Filler Sultani


Download 60.22 Kb.
Pdf ko'rish
bet2/13
Sana29.11.2017
Hajmi60.22 Kb.
#21198
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   13
((Kıyamete  kadar,  o  eski  saldırgan  huylanndan  vaz­
geçecekler  kanncalar.» 
· 
cıVazgeçecekler,ıı  diye  onayladı  kanncalar. 

Bir  süre  derin  bir  sessizlik  oldu.  Ne  kanncalar,  ne 
de  filler  sultanı  konuştu.  Kanncalar  ülkesinden  çığlık­
lar,  gürültüler,  ağlamalar,  inierneler  geliyordu. 
·
Kann­
calar  ülkesinin  göğünü  yoğun,  kı�ızı,  yangın  dumanı 
gibi  bir  duman  örtmüştü.  Bir  süre  ülkenin  durumuna 
daldılar  oradakiler. 
Cderse  savaş  ülKemizde  bir  tek  kannca  kalmayacak. 
Ço­
ğu  ölecek,  yaralanacak,  kimi  de  dağlara,  o
rman
iara  sı­
ğınıp  size  savaş  açacak.n 
aSavaş  mı  açacak?»  diye  şaşkınlıkla  sordu  filler  sul­
tanı.  ceKannealar  fillere  karşı  savaş 
mı 
açacaklar?n 
Crmız
ı  sakal. 
((Demek  kanncalar  fillere  karşı  savaşa  girecekler! 
Nasıl  olacak  bu  iş?
>>

CcıNasıl?ıı 
CC·
((
öy-
le  mi,  bir  yolunu  bulacaklar,  öyle  mi?» 
FS/02 
Gülrneğe  başladı  sultan.  Kasıklannı  tuta  tuta,  hor-


1 7


tumundan  salyalar  akıta

akıta  gülüyordu.  K
ann
ca.la.rın 
ftllere  karşı  savaş  açacaklan,  ormanlara,  dağlara  sığı­
nıp  bu  savaşı  sürdürecekleri  düşüncesi  çok  gülünç  gel­
mişti  ona.  Durmadan  durmadan  gülüyordu. 
Her  şeye  dayanılırdı  da  bu  gülmeye  dayanılmazdı 
işte.  Kırmızı  saka!  her  şeyi  göze  alarak  konuştu: 
«Bu  ülkelerin,
· 
bu  kentlerin,  bu  kırgının  öcünü  sen­
den  alacağız,  ey  zalim,  ey  ahmak,  ey  sersem  sultan.  Bu 
yaptığın  yanına  kalmayacak,  eeey  tepeden  tımağa  ka­
na  batmış,  sen  eeey  kocaman,  kör  gözlü  zulüm  dağı.  Bu 
yaJ:!tığın  senin  de,  o  kocamış  ulukepezin  de  yanına 
kal­
mayacak ...  Çok  yakında  o  küçücük,  iğne  ucu  k�ar 
k�çücük  kanncaJardan  belanı  bulup  yeryüzünün  tek­
mil  yaratıklanna  rezil  olacaksı!'l,  rezili  rüsvay ... » 
Böyle  dedi,  ulukepezin  kanadından  yere 
atladı 
kaç­
tı.  O  gidince  öteki  karıncalar  i
man
a  gelip  yumu.şadılar, 
bir  iyice,  ölürcesine  sultana  yalvardılar: 
((Sen  ne  buyurursan  yaparız,  sultanimız,ıı  dediler. 
((Yeter  ki  bu  kanlı  savaş  dursun.ıı 
<:3eni  kızdıran  karınca  var  ya,  o  kırmızı  sakallı 
to­
pal  demirci,  o  az  Ç>nce  kendisini  buradan  aŞag'ıya  attı.» 
((Öldü  mü?»  diye  telaşlandı  sultan.  «Kanncalar  bu 
kadar  yük:ek  bir  yerden  atıayı!lca  ölürler 
de�il 
ır.!? 
Öl­
mediyse  onun  ölüsünü,  ya  da  dirisini  hemen  isterim.» 
Ulukepez  yukardan

