Hadisni musalsal darajada yetib kelishi

Allohni naqadar buyukligini, bandani esa hokisorligini bildiradi, haqirligini 
angladadi. Agar Alloh taolo bermasa bandada hech narsa yo‘q ekan. Insonda 
3yoshidan meni paydo bo ‘ladi, o ‘ziga tegishli narsalarni biladi, o‘zini jinsini 
anglaydi. Bu “Men” insonga dunyoni obod qilish uchun kerak, lekin u islom 
bilan tarbiya topmasa insonni haloq qiladi. Tasavvuf mashoyiqlari aytadiki 
birinchi bo ‘lib banda “Menini” yo ‘qotishi kerak. Men qildim, men aytdim 
degan gap Allohga maqbul emas. Alloh taolo bandadan man shu ubudiyatni 
istaydi. Insonni amalini Allohga hech qanday manfaati yo‘q, endi amalini 
mukofotlasini sababi shu ubudiyat, o‘sha hokisorlik uchun. Inson Allohni 
buyukligini his qilsa, Allohni kalomiga muhabbati bo ‘ladi. Allohni hukmlari 
oldida o‘zini hokisor tutadi. Gohida gunoh qilib qo ‘yishi mumkun, lekin 
gunohda qatiy turib halolni harom, haromni halol deb jurat qilmaydi yoki 
nafsini Allohni ibodatidan ustun qo‘ymaydi. Aslida Allohni hukmlari inson 
manfaati uchun, lekin boshida shayton uni chalg‘itishi mumkun, mana shu 
paytda u iymonda sobit bo‘lib, Alloh buyuk degan e’tiqodda tura olsa, u 
haqiqiy ma’noda saodatda bo‘ladi. Alloh taolo barchalarimizga ubudiyat 
maqomini nasib qilsin. Rasululloh s.a.v. duo qilar edilar: SUBHANAKA MA 
AROFNAKA HAQQO MARIFATIK- Ey Alloh seni haqiqiy haqdorligingcha 
tanib ololmadim, SUBHANAKA MA SHAKARNAKA HAQQO SHUKRIK- 
Ey Alloh senga yetarlicha shukr qilayotganim yo‘q, SUBHANAKA MA 
ABADNAKA 
HAQQO 
IBADATIK- 
Ey 
Alloh 
senga 
izzating, 
ulug‘vorligingga yarasha ibodat qilaolganim yo‘q. Shuning uchun banda 
Alloh taologa ibodat,ubudiyat maqomini topsa, u dunyoda nihoyatda rohatda