Internet tarixi 2015-yildagi mamlakatlar aholisiga nisbatan internet foydalanuvchilari soni Internet

Global tarmoqning rivojlanishi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Dunyo boʻylab Internet- xostlar soni (logarifmik shkala)^[20]
Dastlab, avvalgi tarmoqlarda boʻlgani kabi, Internetga aylanishi kerak boʻlgan tizim birinchi navbatda hukumat va davlat organlari tomonidan foydalanish uchun moʻljallangan edi.
Shunga qaramay, Internetdan tijorat maqsadlarida foydalanishga qiziqish tez orada keng muhokama qilinadigan mavzuga aylandi. Tijorat maqsadlarida foydalanish taqiqlangan boʻlsa-da, tijorat maqsadlarida foydalanishning aniq taʼrifi noaniq va subyektiv edi. UUCPNet va X.25 IPSS^[en] da bunday cheklovlar yoʻq edi, bu esa oxir-oqibat ARPANET va NSFNET ulanishlari orqali UUCPNet-dan foydalanishning rasmiy taqiqlanishiga olib keldi. Biroq, baʼzi UUCP havolalari hali ham ushbu tarmoqlarga ulanishda davom etdi, chunki maʼmurlar ularning ishlashiga koʻz yumdi.
1980-yillarda ingliz olimi Tim Berners-Lining Shveysariyadagi CERN da olib borgan tadqiqotlari gipermatnli hujjatlarni istalgan tarmoq tugunidan foydalanish mumkin boʻlgan axborot tizimiga ulash orqali World Wide Web ni yaratishga olib keldi^[21].
Natijada, birinchi Internet- provayderlar 1980-yillarning oxirida shakllandi. PSINet^[en] , UUNET^[en] , Netcom^[en] va Portal Software^[en] kabi kompaniyalar mintaqaviy tadqiqot tarmoqlariga xizmatlar koʻrsatish va UUCP va Usenet News elektron pochtasiga asoslangan tarmoqqa jamoatchilik uchun muqobil kirishni taʼminlash maqsadida tashkil etilgan. Qoʻshma Shtatlardagi birinchi tijorat ISP 1989-yilda tashkil etilgan The World^[en] edi^[22].
1992-yilda AQSh Kongressi Fan va ilgʻor texnologiyalar toʻgʻrisidagi qonunni qabul qildi, AQSh Kodeksi Title 42, 1862(g)^[23], bu Milliy Fan Jamgʻarmasiga tadqiqot va taʼlim hamjamiyatlari uchun faqatgina foydalanilmaydigan kompyuter tarmoqlariga kirishni saqlab qolish imkonini berdi. Tadqiqot va taʼlim maqsadlari uchun NSFNET ga tijorat tarmoqlari bilan ulanish imkonini beradi^[24][25]. Bu Internetni oʻz ehtiyojlari uchun kamroq moslashtirishi mumkin boʻlgan tarmoqdan tijorat maqsadlarida foydalanishdan xavotirda boʻlgan tadqiqot va taʼlim hamjamiyatlarida va davlat subsidiyalari baʼzi tashkilotlarga adolatsiz ustunlik berayotganini^[26] qilgan tarmoq xizmati provayderlari oʻrtasida tortishuvlarga sabab boʻldi^[26].
Relcom tarmogʻini yaratuvchilardan biri Dmitriy Burkovning taʼkidlashicha, oʻsha paytda Yevropa mamlakatlarida aloqa sohasidagi xususiy biznes mumkin boʻlmagan qonunlar mavjud edi. 2007-yilda u shunday deb xabar berdi: “Agar Yevropa toʻqson uchinchi yilda aloqa va xususiylashtirishni liberallashtirishga bormaganida, dunyo boshqacha boʻlar edi va birinchi navbatda Rossiya Interneti. Shunchaki, 1993-yilgacha aloqa davlat monopoliyasi edi… Axir, nega biz EuroOpen va EUnet notijorat jamoat tashkiloti tarmogʻi kabi ishladik, chunki oʻsha paytda aloqa sohasida boshqa narsa qonuniy ravishda taqiqlangan edi. Aloqa sohasida xususiy tadbirkorlik shunchaki amalga oshmasdi. Va biz xuddi shu SUUGni tashkil qildik va bunday tashkiliy tuzilmaga alohida ehtiyoj borligi uchun emas, balki birinchi navbatda biz bilan hamkorlik qilgan yevropaliklarni almashtirmaslik uchun EuroOpenga aʼzo boʻldik "^[27].