aşağıya  korkuyla
· 
sağıldı.  Fil­
ler  sultanının  ne  �emek  istedi�  anla.mıştı, 
kırmı!:ı 
sakalı  aramağa  başladılar,  kanncalar  öteki  karıncalan, 
ulukepez  öteki  kuşlan  çağırdılar,  aradılar  taradılar 
kır­
mızı  sakallı  tcpal  demirelnin  ne  ölüsünü,  ne  de 
diri:iliıi 
bulabildiler.  Yaralı, 
kana 
batmış  çıkmış  kannc
anın 
imi 
timi  bellisiz  olmuştu.  Ne  yaptılar,  ne  ettilerse,  ne  kadar 
çok  araştırdılar,  sorup  soruşturdul
arsa 
topa!  demircinln 
en  küçük  bir  izine  bile  rastgelemediler.  Elleri  boş,  suçlu, 
ulukepezin  sırtında  gene  sultanın  huzuruna  çıktılar: 
18 

«Kırmızı 
sakalı  bulamadık,  toz  olmuş,ıı  dediler.  <yaratık  kendisini  tılukepezin  sırtından,  bu  kadar 
yük­
sekten  yere  atar  da  ondan  hiç  hayır  kalır  mı,  t
'
oz  olmaz 
mı,  sultaruınız,»  dediler. 
«Toz  olmuş,))  dedi  ulukepez  de . 
.. onun,  o  kırmızı  sakalın  t
ozun
u  bile  kıynme�e  ka­
dar  izleyeceksiniz,»  diye  buyurdu  sultan.  <nun  bile  kalması, 
·
size  söylüyo
rum
,  beni  iyi  dinleyin  ka­
rıncalar,  kanncalar  için  ölüriı  demektir.  O  a.lçağın,  o 
soysuzun,  o  köpeğin ...  Onun  t
ozun
u  her 
gün, 
her  an 
iz-
liyeceksiniz ... » 
'ı·: 
cİzliyeceğiz,,  dediler  kanncalar.  ııO 
zu­
lümdür,»  dediler.  «0  topal  kannca,  kannca 
zaten  ta  ezelden  beri  baş  belasıdır. Bir  alçaktır, sa.tılmış, 
· 
vatan  hayınıdır  o  topal  kannca,»  dediler.  ..o  topal  ka­
rınca  mı,  zaten  hayınlığından  yitirdi  ayağının  tekini,�> 
dediler. 

· 
Topal  karınca  üstüne  daha  neler  neler  söylemedi­
ler.  Bu  dünyada  o  ha)!lnın  tozunun  kokusu  bile  kalma­
yacaktı.  Uslu  kanncalar  o  başkaldıncı  şeytanın  tozunu 
teker  teker  bulup  yokedeceklerdi.  U�lu  karıncalar  o 
to­
pal  kanncan  n  soyundan  da  bir  tek  karınca  bırakma­
ya-.:aklard!. 
�ı�Bu  topal  demircilerdir,  bu  kırmızı  sakallardır  dün­
yayı  Imnştıran,  tilleri  kışkırtıp  ülkenizi  yıktıran,  bt! 
h::.yınlardıJ.",» 
dedi 
sultan. 
.. T�pal  kanncalara  ölüm,ıı  diye  bağırdı  öteki  karın-
calar. 
«Kırmızı  sakallarıo  ölüm.n 
•Demircilere  ölüm.» 
•Şimdi  dileyin  benden  ne  dilerseniz.» 
«Sağlığını  dileriz,  sultanımı'z.ıı 
· 
•Sağlığımdan  size  fayda  yok.  Dileğinizi  bildirin.» 
ıcŞu  savaş  dursun  öyleyse,>)  dedi  kanncalar.  aDile­
ğimiz 
budur.» 
19 

«H'aaa,  o  mu?n 

«Budur,»  dediler.  «Çünkü  barışsever  filler  savaşı 
sevmezler.)) 
«Sevmeyiz,ıı  dedi  filler sultanı. 
«Ağzımızın  payını  aldık,  biz  de  artık  banşsever  ol­
duk,  bir  daha  filler  ülkesine  saldırmak  mı,  aman  Allah 
göstermesin,ıı  dedi  kanncalar.  «Hemen dursun  şu savaş, 
az  daba  sürerse bir  tek  kannca  bile kalmayacak.  Bağış­
la bizi  sultarumız., 
«Bağışladım,n  decU  sultan,  hortumunu  gururla  gö-
ğe dimdik  dikerek.  «Dursun  savaş  artık." 
Kanncalar  sevindiler. 
ıcS�olasın  sultanımız,,,  dediler. 
Sultan  dedi  ki: 

