ularni merosdan mahrum qilib, boyligini boshqalarga tarqatib yuboradi,
farzandidan norozi bo‘lgani uchun unga meros qoldirmasligi mumkin emas
ekan. Abu Said Hudriy Nabiy sollallohu alayhi vasallam dan rivoyat qilgan
hadisda, Imom Hokim keltirganlarida man shu hadisni davomi ham bor
ekan unda: “Zarar ham yo‘q, zarar yetkazish ham yo‘q. Kim zarar
yetkazsa Alloh unga zarar yetkazadi, kim mashaqqat tug ‘dirsa Alloh uni
o‘zini mashaqqatga qo‘yadi” deyilgan. Shuning uchun farovon hayot
kechiraman degan odam, insonlarga zarar yetkazmasdan va mashaqqat
tug‘rdirmasdan hayot kechirishi kerak ekan. Samura ibn Jundub
roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “ U kishining hurmo daraxtlaridan
biri anson qo‘shnining hovlisida ekan. Qo‘shnini hovlisiga o‘tib ketib qolgan
ekan. Ular daraxtga qarash uchun qo‘shninikiga kirib boraverar ekanlar.
Ansoriy qo‘shni daraxtni menga soting yoki ko‘chirib olib chiqib ketin, sizni
kirib chiqishingiz meni ahlimga noqulaylik tug‘dirmoqda debdi. Samura
ibn Jundub yo‘q degan ekan. Ansor qoshni Rasululloh s.a.v. ga borib
shikoyat qilibdi. Rasululloh s.a.v daraxtni unga sotib yubor yoki ko‘chirib
olib chiqib ket yoki unga hadya qil desalar yo‘q debdi. Shunda Rasululloh
sollallohu alayhi vasallam “Samura ibn Jundubga sen bo‘lmasa zarar
keltiradigan odam bo‘lib qolyabsan deb, ansoriy sahobaga sen borib
hurmosini chiqarib tashla, chunki yer seniki haqing bor” degan ekanlar.
Hattoki shariatda masjidga kirayotganda nohush hid bilan bo‘lish
makruh deyilgan. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam “Kim sarimsoq
piyoz yoki oddiy piyozni yesa, to uni hidi yo‘qolmaguncha masjidimizga
yaqinlashmasin” deganlar. Sababi nohush hiddan insonni tabiga va
tabiatiga ozor borligi uchun insonlar sizdan chiqayotgan nohush hiddan
Do'stlaringiz bilan baham: |