„Daniya-Rossiya“ optik liniyasini yotqizishga bagʻishlangan 1993-yil pochta konverti, markasi va pochta markasi
1994-yilda Internetning magistral qismi xususiylashtirildi: tijorat kompaniyalari uzoq masofalarga Internet-trafikni etkazib berishni oʻz zimmalariga oldilar, bu esa AQSh hukumati tomonidan moliyalashtirilgan NSFNet tarmogʻidan voz kechishga imkon berdi. Toʻrtta yirik xususiy shaharlararo tarmoq provayderlari: UUNet (UUNet) , AT&T, Sprint va Level 3^[28].
Rossiya Federatsiyasida 1990-yillarda davlat boshqaruvi tizimining tanazzulga uchrashi fonida umumittifoq miqyosidagi infratuzilma elementlari asosida tijorat „tabiiy monopoliyalar“ shakllana boshladi. Ulardan biri Rostelekom boʻlib, sovet telefon tarmoqlari ustidan nazoratni oʻz qoʻliga oldi va ular orqali yangi raqamli liniyalarni yotqizishni boshladi va global miqyosda asosiy magistral provayderga aylandi. Jarayon 1993-yilda „Daniya-Rossiya № 1“ suv osti optik kabelini Sankt-Peterburgdan Kingisepp orqali Boltiq dengizi tubi boʻylab 560 Mbit / s tarmoqli kengligi bilan yotqizish bilan boshlandi. Boshqa monopoliya, Rossiya temir yoʻllari oʻzining ulkan infratuzilma tarmogʻiga asoslangan holda Transtelecom magistral internet provayderini yaratdi.
1990-yillarning oʻrtalaridan boshlab Internet madaniyat, savdo va texnologiyaga keskin taʼsir koʻrsatdi, jumladan, elektron pochta, lahzali xabar almashish, Internet protokoli telefoniyasi, telefon qoʻngʻiroqlari, videokonferensaloqa va onlayn oʻyinlar orqali yaqin lahzali aloqaning tarqalishi, shuningdek, munozara forumlari, bloglar, ijtimoiy tarmoqlar va onlayn doʻkonlarga. 2000-yilda bu jarayonlardan bozor kutganlarining ortishi " Dot-com Bubble " nomi bilan tanilgan fond bozorining qulashiga olib keldi.
Tadqiqot va taʼlim hamjamiyatlari Buyuk Britaniyada JANET^[en] va AQShda Internet2 kabi ilgʻor tarmoqlardan foydalanishda va rivojlantirishda davom etmoqda. 1 Gbit / s, 10 Gbit / s va undan yuqori tezlikda ishlaydigan optik tolali tarmoqlar orqali yuqori tezlikda koʻproq maʼlumotlar uzatilmoqda. Raqamli kabellarni temir yoʻllar, dengizlar va okeanlar tubi boʻylab tortib, hamma joyda elektr uzatish liniyalarining chaqmoqlariga optik kabellar qurish odatiy holga aylandi. Internetning global aloqalarni egallashi tarixiy standartlarga koʻra deyarli bir zumda sodir boʻldi: 1993-yilda u ikki tomonlama telekommunikatsiya tarmoqlari orqali oʻtadigan maʼlumotlarning atigi 1 foizini, 2000-yilda 51 foizini va 2007-yilda masofaviy maʼlumotlarning 97 foizdan ortigʻini uzatdi^[29]. Hozirgi vaqtda Internet rivojlanishda davom etmoqda, bu koʻplab onlayn maʼlumotlar, onlayn xaridlar, koʻngilochar va ijtimoiy tarmoqlar tomonidan osonlashtirilmoqda.