<var,))  dedi.  ccÇünküleyim  bu  savaşı  siz  başlatıp  filler  ül­
kesini  çok  zarara  soktunuz.  Ondan  dolayı  benim  ülke­
min  zararını  ödeyeceksiniz.» 
-
cıÖderiz,ıı �dedi  kanncalar. 
ccŞimdi  öyleyse  dinleyin  isteklerimi ... )) 
«Şu  savaş  hemen  dursun  sultanım.ıı 
ccKoşullanmı  kabul  edin.n 
«Kabul  edeceğiz.  Savaş  biraz  daha  sürerse  yeryü­
zünde  bir  kannca  kalmaz  ki  isteklerini  yerine  getıre­
bilelim ...  Söyle,  isteklerin  başımız  üstüne.» 
Sultandır  bu,  sevindi. 
«Dinleyin  öyleyse  beni,n  dedi.  ıcBütün  kanncalar 
birikip  bana  bir  sırça  saray  yapacaksınız.  Sırça  saray 
şu  yüce  dağın  tepesinde  olacak,  dünyanın  öteki  ucun­
dan  da  gözükecek.  Bu 
sara
y  öylesine  parlak  olacak  ki, 
dünya  onun  şavkından  gece  bile  ışıyacak;  ortalık  gün 
hiç  batmamış  gibi  olacak.  İçine  bin,  iki  bin,  beş  bin, 
on  bin  fil  girecek,  ama  bu  saray  çökmeyecek.» 
«Biz  küçücük  kanncalanz,ı:ı  diye  sızıandılar  karın-
20 

calar.  <küçüğüz. 

kadar  küçücüğüz 
ki, 
bizi  öteki  hayvanlar  yaratıktan  bile  saymazlar.  Boyle 
bir  sarayı  biz  nasıl  yapanz  ki?iı 
«Hem 
de 
bir  yıl  içinde  yapacaksınız.» 
<ıı 
,,Amanı  zamanı  yok,  yapacaksınız.» 
<kadar  da  küçücüğüz.» 
Hep  birden,  hüdhüdün  kanadında,  filler  suıtanına 
durmadan  yalvardılar,  sızlandılar,  acı  gözyaşlan  dök­
tüler  ama,  sultanın  taş  yüreğini  yumuşatamadıla.r. 
��oırnaz,ıı  diye  bağırdı  filler  sultanı,  ııolil)az!  !şte 
bu  olamaz.  Ayıptır,  bana  böyle  yakınıp  yalvarmayın. 
Sizin  kanncalığınıza  yakışmaz.  Ben  öğrendim,  siz  çok 
güçlü  yaratıklarmışsınız.» 

Ama  böyle  bir  sara yı,  bir  yılda 
. .

ıı 
<��Yapacaksınız. 
Sizi  bana  söylediler,  her  biriniz  ağırlığınızın 
üç, 
·
be
ş

on  mislini  taşıyabilirmişsinlz.» 
ıcDoğrudur  suıtanımız  ya 
..

ıı 
(kadar 
çokmuş 
.
. .  
ıı 
«Çoktur  sultanımız,  ama  bir  yılda 
.
. .  
ıı 
Birden  sonsuz  bir  öfkede  kıpkırmızı  kesildi  sultan. 
Uzun  dişleri  biribirini  yedi,  çatırdadı,  bağırdı.  Karınca­
lar  bu  sesten  o  kadar  korktular 
ki, 
dünya  başıanna  "yı­
kıldı  san$1ılar. 
«Yapacaksınız,  yapacaksınız!  Siz  yeryüzünün 
en 
guçlü  ulususunuz.n 
«Yaparız,  yaparız  yapmasına  ya,ıı  diye  hüdhüdün 
kanadında  titredi  karıncalar.  «Bir  yılda,  o  da  bir  sırç.a 
saray,  kannca  değil  de 
insan 
olsak  bile  yap
ama
yız.  Ba-
ğışla  bizi  sulta
nıını
z.» 
· 
«Yapacaksınız,n  diye  kıvançla  söylendi  filler  sulta-
2l


