin. 

Navoiy, aylama tun-kun nishotu ta’lim ol,  

Shabona oh bila nolai sahar mendin. 

469

Har  kishi bayram sabohi shodu men g‘amnokmen, 

 Iydgoh ichra ayog‘ ostidag‘i xoshokmen. 

Garchi el bayram sabohi shodmondurlar, valek  

Sog‘inurmen barcha g‘amgindur, chu men g‘amnokmen. 

Oh dudi birla toju ashk qonidin libos,  

Ul qora, bu ol, ul yanglig‘kim, bu bebokmen. 

Qavsang ollingdin, yonarda demagil kohil meni,  

Qo‘y inoningda yugurmak, ko‘rki, ne cholokmen. 

Borma mahvashlar tamoshosig‘a dersen men kebi,

Zohido qilding gumonkim, muncha beidrokmen. 

Toki qildim raz suyidin tarki hush, ey bog‘bon,  

---

Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar