Filler Sultani


Download 60.22 Kb.
Pdf ko'rish
bet8/13
Sana29.11.2017
Hajmi60.22 Kb.
#21198
1   ...   5   6   7   8   9   10   11   12   13
Ormanlardan,  ovalardan,  dağlardan  tepelerden,  ko­
yaklardan  sel  gibi  karıncalar  akınağa  başladı  ülkelere. 
Günlerce,  haftalarca  çekildiler.  Kentlerine,  evlerine  var­
dılar,  vanr  varmaz  da  arnbariara saldırdılar,  baktılar  ki, 
ne  görsünler,  ambarlar  tamtakır,  hiç  bir ülkenin,  kentin 
ambarlannda  bir  damlacık  olsun  yiyecek  yok. 
«Amanın,  ne  oldu  bizim  yiyeceklere?» 
Tuhaf 
kılıklı 
karınca  güldü: 
«Behey  ahmaklar,  behey  kaz  kafalı,  beliey  incir  çe-
1 06 

kirdeği  beyinli  kannca  kardeşler,  farkında  mı
sınız 
biz 
ne  kadar  zamandır  yiyecek  biriktirmiyoruz  kendimize? 
Bütün  gücümüzü  saray  yapmağa,  ta  yerin  ortasından 
mavi  elmas  kayasını  çıkartarak  taht  yontınağa  harca­
madık  mı?  Behey  unutkan  kuş  beyinli  kannca  kardeş­
lerim,  dünyanın  dört  bucağından  topladığımız  güzel  yi­
yecekleri  sultanımızın  anıbarıanna  taşimadık  rm?  Şim­
di  sultanımızin  ambarlan  ağzına  kadar  yiyecekle  dolu, 
değil  mi? 
O  kadar  aşkla  şevkle  şu  yeryüzünden  yiyecek 
topladık  ki  suıtanımıza,  sultanımız 
da, 
filleri  de,  kuşla­

da,  biz yeryüzünün tekmil  karıncalan  da  yesek  o arn­
barlardaki  yiyecekleri  on  yılda  bitiremeyiz.» 
«Şimdi  ne  yapacağız  öyleyse?»  dediler,  bıyıkl
arını 
uzun  uzun  biribirierine  sürterek  konuştular. 
Kentlerde  böyle  aç  susuz,  ne  yapacaklannı  bileme­
den,  durmadan  bıyıklannı  biribirine  sürterek  dolaştı­
lar.  Ne  hüdhüdler  baŞı  ortalıkta  görünüyor,  ne  de  sul­
tandan  en  küçük  bir  haber  geliyordu.  Bu  koca  kentler­
de  ülkelerde  tek  başlanna,  kuyunun  dibindeki  taş  gibi 
öyle kalakalmışlardı.  Yaşlllann  büyük  bir  çoğunluğu  da 
açlıktan  yataklara  düşmüşler,  bir  uçtan  şişip  şişip

ölü­
yorlardı. 
En sonunda  gene  tuhaf  kılıklı kannca ortaya  atıldı : 
<bağlı,  açlıktan  öle  öle,  beklenir  mi?  Böyle  giderse bu  kış 
bir  tek  canlı  kannca  kalmayacak  yeryüzünde.:' 
«Yapı:iacak  bir  şey  var  mı,  eeey  tuhaf  kılıklı?"  de-
diler  kanncalann  ululan. 
«Bir  düşünelim,ıı  dedi  tuhaf  kılıklı.  <den  bir  şeyler  buluruz  da  karnımızı  doyurur  da  açlık­
tan  ölmeyiz." 
«Bu  kış  kıyamette,  dünyayı  boydan  boya  kar  ört­
müşken  biz  nereden  yiyecek  buluruz?»  dediler  kannca
-

ların  uluları. 
1 07 

<•Hele  bir  deneyelim,  belki  bir yerlerde  bir  şeyler  bu­
labiliriz.  Belki  kar  yağmamış  bir  yer,  belki  bir  buğday 
amban,  belki  bir  fırın,  açık  kalmış  bir  kapı,  bir  silo  bu­
labiliriz . . .  Belki  atalarımızdan  kalmış,  unutulmuş  bir  yi­
yecek  deposu . . .  Belki,  belki,  belki . . .   Hangi  günü  gördük 
sabah  olmamış . . .   Haydiyin  karınca  kardeşler,  yiyecek 
aramağa  yollara  düşelim.  Az  gidelim,  uz  gidelim,  dere 
tepe  düz  gidelim,  altı  aylık  bir  yol  gidelim,  görelim  ne

olur,  ne  olursa,  ha  diyelim,  güzel  olur.  Haydiyin . .