nı. 
«Yapacaksınız,  hem  bana  şu dağın  donı�a  bir sır­
ça  saray -konduracaksınız,  hem  de  sarayın  ambarlannı. 
kilerlerini  balla,  y�la,  iksirle,  türlü  yiyeceklerle, 
ya­
şam  suyuyla  dolduracaksınız.  Hem  de,  hem  de  bir  yıl 
içinde.  ttstelik  de  bana,  sulta
nımza 
dünyanın  en  büyük 
elmasını,  incisini,  yakutunu,  zümrüdünü  getireceksiniz. 
Hazineler isterim sizden,  hazineler ...  Siz bütün dünyada­
ki  yer  altlannı,  oralardakl  defineleri  bilirsiniz.  Sizin 
işiniz,  kentleriniz  çoğunlukla  yerin  altındadır,  ol  sebep­
ten  bana  evrenin  bütün  altınlarını,  definelerini  getire­
ceksiniz., 
«Aman  sultanıınız ... 
ıı 
cc�anı  zamanı  yok,•>  diye  filler  sultanı  dinginle­
di.  ccHiç  bir  şey  dinlemem.  Siz  şu  yeryüzünde  soyu  en 
kalabalık  yaratıksınız.  Toprak  kadar  çoksunuz.  Şu  an­
lı  şanlı  hüdhüdler  başı  tanık  olsun  ki,  eğer  dediklerimi

hemen  yapmazsanız,  hemen  yapınağa  başlaınazsanız, 
hem  de  bir  yıl  içinde  bu  işleri  bitimıezseniz,  bu  savaş 
durmayacs.ktır.  Mademki  küçücük  kanncalarsınız,  ne 
demeye  saldırdınız  koskocaman  fillerin  öz  bir  yurduna, 
saldırdınız  da  yaktınız  yıktınız  yurdumuru?  Dedikleri­
mi  bir  yıl  içinde  biltekmil  edip  bana  teslim  etmezseniz, 
Allah  da  tanığım  olsun  ki,  yeryüzünde,  yer  altında  bir 
tek  kannca  kalmayacak,  şu  dünyadan  kannca soyu  kal­
kacaktır.  Fillerimin,  askerlerimin  kocaman  ayaklan  al­
tında  ezileceksiniz,  ezileceksiniz.ıı 
Hüdhüd  kuşunun  sırtındaki  kanncalar  ağlaşma-
ğa  başladılar 

· 
ccBiz  bütün  bu  işleri  bir  yıl  içinde  nasıl  beceririz?ıı 
diye  zarileşmeğe  başladılar. 
cıYaparsınız,  yaparsınız,n 
diye  pekiştirdi  sultan. 
«Ağlamayı  bırakın  da  hemen  işe koyulun.ıı 
Kanncalar  söylediler,  ulukepez  aynı  ağlamaklı  ses­
le  çevirdi  onlann  dediklerini. 
22 

<fehametli,  kudretli,  beşaretli,  merhametli  sultanımız,ı) 
diyorlardı  kanncalar,  «hemen  şu  anda,  bir 
bile 
yitirmeden  şu  savaşı  durdurmaz  da,  her  bir 
filin 
bir  ye­
re  basmasında  milyonlarca  kanncanın  ölmesinin  önü­
ne  geçmezsen, �raymı  yapacak  kannca  değil,  sinek  bi­
le, kannca sin� bile bulamayacaksınız.  Sen filler  sava­
şını  durdur 
da, 
biz  gidip  sorunu  kanncalar  kurultayın­
da  tartışıp  bir  sonuca  varalım.  Eğer  yapamayız  dersek, 
her  şey  sizin  elinizde,  savaşa  yeniden  başlar  bizim  he­
pimizi  öldürürsünüz.ıı 
«Olur,ı)  dedi  sultan,  <yorum.  Benim  bir  işçim,  yani  bir kanncam dünyaya  be­
deldir.  Am
anın 
bir  tek  kanncam  ölmesin!  Bir  kannca­
nın  ayağına 
taş 
de�mesi  benim  yüreğimi  paralar.  Bun­
dan  sonra  bir  tek  kanncanın  ölmesine  göz  yumamam. 
Benim  bir  tek  kanncama  dokunanı  ezerim.  Kim,  han­
gi  yaratık  benim  kanncalanma  dokunursa,  ocakl
9.rını 
söndürürüm.� 
Filler  sultanı  sevinçten  dolup  taşıyordu. 
:Artık 

