İzzet Çivgin

Samuel kendisinden kral isteyen halka RAB’bin bütün söylediklerini bil- dirdi: “Size krallık yapacak kişinin yönetimi şöyle olacak: Oğullarınızı alıp sa- vaş arabalarında ve atlı birliklerinde görevlendirecek. Onun savaş arabalarının önünde koşacaklar. Bazılarını biner, bazılarını ellişer kişilik birliklere komutan atayacak. Kimisini toprağını sürüp ekinini biçmek, kimisini de silahların ve sa- vaş arabalarının donatımını yapmak için görevlendirecek. Kızlarınızı ıtriyatçı, aşçı, fırıncı olmak üzere alacak. Seçkin tarlalarınızı, bağlarınızı, zeytinliklerinizi alıp hizmetkârlarına verecek. Tahıllarınızın, üzümlerinizin ondalığını alıp saray görevlileriyle öbür hizmetkârlarına dağıtacak. Kadın erkek kölelerinizi, seçkin bo- ğalarınızı, eşeklerinizi alıp kendi işinde çalıştıracak. Sürülerinizin de ondalığını alacak. Sizler ise onun köleleri olacaksınız. Bunlar gerçekleştiğinde, seçtiğiniz kral yüzünden feryat edeceksiniz. Ama RAB o gün size karşılık vermeyecek.” Ne var ki, halk Samuel’in sözünü dinlemek istemedi. “Hayır, bizi yönetecek bir kral olsun” dediler, “Böylece biz de bütün uluslar gibi olacağız. Kralımız bizi yönete- cek, önümüzden gidip savaşlarımızı sürdürecek.” (Tarihi Kitaplar, Samuel’in 1. Kitabı, 8, 10–20)
Tanrı, bu konuşmanın üzerine Musevilere kral olması için Saul’u seçer ve Saul (Musevi kronolojisine göre) M.Ö. 1020–1010 yılları arasında İsrail topraklarını yönetir. 12 İsrail kavmini birleştiren Saul, öncelikle Mu- sevilerin en büyük düşmanı olan Filistinlere karşı savaşır. Bu dönemde, Samuel Musevi peygamberi, Saul ise İsrail Kralı olarak görev yapmıştır. Saul’dan sonra, Musevilerin önderliğine Davut geçer. Musevilerin Tarihi Kitaplar olarak adlandırdıkları kutsal kaynaklarda özellikle Samuel’in 1. Kitabı ve Samuel’in 2. Kitabı adlı metinlerde Davut’un yaşamı ve krallığı hakkında bilgi verilir. Krallık daha sonra da Davut’un oğlu Süleyman’a kalır. Süleyman’ın taht dönemi (Tevrat’ın tarihsel söylemine dayandırılan kronolojiye inanacak olursak), 970–931 yılları arasını kapsar. Kralların 1. Kitabı’nda, Davut’un İsrail Krallığı’na barış ve refah getirdiği, Süleyman’ın da Kudüs’teki Musevi Tapınağı’nı ilk kez inşa ettiren kişi olduğu öne sü- rülür.
Süleyman’ın ölümünden sonra İsrail Krallığı iki parçaya ayrılır. Ku- zeyli 10 Musevi kavmi (yani Yakup Peygamber’in 10 oğlunun soyundan gelenler) kendi yaşadıkları topraklar üzerinde İsrail Krallığı’nı devam et- tirirler. Bu krallık 930 yılından 722 yılına kadar ayakta kalacaktır. Juda ve Bünyamin kavimleri (Yakup/İsrail’in bu adları taşıyan iki oğlunun soyun- dan inenler) ise, Juda (ya da Yahuda) Krallığı adında ikinci bir devlet daha kurarlar. İsrail Krallığı, bu tarihten sonra yavaş yavaş Omri Hanedanı’nın eline geçecektir. 12 yıl tahtta kalan Omri’den sonra krallık, oğlu Ahab’a geçer. 20 yıl (874–853) tahtta oturan Ahab’ın karısı Jezebel bir Fenike pren-


sesidir ve Tyr Kralı Ithobaal’in kızıdır. Musevilerin kutsal metinlerinde, Jezebel’in Kral Ahab’ı Yehova inancından döndürdüğü ve Tanrı Baal’a tapınmasını sağladığı söylenir. Yehova’nın gönderdiği peygamberi öl- dürmekle suçlanan Kraliçe, İlyas Peygamber tarafından da lanetlenmiştir. Ahab’ın ölümünü takiben oğullarıyla birlikte İsrail halkı üzerinde hüküm süren Jezebel, daha sonraları muhalifleri tarafından öldürülmüştür. Onun ölüsü, aynı İlyas Peygamber’in öngördüğü gibi, köpekler tarafından ye- necektir.