ı> 
Karıncaların  uluları  sırtlarını  duvarlara  dayayıp 
düşündüler,  başlarını  önlerine  eğdiler,  sakallanru  par­
maklarıyla  taradılar  düşündüler,  üç  gün  üç  gece  uyu­
mayıp  düşündüler: 
<dolaşa  dolaşa  ölmektense  bu  kış  kıyamet  günü  yollara 
düşüp  yiyecek  arayarak  ölmek  daha  yeğdir,))  deyip  ka­
nncalann  başlarına  geçip  yollara  düştüler.  Uzun  karın­
ca  sürüleri  ak  karlann  üstünden  doğudan  batıya,  gü­
neye,  kuzeye  çekildiler,  uçsuz  bucaksız  karlann  üstüne 
serildiler. 
-
K
af  dağının  ardına,  Asya  ovalanna,  bereketli 
Anadoluya,  Çukurovaya,  Mezopotamyaya,  Nil  kıyılanna 
vardılar.  Hikmeti  hüda,  hiç  bir  yerde 

yiyecek  bulama­
dılar.  Çok  kannca  karlara  gömüldü,  çok  kanncayı  seller 
götürdü,  çok  kannca  kınldı  salgın  hastalıklarda.  Ülke­
lerine  geri  döndüklerinde  kanncalar  arkadaşlannın  üç­
te  birini  yitirmişlerdi.  Geriye  kalanlar  da  yoksul,  peıi­
şan,  sakattılar.  Açlıktan  bir  deri  bir  kemik  kalmıştılar. 
Öfke  içinde,  dünyayı  yakıp  yıkma  hışmında  burunlann­
dan  soluyorlardı. 
Ilabire  bıyıklarını  biribirierine  sürüp  koklaşıyor,  ko­
nuşuyorlardı :  
"Hahhaaah,  biz  fil  olduk  fil !  
ıı 
uBehey  akılsızlar,  bir  kannca  fil  olabilir 
_
mi

behey 
akılsız  karıncalar ! 
ıı 
1 08 

«Kendimizi  fil 
san
dık 
da,  dünyaya,  tekmil  yaratık-
lara  rezil  olduk.» 
«Filler  gibi  kıçımızı ağaçlara da sürdük  de . . .  » 
«Sürdük  de  maskara  olduk.» 
cıFil  gibi  de  karnımızı  şişirerek,  hortumumuzu  uza­
tarak  da bir  yürüdük,  bir yürüdük . . .  » 
«Kendimizi  de  fillerin  öz  bir  ataları  saydık.>> 
<ten  fil  olmuş  saydık! »  
<ıcO 
sultan  olacak  kepçe  kulak.» 
«Sultan  olacak  sin ekli,  kızıl  göt. ıı 
«Çamur  hortum.ıı 
«Düğme  göz.» 
«Solucan  burun. ,, 
<«Yumru  alın.» 
<<
. . .  
11 
• 
<» 
<<<-
o  iğrenç 

fillere  benzetmeye  çalıştık.>> 
«Fil  olduk  fil  de,  işte  göreceğimizi  gördük.» 
Konuşmalar,  kimi  alaylı,  kimi  yerici,  kimi  öfkeli 
sürüp  gidiyordu.  Daha  şimdiden  kanncalann  bir  çoğu 
kırmızı  saka.l  olmuşlar,  ülkelerini,  kentlerini  bırak�ş­
lar,  sırra  kadem  basıp  demirci  kırmızı  sakalın  yanına 
kaçmışlardı. 
Açlıktan,  soğuktan  kanncalar  hastalanır,  ölürler-
· 
ken: 
sarıcalar  kıvanç  içinde  yüzüyorlar,  kannlan  tok, 
sırtlan  pek,  sultanın  amban  buyruklannda,  mutluluk­
tan  deliye  dönmüşler,  ülkelerde,  kentlerde  dönüp  duru-
109 

yorlardı.  Ve  sultana  günü 
.
gününe  kentlerde,  ülkelerde 
olup  bitenleri  iletiyorlardı. 
Duyduklan  da  deli  ediyordu  suıtanı: 
ıBakındı  hele  şu  sümsüklere,  budalalara,  kendilerini  ne 
sanıyorlardı  acaba ! ..  Vay  be,  kanncalar  önce

kendile­
rini  fil  sandılar,  demek  şimdi  de  kendilerini  kaplan  sa­
nıyorlar,  vay  budalalar  vay!  Gösterirtİn  size.  Bir  tek  !il 
gönderirim,  bin  tane  kentinizi  yerle  bir  ettiririm.  Vay 
budalalar  vay,  şunların  da  derdine  bakındı  hele . .