kanncalar  varken  şu  yeryüzünün  altı  da  üstü  de 

olmuştu.  İçinden  çok  da  hayıfianıyordu,  neyiemiŞtı  de 
şimdiye  kadar  kanncalan  akıl  etmemişti, 
ah  ah 
ah, df:.
· 
yordu.  Şimdiye  kadar  görkemli  saraylan  olurdu,  ellerini 
ılıktan  soğu�a  vurmazlardı  filler.  Bir  elleri  ya�da, 
'
bir 
elleri  balda  olurdu.  Ambar  ambar  yiyecekleri,  kasa  ka­
sa 
altınlan,  elmaslan,  zümrütleri,  yeşimleri,  yakutlan 
olurdu.  Ah 
ah, 
aaah! 
Telaş  içinde  hüdhüdlere  bağırdı: 
<<Çabuk  ça�uk,  haber  götürün  kanncalar  ülkesini 
yıkan  fillere,  çabuk,  hemen  dursunlar.  Hemen  dursun­
lar,  hem  de  yaralı  kanncalarm  yaralannı  sanlıa�a ·yar­
dım  etsinler.  Siz  de  yardım  edin,  yaralannı 
sann 
ka­
nncalanmızın.  Benim  bir  kanncam  dünyaya  bedeldir.n 
23 

Kanncalar  hep  bir 
ağızia 
cikildediler  : 
«A
man 
sultanımız,»  diye  inlediler, 
-
«aman  padişa­
tumız, 
onlar 
bize  yardım  etmesinler,  çekilsin 
gitsinler, 
o  bize  yeter.  Filler  de 
yardım  edeceğiz  derken,  bir 
ba­
sışta  yüz  binimizi  öldü
rm
es
i
nl
e
r

Aman  sulta
nımı
z, 
yar­
dım  edeceğiz  diye  bu 
filler  bilmeden 
hepimizi  öldürür­
ler.  Hüd�üdler  de  bizi  hep 
yerler.>> 
Sultan: 
<<Öyleyse  filler,  hiç  bir  şeye  kanşmadan  kannca­
ların  ülkelerinden  çekilip  ormana  gitsinler,  orada  kıç­
larını  ağaçlara  sürüp  kaşısınlar. 
Ormanın 
da  ağaçlan­
nı  sökmesinler,  o  ormanı,  aşağıdaki  denizi,  işçilertın 
olan  kanncalara  verdim.  Haydi  çabuk  hüdhüdler,  yola 
düşün.» 
Hüdhüdler  uçmuş,  fii  sultamndan  uzaklaşmışlar­
·
ken  yeri  göğü  sarsan  bir  sesle  irkildiler  : 
((Geriye  dönün.» 
Hüdhüdler  sırtlarındaki  kanncalarla  hemen  geri-
ye  uçtular 
.

cıKurultay  hemen  toplanacak,  bana  sonucu  bu  ak­
şama  kadar  uıaştıracaksınız.  Burada  kurultay  sonucu­
nu  bekliyorum.  Haydi  çabuk.>> 
Hüdhüdler  sırtıarındaki  kanncalarla  kannca  ülke­
lerine  geldiler,  geldiler  ki  ne  görsünler,  tozdan  d
uman
­
dan  ne  kentler  görünüyor,  ne  filler,  ne  de  yakınlardaki 
ulu  orman.  Tozdan  gökyüzü  bile gözükmüyor. 
Yalnız 
or­
talığı  sonsuz  bir  gürültü  patırtıdır  almış,  gürültü  patırtı 
ta 
uzaklardan,  denizin  kıyısından,  dünyanın  öte�i  ucun­
dan  bile  duyuluyor. 
Hüdhüdler 
fillere 
sultanın  buyruğunu  bağırınağa 
başladılar.  Bağırdılar 
çağırdılar,  toz 
duman içindeki  fil­
lerin 
ta 
kulaklannın 
Içine 
girip seslerinin olanca gücüyl
e

suıtanın  buyruğunu  onlara  söylediler, 
kızgın  tillere 
ge­
ne 
de 
fı.tç  bir şey  duyuramadılar. Şimdi 
ne 
yapacaklardı, 
24 

