Фридрих шиллер макр ва мухаббат драма Комил Яшин ва Маъруф Хаким таржимаси

Фердинанд (қўрқув билан). Нима дединг? Одатда киши бундай сафарга ўзи билан бирга ёлғонни олиб кетмас эди.
Луиза. Гапим ёлғон эмас!.. Ёлғон эмас! Мен бутун хаётимда бир мартаба ёлғон гапирдим, холос. Эх, вужудим совуд титроққа тушди, фақат бир мартаба ёлғонларим, у ҳам бўлса... Хат ёзганимда... Гофмаршалга.
Фердинанд. Ох, у хат! Худога шукр! Мен яна тетикланиб кетдим...
Луиза (зурға гапирар. Бармоқлари жон бериш харакатида). У хат... Ўзингни дадил тут... Шу тобда энг қўрқинчли сўзларни эшитасан... Бу хатни... қўлим ёзаркан, қалбим жирканарди. У хатни айтиб туриб, менга ёздирган киши сенинг отанг! (Фердинанд ўликдек, ҳайкалдай ҳаракатсиз туриб қолар, ниҳоят чақмоқ теккан кишидай йиқилар.)Фердинанд!_Мени_мажбур_қилдилар..._Кечир..._Сенинг_Луизанг_бун­дан_кўра_ўлимни_ортиқ_кўрар_эди..._Лекин..._Отам..._Унинг_ҳалокати..._Улар_шундай_макр_ишлатдиларки...'> Оҳ! Ёмон бир хато ўтди! Фердинанд! Мени мажбур қилдилар... Кечир... Сенинг Луизанг бун­дан кўра ўлимни ортиқ кўрар эди... Лекин... Отам... Унинг ҳалокати... Улар шундай макр ишлатдиларки...
Фердинанд ( сакраб туради). Худога шукр! Хали менга заҳар таъсир қилгани йўқ! (қиличини олар.)
Луиза (борган сари кучсизланиб). Нималар қилмоқчисан, ахир отанг-ку!
Фердинанд (ғазабли товуш билан). Ўзи қотил, қотилнинг отаси! У ҳам биз билан бирга жўнаши керак. Худо ўзининг бутун қахру ғазабини бу гуноҳкор устига тўксин. (Кетмоқчи бўлар.)
Луиза. Пайғамбар ҳам улар чоғида ҳамма нарсани кечирган... Сени ҳам, отангни ҳам, худонинг паноҳига топширдим. (Ўлар.)
Фердинанд (тез қайрилиб боқар. қизни сўнгги ўлим талвасасида кўриб оғир изтироб ичида ўлик устига ўзини ташлар). Тўхта, тўхта! Мени ташлаб кетма, фариштам! (қўлларини ушлаб яна тез ташлар). Совуган, совуқ тер босган! Жони учиб кетган! (Сакраб турар.)
Тангрим! Раҳм эт, раҳм эт, Луиза! Беимон қотилга! Уни худога қилган сўнгги илтижоси шундай эди. Ўлган бўлса ҳам қандай яхши, қандай гўзал! Азроил рахм этиб икки юзидаги қизилликка тегмаган. Бу юмшоқлик, юввошлик ниқоб эмас! У ўлимга туриш берди! (Паузадан кейин) бу қандай гап? Нечун мен хеч нарса хис этмайман? Ёки йигитлик қувватим мени қутқариб қолмоқчими? Беҳуда ташвиш! Мен бунга рози эмасман! <(Стаканни олади.)

www.ziyouz.com kutubxonasi