» 
· 
Sultan  kannca  ülkelerinden  her  haber  alışta  öfke­
den  kuduruyor,  sarayında  dört  dönüyorou.  Etine  de  bı-
çaklar  sokulmuş 
g
i_bi  bağınyordu. 
· 
ııNe  diyorlar  ne?>> 
uSeninle  alay  ediyorlar,  sultanım.ıı 
«Ne  diyorlar  ne?>> 
<sul tanım.)) 
«Bak  bakalım  kuyruğuma,  eeey
.
hüdhüdler  başı, 
hiç 
yılana  benziyor  mu?» 
«Hiç  benzer  mi  sulta.nım,  yalan  söylüyorlar.n 

<bak.» 
«Ahulann  gözlerine  benziyor  gözlerin,  sultanım.>>· 
«Demek  yalan  söylüyorlar,  iftira  ediyorlar  banap 
öyle  mi?>> 
«İftira  ediyorlar.>> 
«Neden,  ben ne yaptım o nankörlere,  alçaklara?  Ben 
onlann  her  birisine  bJrer  fillik  verınedim  mi,  o  namus­
suzlann?)) 
· 
ı
((Ne  istiyorlar  öyleyse?» 
<almış.  Açlıktan  ölmek  korkusu  delirtmiş  onlan.>> 
«Çok  kannca  öldü  mü  açlıktan?» 
·
ı ı o  

ııYaaa . . .   Çok  karınca  öldü  açlıktan,  hem  de 
hastalıklardan,  sultanım.» 
11Varsın  öJsünler,  hüdhüdler  başı  kardeşim.  Yeryü­
zündeki  kannca  tükenecek  değil  ya. . .   O  kadar  çoklar 
ki,  hiç  kannca  ölmekle  biter  mi
· 
ki? 
ı> 
ııBiter  sultanım.» 
· 
11Ne  diyorsun  sen,  ey  ulukepez  kardeşim,  her  şey  bi­
ter  de  bu  dünyada  yalnız  karınca  tükenmez.  O  kadar 
çoktur  ki  kannca,  dünya  kanncayla  dolu.  Bu  kadar  ka­
rınca  hiç  ölmekle  tükenir  mi?  Bak,  biri  ölünce  bini  do­
ğuyor.» 
ıkırgına,  milyon  da  ürese 
-
kanncalar

gene  dayana­
mazlar,  tükenirler.» 
ıbu  dünyada  kanncasız  nasıl  yaşarım?  Kanncalar  olma­
yınca  bana  bu  güzelim  yiyecekleri  kim  toplar,  bu  bal 
özlerini,  çiçek,  çekirdek,  ot  özlerini  kim,  kim,  kim?  Vah 
kanncalanm,  benim  yiğit,  becerikli  kullanın,  vaaah ! »  
Sultan  öyle  bir  vah  çekti  k i  sesi  bütün  kannca  ülkele­
rinde  duyuldu.  ıkullanın  vaaaah ! » 
«Vah,»  diye 
-
onu  destekledi  ulukepez. 
«Bak,»  dedi sultan,  11ben  onlann bana karşı işledik­
leri  suçlann  hepsini  bağışladım  ama,  kır
mızı 
sakallı 
olup  da  dağlara  kaç:r;nalannı  hiç  bağışlama�ım.  Bana 
bak  ulukepez  kardeş . . .  » 
«Baktım  sultanım.» 
ıbaşıma bir  iş  açacaklar.» 
ı· 
yanın  karıncalan  kırmızı  sakal  olsalar  ki  ne  yapabilir­
ler 
.
.