az 
bir  süre  daha  geçerse  kannca  ülkelerinde  ne  bir  di­
kili ağaç,  ne  bir  ev,  ne  duvar,  ne  saray,  ne de bir  ambar 
kalacaktı. Bir  tek canlı  yaratık da kalmayacaktı burada. 
Hemen  sultanın  yanına  yeniden  uçtular,  ona,  ey 
suıta
nımı
z,  hal  böyle  böyle  dediler.  Sultandır  telaşlandı, 
sonsuz öfkelendi ve o öfkeyle, o iri gövdesiyle göğe sıçrayıp 
bağırdı,  bağırmasıyla dağlar
,

ovalar sallandı,  dünya yan­
kılandı  sesiyle,  bu  sesi  duyan  kızgın,  savaşın,  yağmanın 
deli divaneye çevirdiği filler oldukian yerde dondular kal­
dılar. 
Az  bir  süre sonra  da  dinginleşen  sultan: 
«Haydi  gidin  oraya,  siz  vanncaya  kadar  bir  tek  fil 
yerinden  kıpırdayamaz,  vann  dediklerimi  onlara iletin,ı, 
dedi. 
Hüdhüd kuşları  gene  uçtular vardılar  ül
_
kelere

Gök­
yüzüne  çıkmış  tozlar  dumanlar  yavaş  yava§.  i�yor,  fil­
ler  tozlarm  arkasından  hayal 
·
meyal  seçiliyorlardı.  Kuş­
lar  yukardan  ağır  ağır  fillere  indiler,  suıtanın  buyruğu-

nu söylediler.  Filler  kan  ter  içinde  kalmışlar, 'ıoza  çarnu­
ra  bulanmışlardı,  hemen  kannca  ülket�rinden  çekil-

dil er. 
Ülkeler  inim  inim  inliyorlardı.  Her  fil  ayağının  al­
tınC:Ia  ölü,  yaralı  bir  kannca  yumağı ...  O  güzelim  kent­
ler  yangın  yerinden  de  beter.  Oturulacak  ne  bir  köre, 
işlek  ne  bir  yol  kalnuş. Sanki  bir  dağı almışlar da bu ül­
kelerin  üstüne  fırlatıvermişler,  dağ  da  burada,  kentle­
rin  üstünde  un  ufak  olmuş.  İşte  durum  tam  böyleydi. 
Ortalıkta da yaralıdan,  ölüden  başka hiç  bir  kannca  gö­
zükmüyordu. 
«Vah,» 
dedi  kanncaların  kanıyla:  sınisıklam  olmuş 
ulukepez,  ııvah,  sağlam  hiç  bir  kannca  kalm9.mış. 
Kimi 
ölü,  kimi  yaralı.  Bitmiş  o  görkemli  kanncalar  ülkesi, 
vah!  V 
ah, 
vah  karıncalara  ki,  vaaah! 
» 
Öteki hüdhüd  kuşlan da,  bir zamanlar  cennet  öme-
25 

