15
tarzida mo‘‘jiza ko‘rsatishga qodir.
Faqat yomonlik emas, ezgulik ham yuqumli.
Shu sabab shoirning:
Charsillab yuragi yondi bearmon” tarzidagi ta’kidi
she’rxonda shubha uyg‘otmaydi. Bu she’rga ro‘zg‘oriy reallik o‘lchovlari
bilan
yondashib bo‘lmaydi. Uning o‘quvchisi ham “bir g‘alati” bo‘lmog‘i lozim.
Yonmoq – yitmoq emas. U tozarmoqdir. Shu bois yorning:
Yarmi yonib bo‘lgan ko‘ylagi bir yeng,
Ishqning bayrog‘iga aylandi alvon.
satrlarida muhabbat olovining hayotbaxsh tafti aks ettirilgan deyish mumkin. Lirik
qahramon uchun yonish orzu. Shuning uchun ham:
Olov – tan, olov – jon, olov –
his-havas” tasvirida afsus emas, qoniqish tuyg‘usi ustuvor.
Qalb olovining
o‘chishi uni mana bunday anduhli holatga soladi.:
Ayiq bosgan gulday ezildi ko‘nglim,
Yovvoyi o‘rdakka berdim sevgimni!..
Qoldim kulko‘rpamda to‘shagim tuproq,
Yumalab yotaman ilonlar bilan.
Ularga ishondim bir yordan ko‘proq,
Ilon chaqar, ammo gapirmas yolg‘on!
misralari
tasvirning zalvori, estetik yukning og‘irligi,
inson ruhiy fojiasining
ko‘rsatilishi jihatidan tengsiz qudratga egadir. Yolg‘on gap, yolg‘on his qahramon
uchun ilon zahridan ham yomon ekanligi nechog‘liq
haqqoniy va shafqatsizlik
bilan tasvirlanganiga e’tibor qilish kerak. Otashin tuyg‘ular olovi ichidan o‘tgan
qahramon juda murakkab shaxs. Chin odamni jo‘nlashtirib bo‘lmaydi. Jo‘nlik
qiyofasizlikdir. Shu bois qahramonning
:
Kiyiklar qonini keladi ichgim,
Do'stlaringiz bilan baham: 