» 
(.(Biliyorum,  biliyorum,  ulukepez kardeş,  o kadar  kü-
l l l  

çücük  yaratıklar  fillere,  bu  koskoc
aman 
fillere  bir  şey 
yapamazlar  ya,  ne  demiş  insanoğlu,  o  insanoğlu  ki  ne 
kadar  ahmaksa  o  kadar  da  akıllıdır,  ne  demi§?ıı 
((Ne  demiş? ıı  diye

sordu  hüdhüdler  başı. 
((Düşmanın  kanncaysa  da  hor  bakma,  demiş.  Bili­
yorum,  kanncalar  kıyamete  kadar  benim  buyruğumda 
kalacaklar.  Hiç  bir  şey  yapamayacaklar,  gene  de  kırmızı 
sakallara  meydan  vermemek  gerek.  Ne  olur  ne  olmaz, 
biz  gene  tetikte  olmalıyız.  Zavallılar,  o  kadar  da  küçü­
cüktürler  ki . . .  ıı  Durdu,  düşündü,  birden hortumunu  kal­
dırdı:  ıcBana  bak,  ey  hüdhüd  kardeş,>>  dedi.  cıBeni  iyi 
dinle,  şu  dünyada  hiç  bir  yaratık  benim  kırmızı  sakal 
karıncalardan  çekindiğiini  bilmemeU.  Benimle  alay eder­
ler,  beni  tefe koyar  da  çalarlar.  Aman  ha  aman,  hiç  bir 
kannca,  hiç  bir  yaratık 
'
benim  kırmızı  sakallılarla  uğ­
raştığımı  bilmemeli.ıı 
«Bilmeyecek  sultanım.ıı 
cıBen  dünyada  hiç  bir  yaratıktan  bile  korkmam. 
Aslandan,  kaplandan,  parstan,  boa.  yılanından,  insan­
dan  bile  korkmam.» 
«Biliyorum,  sultanım,  korkmazsın.ıı 
cıBen  kızarsam,  bu  dünyada  önüme  hiç  bir  yaratık 
duramaz.ıı 
ıcDuram�  sultanım.ıı 
«
Ge
.
ne  de  bu  kırmızı  sakaUan  ortadan  kaldınp  dün­
yayı  sütliman  edeceğim.  Benim  sultanlığımda  hiç  bir 
· 
yaratık  hiç  bir  yaratığa  düşman  olamayacaktır.  üste­
lik  bu  kırmızı  sakaUar  bana  da düşmanlarmış,  öyle  mi?ıı 
cıSana  düşmanlar,  sultanım.ıı 
ctŞu  yeryüzünde  hiç  bir  kırmızı  sakal  kalmayacak­
tır.  Kökünü  kurutacağım  kırmızı  sakaUann.  Benden 
başka  kimse  ağzına  eşitlik,  özgürlük,

banş  sözcüklerini 
·
alamayacak tır.  Benim  sultanlığımda  kimse  kimseyi, 

kırmızı  sakaUar  gibi  sömümieyecektir.  Bu  dünyayı  tut-
1 12 

sak  eden,  bu  dünyada  özgürlük,  eşitlik,  banş,  kardeş­
lik  düşmanı  olan  o  alçak  kırmızı  kanncalardır. 

kır­
mızı  sakal  kanncalardır  ki;  karıncalann,  hem  de  endi 
soydaşlan  kanncalann  fil  olmalarını,  fillik  yapmaları­
nı kıskanıyorlar,  karıncalar  fil  oldu  diye  kıskançlıklann­
dan  deli  oluyorlar.  Çünkü  hiç  bir  zaman  o 
·
alçak  kırmı­
zı 
sakaHar  fil  olamayaçaklardır. 