ği  olan  bu  kentin  şu  haline  yandılar,  gözlerinden  sıcak 
yaş akıttılar.  Kentin bu  yanmış yıkılmış halint kim görse 
sıcak  gözyaşlarını  tutamaıdı. 
Kuşlann  sırtl
arın
daki 
kanlı 
kanncaların  içlerinden 
birisi, 
öfkeyle,  acıyla  konuştu: 
«Alsın  işte  filler  sultanı,  görsün işte marifetini,  kur­
dursun  şimdi  sarayını  ölü  karıncalara,  toplatsın  şimdi 
dünyanın  bütün  hazinelerini,  definelerlni  ölü  karıncala­
ra, tekmil�i öldürttüğü karıncalara .
. .  
ıı 
dedi, kendini yu­
kardan  �  kaptı  koyverdi. 
Bu  du
rum
u  gören  kuşların  üstündeki  karıncalar 
kendilerini  tutarnayıp  gözyaşlarını  kanatıardan  aşatı 
yağmur  gibi  döktüler. 
Az  8onra  ortalık  duruldu,  toz  d
uma
n  yavaş  yavaş 
kalktı,  kentler  açıldı 
ki, 
amanallah,  gözler  görrneğe  da­
yanamaz.  Hüdhüdlerin  sırtlannda  bu  yıkılmış  yakılmış, 
ezilmiş  ülkeyi  gören  kanncaıar: 
«Bir  şey  yapmalı,  bir  şey  yapmalı,  bu  fillere  bir şey 
yapmalı,ıı  diyorlardı  da  başka  bir  şey  demiyorlardı.  Ama 
kanncacıklar  o  koskocaman  fillere  ne  yapabilirlerdi  ki? 
Hqdhüd  kuşlan,  kanncalar  ülkesinin  üstünde  uç­
maktan,  bu  korkunç  yıkımı  görmekten  yoruldular,  sırt­
lanndaki  kanncalarla  dinlenmek  için  ormana  uçtular, 
ülkede  hiç  bir  kannca  kalmamıştı,  vanp  filler  sultanına 
ne  diyeceklerdi,  ormanda  kanncalarla  kuşlar  başbaşa 
verip  hem  dinlenmeli,  hem  düşünmeliydiler. . .   Sultanın 
hışmından  nasıl  kurtulacaklardı?  Karıncalann  soylan­
nın  tükendiğini,  ülkede  hiç  bir  kannca  kalmadığını  du­
yan  sultanın  elinden  ne  hüdhüdler,  ne  sırtlanndaki  ka­
nncalar  kurtulabilirlerdi.  Böyle  düşünerek,  korku  için­
de  ormana  doğru  yol  aldılar,  bir  de  ormana  yaklaştılar 
ki  ne  görsünler,  ormanın  bir  yanı  kapkara,  bir  yanı 
san, 
bir  yanı  kipkı
rmızı 
olmuş.  Bu  nedir  ki,  derken  o
rma.n

vardılar,  amanallah,  ormanın  her  ağacına  tepeden  tır-
26 

nağa  kanncalar  sıvanmışlar . . .   Korkulanndan  öylesine 
bir  yapşnışlar 
ki 
ağaçlara,  kabuk  gibi 
sert 
sıvanmışlar. 
Onnanın 
kararan  yerine 
kara 
kanncalar, 
sararan 
yerine 
sanlar,  mor  mor  tüten  yere  morlar,  kıpkızıl  kesmiş  yer­
lere  de 
kırmızı 
.
kanncalar  çokuşmuşlar.  Orman  parça 
parça,  renk  renk  olmuş,  hiç  ye.şili  gözükmüyor.  Atlı  ka­
nncalarsa  ince  uzun  bacaklan  üstünde  yaylanarak,  tek­
mil  ağaçlara  durmadan  inip  çıkıyor,  koşturuyorlardı, 
boşu  boşuna . . .   Orman,  orman  değildi  artık,  kıvıl  kıvıl 
dev  bir  kanncalar  yumağıydı.  Yeryüzü,  gökyüzü  kann­
eaya  kesmiş,  iğne  atsan  k
ann
cadan  yere  düşmeyecekti. 
Bütün  dünya  bir  kıvıltının  hışmındaydı.  Milyarlarca: 
göz,  bir  ışıltının  öfkesinde,  acısında  ipileşiyor,  milyarlar­
ca  ışık  hep  birden  çakıp,  hep  birden  sönüyordu.  Bacak­
lar,  kuyruklar,  gövdeler 
&taç 
gövdelertnde,  dallarda  yap­
raklarJa  biribirierine  kanşmış  kaynaşıyorlardı. 
Koskocaman  orman  kan,  inilti  içinde  kalmış  uğul­
duyordu.  Orman  orman  oldu  olalı  böylesi  bir  kıvıltıyı, 
liengameyi  görmemişti. 
Kuşlar,  böcekler,  yılanlar,  çiyanlar,  tilkiler1  kurtlar, 
ormandaki  tüm  yaratıklar  da  kanncalar  ormana  girtn­
ce  bir  yangının  önünden  kaçar  gibi  kaçmışlardı  oradan. 
Şimdi  ormanda  kanncalardan  başka  hiç  bir  yaratık 
so­
luk  almıyordu. 
Hüdhüdlerin  sırtlanndaki  kanncalar,  aşağıda  bir 
deniz  gibi  çalkanan,  kaynaşan  kanncalara  baktılar,  bu 
dünyada,  şu  bizim  ülkemizde  sandığımızdan  da  daha 
çok  kannca  varmış,  diye  düşündüler.  Onlar  şu  yanmış 
yakılmış  ülkeyi,  ülkedeki  ölü,  yaralı  kanncalan  görün­
ce  dünyada  hiç  bir  kannca  kalmamış  sanmışlardı.  Oy­
saki 
b�lki 
ölülerin;  yaralllann  bin  misli,  on  bin  misJi 
kannca  ülkelerden  kaçmış  ormana  sığınmıştı. 
Hüdhüdlerin  kanadından  sevinçle  seslendiler  ka­
rıncalara : 
27 


