САНО ДУОСИ
Субханакал-лóҳумма ва биҳамдика ва таба́рокас-мука ва та́ъа́ла́ жад-дука ва лá илáҳа ғойрук.
ФОТИҲА СУРАСИ
Аъузу билла́ҳи минашшайто́нир рожй-м
Бисмилла́ҳир роҳма́нир роҳи́-м
Ал-ҳамду лилла́ҳи роббил аълами́-м, ар-роҳма́нир роҳи́-м. Малики йавмидди́-н, иййа́ка наъ-буду ва иййа́ка настаиъ-н. Ихдинас-сиро́тол мустақи́-м. Сиротол лази́-на анаъмта аълайҳим ғойрил мағзу́би аълайҳим ва лаз-зо́л-ли́-н (Омин).
(Қуръони Каримдан бир сура, яъни қўшимча (зам) сура ўқилади.)
Масалан: Ал-кавсар сураси.
Бисмилла́ҳир роҳма́нир роҳи́-м
Инна аътойна́кал-кавсар.
Фасолли лироббика ванхар.
Инна́ ша́ни-ака ҳувал абтар.
И з о ҳ
1. Ф а р з. — Оллоҳ томонидан буюрилган, мусулмонлар зиммасига юкланган ва бажарилиши мажбурий ҳисобланган амаллар.
2. С у н н а т. — Аллоҳ томонидан маҳсус кўрсатма билан буюрилган бўлмасада, Пайғамбаримиз ўз ихтиёрлари билан бажарган амаллардир.
3. Р а к ъ а т — намознинг таркибий қисми, намоз ичидаги амаллар йиғиндисидир. Ҳар бир ракъат: қиём (тик туриш), рукуъ (қўллар, тиззага қўйган ҳолда эгилиб, таъзим қилиш) ва икки бора саждани ташқил этади.
4. АЛЛÓҲУ АКБАР — деб рукуъга борилади, яъни энгашиб қўллар тиззаларга қўйилади ва рукуъ тасбеҳи айтилади
(Рукуъ тасбехи)
Субҳа́на роббийал аъзи́-м
Субха́на роббийал аъзи́-м
Субҳа́на роббийал аъзи́-м (Улуғ роббим покдир.)
5. Рукуъдан бош кўтара туриб, шундай дейилади:
Самиаъл-ло́ҳу лиман ҳамидаҳ
(Аллоҳ ҳамду сано айтган кимсани эшитди)
Тик тургач эса:
Роббана́лакал ҳамд
(Роббимиз сангадур ҳамма ҳамду сано) — дейилади.
6. «АЛЛО́ҲУ АКБАР» — деб саждага борилади, яъни пешонани ерга қўйиб Аллоҳ учун сажда тасбеҳи айтилади.
(Сажда тасбеҳи):
Субҳа́на Роббийал аъла́
Do'stlaringiz bilan baham: |
