Китоблар тўпланмаси

Маломатчининг маломати ва бировларнинг гап-сўзларидан 
таъсирланмаслик; 

Доимий фикр юритадиган, оғир-вазмин бўлиш;  

Мақтов лаззатлари ва мазаммат азоблари таъсирига 
тушиб қолмаслик; 

Ўзига керакли воситаларни ўзи топа билиш; 

Кутилмаган фавқулодда вазиятларда саросимага тушиб 
қолмаслик;

Шиори сабр, ороми эса қийинчиликлар бўлиши.
«Ал-фавоид», 19-бет. 
* Ибн Мункадир айтади:
– Нафсимни ўнглагунча қирқ йил заҳмат чекдим.
* Шайхул Ислом Собит Банноний айтадилар:
– Ўзимни намозга ўргатгунимча йигирма йил қийналдим, кейин 
эса йигирма йил намоздан роҳат олдим.
* Мансур ибн Иброҳим айтади:
– Бир киши Рабиъ ибн Хусайм ҳақида: "Мен йигирма йил 
давомида ундан фақат хайрли гап эшитдим", деб айтди.
* Имом Молик айтадилар:
– Бизнинг давримизда Зайд ибн Собитдан сўнг халқнинг 
раҳнамоси Абдуллоҳ ибн Умар эди. У киши олтмиш йил давомида 
одамларга фатво бериб турдилар.
* Рабиъ ибн Язид айтади:
– Қирқ йилдан буѐн, бетоб ѐки мусофир бўлган пайтларимни 
ҳисобга олмаганда, муаззин пешин намозига азон айтганида мен 
масжидда ўтирган бўламан.
* Улуғ муҳаддис Бишр ибн Ҳасан Басра масжидида эллик йил 

---

мобайнида биринчи сафда туриб намоз ўқигани боис "Саффий", 
деб номланган.
* Касир ибн Убайд Химс аҳлига роппа-роса олтмиш йил 
имомлик қилганига қарамасдан, бирон марта намозда саҳв 
қилмаганлиги сабабини сўрашганида у:
– Ҳар гал масжид эшигидан кириб келганимда қалбимда 
Аллоҳдан ўзга ҳеч нарса бўлмасди! – деб жавоб берди.
* Ибн Қоййим айтадилар:
– Эй субутсиз инсон! Сен қаерда-ю, бу улуғ ЙЎЛ қайда? Бу