((Sava§  durdu,ıı  diye  bağırdılar.  <
bizi  öldür­
mekten  vazgeçtiler.n 
Kuşlann  kanatlanndan  daha  da  güzel,  coşturucu, 
sevinçli,  kanatlı  sözler  söylediler  ormandaki  kanncala­
ra.  Sonra da: 
<<Şöyle,  hepimiz  ormamn  ortasına  toplanalım,  ko­
nuşacaklanmız  var.  Fillerin  bizi  �ldürmelerini,  ülkeleri­
mizi 
yakıp  yıkmalanm  sultan  şimdilik  durdurdu.  Bize 
ağır  koşullan  var,  eğer  yerine  getirmezsek,  yeryüzünde 
hiç  bir  karınca  kalmayacak,  soyu  kuruyacak  k
.
annca
­
lann.ı> 
Kanncalann  sevinçleri  kursaktannda  kalıp  or:rnar 
nın  ortasındaki  bir  ova  kadar  geniş  alana  toplandılar. 
Kuşlann  sırtlanndaki  kanncalar  yerlerinden  inme­
yerek,  hem de  alanda  kaynaşan  kannca denizinin  üstün­
de  dolaşarak  filler  sultanının  isteklerini  söylediler. 
Uzun 
bir  süre  alandaki  hiç  bir  canlı  yerinden  kıpırdayamaclı. 
Ortalık  sessizlikten  çın  çın  ötüyordu. 
ı<•ne  diyorsunuz?n 
· 
Hiç  bir kannca  başını  kaldınp
.
da  onlann  sorularına 
bir karşılık veremiyordu. öteki  kanncalarsa hüdhüd  kuş­
lannın  nakışlı  kanatlan  üstünde  alam  dolaşarak  dur­
madan  soruyorlardı, 
<

diyorsunuz,  ne  diyorsunuz?» 
Birden  karınca  denizi  sallandı,  ortalığı  bir  gürültü, 
bir  patırtı  aldı.  Gürültü  öylesineydi  ki  !iller  sultam  bile 
bu gök patlaması  gibi  gürüıtüyü oturduğu  yerden duyup 
kulak  kabarttı. 
Epeyi  bir  süre  önce  karıncalar  ülkesinden  sultanın 
yanına  gelmiş  bulunan  filler  komutam: 
"Sultanım,ıı  dedi,  ukanncalar  hep  bir  araya  gelmiş­
ler,  o�
anın 
içinde  tartışıyorlar,  bu  gürültü  odur.» 
Sultan  güldü: 
uTartışsınlar  bakalım,  sonunda  benim 
sarayı 
ya-
28 

pacaklar,  istediklerimi  de  yerine  getirecekler.  Daha  da, 
daha  da  çok  şey  yaptıracağım  onlara,»  diye  sevindi. 
Karıncalar  da  orada,  onnanın  ortasındaki  alanda· 
yemeden,  içmeden,  uyumadan  üç  gün  üç  gece  tartıştı­
lar,  konuyu  didik  didik  ettiler.  Hiç  bir  umarlan  olma­
dığını  anladılar,  ya  sultanın  dediklerini  yerine  getire­
cekler,  ya  da  toptan  öldürüleceklerdi.  Filler  güçlüydü, 
büyüktü,  bir  tek  fil  belki  milyarlarca  karınca  büyüklü
'
­
ğündeydi.  Onlara  nasıl  karşı  çıkabilirler,  �ıl  istekleri-
ni  yerine  getirmeyebilirlerdil 
· 
-
Yalnız  tuhaf  kılıklı  bir  k
;
rtıma  birkaç 
sözü 
diline 
pelesenk  etmişti,  sorup  duruyordu: 
<
Download 60.22 Kb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   13




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling