I b L i s d e V o r I q I s s a

I
B L I S   D E V O R I  
(
Q I S S A
)  
Tohir Malik 
 
74 
library.ziyonet.uz/ 
 
oʻylaganim yoʻq.Nodon qarindoshingni gunohdan saqlab qolmoqchi edim. Oshnachilikni 
uzsa uza qolsin. Tobutimning bir chekkasini shu koʻtaradigan boʻlsa, koʻtarmay qoʻya 
qolsin. 
 
-Unaqa demang, achchiq ustida gapirib yubordilar. 
 
-Bunaqa achchiqni onasiga borib qilsin. Pul qayerda turishini bilasan, uyga borginda 
hammasini olib ber. Qarzga emas, yeb ketarga, degin. Qarindoshlar bir boʻlib oxiratimni 
kuydirishdan ham qaytmaysanlar! 
 
Ibrohim shunday dedi-da, ketmonni olib daraxtlar orasiga kirib ketdi. Uning fe’lini bilgan 
kampir boshqa gapirmay, iziga qaytdi. 
 
Kun tikkaga kelganida Ibrohim charchadi. Ketmon urib hansiramasdi, asabiylashgani 
sabab boʻldi shekilli nafasi siqildi. Shiyponga qaytib, oʻchoqqa oʻt qaladi. Kechagi 
ovqatdan qolganini isitdi, choy damladi. Bir kosa shoʻrvaga qanoat qilmaydigan odam 
yarim kosa taomni ham icholmadi. Bir piyola choydan soʻng kosaning tepasiga sochiq 
tashlab qoʻydi. Koʻrpachaga yonboshlay turib boqqa olib keluvchi yoʻlda kelayotgan 
milisaga koʻzi tushdi. Tikilib qaradi: taniy olmadi.“Kim boʻldi ekan?” degan xayolda 
qaddini koʻtardi. Milisa yigit yaqinlashgach, jiyani Salohiddinni tanib koʻngli yayrab 
ketdi. 
 
Salohiddin uni koʻrib jilmaydi: “Opoqdada, assalomu alaykum!” deb quloch yoyganicha 
xuddi yosh boladay yugurdi. 
 
-Opoqdadangni sogʻintirib qoʻyding-ku, toychogʻim!-dedi Ibrohim uni bagʻriga bosib. 
Keyin shiyponga boshladi. Qaynogʻi oʻlmagan choydan quyib uzatdi. Soʻng 
hovuzchadagi bidondan kosaga qatiq quydi:-Oftobda ancha urinib qolibsan, darov ichib 
ol, quyoshning taftini bosadi. Togʻning oftobi juda issiq boʻlmasa ham senga oʻxshagan 
nozik niholchalarni urib qoʻyishi mumkin. 
 
-Unchalik emas, opoqdada. Shu oftobda yigirma kilometrga yugurib, imtihondan “besh” 
olganman, - dedi Salohiddin qatiqni ichib olgach. 
 
-Endi bu imtihoning yilda bir boʻlsa boʻlar, boʻlmasa yoʻq. Kunda yugurganingda menam 
senga besh ketardim, - dedi Ibrohim jiyanining qarshisiga oʻrnashib oʻtirib olib, - Qani, 
gapir-chi, ota-onang, ukalaring, amakingnikidagilar sogʻ-salomatmi? 
 
-Hammalari yaxshi, salom aytishdi, - dedi Salohiddin. “Salom aytishdi” degan yolgʻon 
pardasi yordamida hech kimga bildirmay kelganini yashirdi. 
 
-Salomat boʻlishsin, - dedi Ibrohim. - Sen shu yerda picha dam ol. Koʻngling koʻtarsa 
mana bu shoʻrvani ichib ol, bir-ikki qoshiq urganman xalos. 
 
-Sizdan qolgan ovqat tabarruk-ku? - dedi Salohiddin kulimsirab. Ibrohimga bu gap 
ma’qul kelib suvi qochgan nondan burdalab kosaga solib berdi. 
 
-Barakalla, qariyalarni izzat qilgan odam dunyoda izzat bilan yashaydi. Sen ovqatni ichib 

---