Fолиблар қонуни

ТАҚДИР ЗАРБАЛАРИ
Кўпчилигимиз фожеани бошимиздан ўтказганмиз, тақдирнинг турли зарбаларига дучор бўлганмиз. Баъзан ҳаётда мушоҳада қилишимизга қийин бўлган нарсалар рўй беради. Уларнинг баъзилари, бизнинг англашимизча, куч-қувватимиздан юқорироқдек. Ҳа, ҳаётда турли фалокат, касаллик ва ўлимларга ўрин ажратилган. Хўш, биз бунга қандай муносабатда бўламиз? Тушунтириш излаб, Худога ёлворамизми? Ҳаммани айблай бошлаймизми? Ёки бундай ҳолатларнинг ҳар биридан қандайдир ижобий нарса топишга ҳаракат қиламизми?
Жорж ва Барбара Бушларнинг кенжа қизи — Робин нобуд бўлганда ота-онанинг реакцияси ҳаммани лол қолдирган: «Қизимиз чопқиллаб ўйнаган бу дунё бизнинг ҳам дунёмиз эканлигидан хурсандмиз. Шу сабабли биз бу айрилиқдан қайғурмаймиз, шунчаки бирга ўтказган вақтларимиз учун шукроналар айтамиз. Робиннинг шарофати билан Жорж ва мен ҳар бир инсонни кўпроқ қадрлай бошладик. У бизнинг қалбларимиз, хотираларимиз ва ишларимизда яшайди. Биз унинг учун ортиқ йиғламаймиз. У ҳаётимизнинг ёрқин ва қувончли қисми сифатида қолди».
ҲАР БИР ЛАҲЗАДАН РОҲАТЛАНИНГ
Йўлимизда учрайдиган ҳар бир инсон биз учун нақадар қадрли, ҳаётимизнинг ҳар бир лаҳзаси қанчалик ажойиб эканлиги ҳақида кўпроқ ўйлашимиз керак. Афсуски, кўпчилик учун бу сўзлар «ҳалиям шундай-ку», деган жавобни туғдиради. Гўёки олдимизда бутун бир абадийлик тургандек...
Фақат қайтариб бўлмас йўқотишга дучор бўлганимиздан сўнггина ҳаётимизнинг ҳар бир лаҳзаси — чинакам мукофот эканлигини англай бошлаймиз. «Муҳимроқ» ишлар ва юмушларга ўралашиб қолиб, бундай мукофотларнинг қанча-қанчасини эътиборсиз қолдирганмиз?!
Муаммоларга файласуфларча муносабатда бўлиш керак ва ҳар доим ўзингизга «Беш йилдан сўнг бу муаммолардан нима қолади?» деган саволни бериб туришингиз керак. Эҳтимол, ҳеч нарса қолмас?! Фақатгина барча салбий ҳолатларга жуда эътибор берганимиз, майда-чуйда нарсаларга катта нарсадек қараганимиз учун соғлигимизга путур етгани қолар...
Хотирада фақат кўнгил торини чертган лаҳзалар қолади. Бизга бахт ва осудалик бахш этган мўъжаз лаҳзалар. Уларнинг ёнгинасидан қанчалар кўп ўтиб кетамиз-а...