www.ziyouz.com kutubxonasi
326
Latofatda bir ondur sangakim, ulus andin
Xarob o‘ldilar, lekin kishi bilmadi oni.
Labing nor yong‘oq uzra topar parvarish, tong yo‘q,
Agar javhari aytur ani la’li rummoni.
Tanim o‘tig‘a taskin magarkim, samum o‘lg‘ay,
Tana’um bila kiygan necha lavn kattoni.
Netar shohning qasrinkim, ul zarnigor o‘lg‘ay,
Gadoyiki, ohidin topar shu’lai vayroni.
Dedi jomi hajr ichgil, mening bo‘ynuma jurmung,
Birovni kim o‘ltursa, erur bo‘ynig‘a qoni.
Vafo ishq ahlig‘a qilur chog‘da ta’jil et,
Ki, ta’jil bila asru o‘tar husn davroni.
Navoiy, agar ko‘nglung baqoyi abad istar,
Bu dayri fano ichra kerak bo‘lg‘asen foniy.
641
Ajab emastur, agar bo‘lsa dardim ogohi,
Mening shahimkim, erur dardmandlar shohi.
Ko‘ngulda o‘qlaridin oq uy aylasam, ne ajab
Ki, ko‘nglum ichra vatan qildi mohi xirgohi.
Xayoli ko‘ngluma kirgach, tirildim, anglamadim
Muniki, jonim ekandur xayoli hamrohi.
Masihu Xizr hayoti abad gadolig‘ida,
Labingg‘a har birining erdi shayalillohi.
Ko‘ngulki, istar edi vaslini bihamdillah
Ki, uylakim, tilar erdi, yetishti dilxohi.
Bukim, bahori hayotim xazong‘a yuzlanmish,
Erur dalili sovug‘ ohu chehrai kohi.
Meni ushatting, ayo sarv, bo‘lmag‘il g‘ofil
Ki, ko‘p shajarni ushatur shikastalar ohi.
G‘urur husn ila johingg‘a qilmakim, qolmas
Jamoli olamiyu olam ahlining johi.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Do'stlaringiz bilan baham: |