I b L i s d e V o r I q I s s a

I
B L I S   D E V O R I  
(
Q I S S A
)  
Tohir Malik 
 
73 
library.ziyonet.uz/ 
 
-Oʻgʻlim qamoqda chirib ketaversinmi? 
 
-Chirimaydi, balki esini butlab chiqar. 
 
-Otasi, bu gʻariblarga yordam berish savob-ku, nega unaqa deysiz? - dedi kampir gapga 
aralashib. 
 
-Sen qumgʻonga qara, - dedi Ibrohim jerkib. 
 
-Agar shu gapingda turadigan boʻlsang, oshnachilikdan kechvoraman, bilib qoʻy, - dedi 
Mardiqul. Endi uning gapi ohangida gʻam emas, dagʻdagʻa mavjud edi. Ibrohim buni 
sezib bir seskandi-yu, biroq sir boy bermadi. 
 
-Bizning oshnachiligimiz sen soʻrayotgan pulga qarab qolgani yoʻq. Oshnam deb men 
seni qidirib topganim yoʻq, senam meni izlamagansan. Allohning irodasi bilan shu yerda 
tugʻilib, shu yerda topishganmiz. Ikkovimizni Allohning irodasi bilan faqat goʻr ajratadi. 
Ishqilib qil koʻprikda ayri-ayri boʻlishdan Oʻzi asrasin! Sen hadeb valdirayvermasdan 
gapimga kir: peshonangni sajdaga qoʻy. Tavba qil. Oʻgʻlingga ham yetkaz: u ham tavba 
qilsin. Yurakdan istigʻfor aytsalaring Xudo gunohlaringni kechiradi. 
 
-Munis! Buningning gaplarini eshityapsanmi!? Juda-a aqlli boʻlib ketgan bu!-deb baqirdi 
Mardiqul kampirga qarab. - Ahvolimni boshqalar tushunmasa ham bu tushunishi kerak 
edi. Har holda qamoq nimaligini bilardi. Qamoqdan chiqib kelganida senga ming marta 
aytganman: shu oqibatsizga tegma deb! Oshnachilik hurmatini bilmasa, qarindoshchilik 
hurmatini bilmasa! Qalin puliga bir tiyin soʻramasdan seni berganmiz bu yalangoyoqqa. 
Endi yalang oyoqlariga kavush bitib aql oʻrgatadigan boʻlib qoldilarmi! He, oʻlgurdim! 
Menga qara, sen donishmand!-Shunday deb Ibrohimga zaharli nigohini qadadi:- Men 
goʻr-poʻringni kutib oʻtirmay sen bilan oshnachilikni uzdim. Sen beradigan toʻrt tangasiz 
ham bolamni qutqarib olaman. 
 
Shunday dedi-yu, Munisaning hay-haylashiga qaramay tez-tez yurib ketdi. Ibrohim esa 
oʻrnidan jilmadi. U oshnachiligining uzilganidan emas, doʻstining iymonga 
yaqinlashishni istamayotganidan mutaassuf edi. 
 
Tutundan yoshlangan koʻzlarini artgan Munisa nima qilarini bilolmay oʻrtada turib qoldi. 
 
-Boshlab kelgan amakivachchangni endi borib ovut, - dedi Ibrohim dagʻal ohangda. 
 
-“Bori shu”, deb ozginagina pul berib qoʻya qolsangiz boʻlardi-ku? - dedi Munisa nolish 
ohangida. 
 
-Sen yolgʻonchiga emas, haqgoʻyga tekkaningni shu paytgacha bilmasmiding? 
 
-Bilaman, lekin onda-sonda yolgʻon gapirsangiz boʻlaveradi. 
 
-Sen qachondan beri fatvo beradigan boʻlib qolding? Xotinlardan muftiy chiqishi 
mumkinligini bilmagan ekanman. Qulogʻingga quyib ol: igna ham koʻzni koʻr qiladi, 
xodaning uchi ham. Gunohga sheriklikning katta kichigi boʻlmaydi. Men faqat oʻzimni 

---