Internet tarixi 2015-yildagi mamlakatlar aholisiga nisbatan internet foydalanuvchilari soni Internet

Sovet kompyuter tarmogʻi loyihalari[tahrir | manbasini tahrirlash]

• 
  1959-yil, Buxgalteriya hisobi va maʼlumotlarni qayta ishlashning milliy avtomatlashtirilgan tizimi (OGAS) — kibernetika tamoyillariga asoslangan SSSR iqtisodiyotini avtomatlashtirilgan boshqarish tizimi loyihasi, shu jumladan Rossiyaning barcha hududlarida joylashgan maʼlumotlarni yigʻish markazlarini bogʻlaydigan kompyuter tarmogʻi - „Hisoblash markazlarining yagona davlat tarmogʻi“ (EGSVC). Turli sabablarga koʻra loyiha amalga oshirilmadi, garchi urinishlar 1980-yillargacha — 1970-yillarda davom etgan boʻlsa-da, Milliy maʼlumotlarni uzatish tarmogʻi (OGSPD) loyihasi ham Yagona avtomatlashtirilgan aloqa tarmogʻi (EACC) Butunittifoq loyihasining bir qismi sifatida koʻrib chiqildi. 2016-yilda AQShda Tulsa universiteti professori Benjamin Petersning OGAS haqidagi „Qanday qilib mamlakatni tarmoq bilan aralashtirib yubormaslik kerak: Sovet Internetining qiyin tarixi“ kitobi nashr etildi. Garvard professori Jonatan Zittrain^[en] kitob „tarmoq rivojlanishi uchun uzluksizlik va ochiqlik muhimligini taʼkidlab, Internet tarixidagi boʻshliqni toʻldirdi“ deb hisobladi. Bu borada boshqa sharhlovchilar „Sovet olimlari Internetni yaratishda Qoʻshma Shtatlardan oldinda boʻlishlari mumkin edi, ammo 20 milliard rubldan afsusdalar“^[3].
  
• 
  1960, Mudofaa-hujumli okean-quruqlik-kosmik kompleksi^[4] — 1960-yillarda harbiy kosmik texnologiyalar sohasida OKB-52 da V. N. Chelomey boshchiligidagi bir guruh loyihalarning ishlab chiqilishi va rivojlanishi^[5]. Dastlab, kompleks eksperimental „A“ tizimini almashtirish tanlovi doirasida yangi mamlakatning raketaga qarshi mudofaa tizimi sifatida ishlab chiqilgan.
  

SSSRga chet eldan yuqori texnologiyalarning kirib kelishiga 1949-yilda tuzilgan Eksport nazorati boʻyicha muvofiqlashtiruvchi qoʻmitasi (KOCOM) va umuman Temir parda toʻsqinlik qildi (ammo Sovet razvedka xizmatlari tomonidan COCOM cheklovlarini chetlab oʻtish haqida maʼlumot mavjud^[6]). Tarmoqlarning ichki rivojlanishiga 1950-yillardagi „kibernetikaga qarshi kurash“ toʻsqinlik qildi. Shunga qaramay, 1974-yildan beri Leningrad FTI asosida Ioffe 1978-yilda informatika va avtomatlashtirish boʻyicha alohida tadqiqot institutiga (LIIAN) aylantirilgan ommaviy hisoblash markazini ishlab chiqishni boshlaydi. Uning atrofida Butunittifoq kompyuter akademiyasi oʻz-oʻzidan qurila boshlaydi, Moskvada VNIIPAS instituti uning markaziy tugunlari sifatida tashkil etilgan, ijtimoiy blok mamlakatlari bilan muntazam sunʼiy yoʻldosh raqamli aloqalarni oʻrnatgan va 1982-yildan boshlab Avstriya orqali " kapitalistik mamlakatlar " raqamli tarmoqlarga kirishni tashkil qiladi. Ushbu faoliyatni nazorat qilish SSSR Fanlar akademiyasining Kompyuter texnikasi boʻyicha Muvofiqlashtiruvchi qoʻmitasining Kollektiv foydalanish uchun hisoblash markazlari va kompyuter tarmoqlari boʻyicha komissiyasi tomonidan amalga oshirildi^[7]. Akademiyani rivojlantirish boʻyicha keng koʻlamli rejalar 1991-yilda SSSR parchalanishi bilan toʻxtatildi va 1992-yilda unga xizmat koʻrsatuvchi sovet kompyuterlari jismonan yoʻq qilindi. Biroq, 1995-yilda Academsetdan qolgan optik kabellar yana yangi ROKSON tarmogʻini — „Taʼlim va fan uchun mintaqaviy birlashgan kompyuter tarmogʻi“ ni qurish uchun ishlatildi, bu esa Sankt- axborot markazida Internet ichida mahalliy tarmoq sifatida ishlab chiqilgan.