yüzden  yaşama,  ka­
rıncalara,  fillere,  dünyaya,  qünyada  ne  ki  güzeldir  hep­
sine,  ve  hem  de  baıia  düşmandırlar.  Ben  de  onlara  ya­
şam  tanımayacağım  bu  dünyada.  Öldüreceğim,  öldüre­
ceğim  hepsini.  Bak  hüdhüdler  başı,  sen  gün  görmüş, 
ömür  geçirmiş  bir  kişisin,  bu  kanncaların  hepsi  kı
rmızı 
sakal  olsa  ne  yazar 
ki, 
de�ll  mi?  Ateş  olsalar  cürüm­
leri  kadar  yer  yakarlar.  Bir  milyon  karınca  bir  araya 
toplansa  ancak  benim  bir  tilimin  bir  ay�ı  kadar  olur­
lar,  ben  neden  korkayım  öyleyse  kullanın  kanncalar­
dan? ..  Öfkelendim  de 
az 
dah_a  yeryüzündeki  bütün  ka· 
rıncaların  soyunu  k1,1rutuyordum.  Ben,  ben,  ben  karın­
calardan  korkmam.  Onlar  fil  olacaklar  fil,  benim  özgür, 
eşit,  filce  yönetiminıde  mutlu  olacaklar.  Dünyanın  en 
mutlu  yaratıklan  kim?» 
<«Dünyanın  en 
özgür, 
eşitlik  içinde  yaşayan  yara-
tıklan  kim?» 
d�anncalar. 
ıı 
<<<<Çok  kızdım  da  bu  a.lçak  kırmızı  sakallara,  tekmil 
kannca  kullanını  ortadan  silecektim
.
.

Şimdi  ne  hal­
deler kullanın,  hemen  git,  dolaş  da  gel,  kannca  ülkeleri 
ne  alemde,  bana  bildir.» 
uBaşü.stüne  sultanıınız.»

Hüdhüdler  başı,  yanındaki  hüdhüdlerle  doğru  ka­
rıncalar  ülkelerine  uçtu,  vardı  ki  ne  görsün,  bir  peri-
FS /08 
1 1 3  

· 
§anlık,  yoksulluk,  açlık  ki  sorma  gitsin.  Durum  öylesi­
ne  dayamlmazdı  ki,  bu  kadar  gün  görmüş,  bunca  be­
lalardan,  kırgınlardan,  salgınlardan  geriye  kalmış  ulu­
kepez  bile  oturup  kanatıanyla  gözyaşlannı  sile  sile  ağ-

Iayacaktı. 
Geriye,  sultanın  yanına  içi  kan  ağlayarak  döndü. 
«Ne bu hal, ne oldu sana böyle kardeşim, hüdhüdler 
başJ,  iki  gözüm;  nedir  bu?»  diye  sordu  sultan.  «Ba§ına 
bir  iş 
mi 
geldi?  Senin  b1,1  durumunu  hiç  beğenmedim.» 
«Sorma,»  diye  iniedi  ulukepez.  «Yandık  sultamm, 
kanncalar  gidiyor.  Aaaah,  biz  böyle  kanncalan,  böyle 
dostları,  dünyayı  dolaşıp 

bize  has  yiyecekler  toplayan 
eşitlik,  özgürlük,  barış  aşıkı  yaratıkları  bir  daha  nere­
den  bulacağız,  aaaah,  aaaah!  ÖlÜyorlar,  toptan  ölüyor­
Iar 
açlıktan.» 
«Vaaah,  vaaah! ıı  diye  gene  bağırdı  sultan,  tt!kmil 

ı 
kann<;alar bu  ah  çekişini  duydular  sultamn  ve  bu  ahın 
kendileri  için  çekildiğini  aniayıp  sevinç  içinde  kaldılar. 
ııVaaah,  vah,  v'aaaht  Peki  bu  ahmak  kanncalar  yiyecek 
isternek  için  bana  gelmeyi  hiç  akıl  et�yorlar mı?ıı 

ııKiinbillr,  belki  akıl  ediyorlar  ya  sıkılıy�lar.  Ka­
rıncalar  ince  düşüneeli  kişilerdir.  Sultana  topladığımiz 
yiyeceklerden  nasıl  isteriz,  diye  düşünüyorlardır  belki.» 
ııAçlık  ince  düşünce  falan  bırakmaz  yaratıkta,»  di­
ye  güldü  sultan.  «Açlık  beni  değil,  babasım  tanımaz. 
·
Bak

az 
bekle,  durum  dediğin  gibiyse,  şi�  katınca­
lar  ordusu  sarayın  alanını  doldurmuştur,»  demeye  kal­
madı,  hüdhüdler başı 
iki 
kanat çırptı alana vardı geldi: 
«Haklısın  suıtammız,)) 
.
dedJ.,  ııalan  kanncadan  do­
Jup  taşıyor,  bütün  yamaçlar,  sarayın  yanı  yöresi  kann-
cadan kıvıl kıvıl. . . » 
· 
<
Download 60.22 Kb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   ...   5   6   7   8   9   10   11   12   13




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling