Sud hujjatlari huquqni ijod qilish jarayoining bosqichi sifatida
Dinamik nuqtai nazardan qaraganda, sud qarorlari asosida yaratiladigan individual normalar protsessning shunday bosqichiki, unda dastlabki qoidalar belgilanadi va qonunchilik va odat bilan davom ettiriladi hamda sudning qarori chiqishiga olib keladi. Ushbu protsess individual sanksiyani ijro etish bilan tugallanadi. Statut va odat huquqi yarim tayyor mahsulot sifatida faqatgina sud qarori va uning ijrosi bilan yakunlanadi. Ushbu jarayon orqali huquq umumiy va mavhumlikdan individual va aniqlik sari harakat qiladi. Ushbu jarayon individuallashtirish va konkretlashtirish orqali namoyon bo`ladi. Umumiy normalar qaysiki o`zida umumiy va mavhum munosabatlarni belgilovchi, konkretlashtirish va individuallashtirish orqali aniq real hayot bilan aloqaga kirishadi. Shu maqsadda, shuni aniq aytish lozimki, umum mavhum tushunchalar ijro etilishi yoki qo`llanilishi bilan aniqlashtiriladi. Ushbu ikki tushuncha sudning asosiy funksiyalari hisoblanadi.Bu funksiya ba`zida sof deklarativ xarakterni ifodalaydi. Bunga teskari ravishda shuni aytish mumkinki sud shunchaki yaratilgan mavjud huquqni qo`llamaydi. Bu shunchaki kerakli huquqni toppish qidirish yoki topish emas, yoki mavjud tayyor va tugallangan va hali e`lon qilinmagan huquqni e`lon qilish emas. Mavjud munosabatni belgilash va sanksiyani nazarda tutish bu sudning qoidalar o`rnatish xarakteridir. Qarorlar qo`llaniladi shunday ya`ni oldindan belgilab qo`yilgan holatlar uchun umumiy normalarni. Lekin, aniq munosabatlar bo`yicha sudning qarori ushbu munosabatlar natijasini aniq belgilab beradi. Sudning individual normalarni belgilovchi qarorlari umumiy va mavhum normalarni individuallashtirish va konkretlashtirish uchun juda zarur hisoblanadi. Yevropa yurisprudensiyasining xarakteriga ko`ra, huquq o`z nomidan umumiy statut va odat huquqi normalarinin jamlaydi hamda sud o`z qarori bilan huquq ijodkorligini davom ettiradi.
Do'stlaringiz bilan baham: |