Kur’ân-ı Kerîm’in yedi harf üzere (‘alā sab‘ati a ḥruf) indirildiğini bildiren

---

ÖZ
Kur’ân-ı Kerîm’in yedi harf üzere (‘alā sab‘ati a
ḥruf) indirildiğini bildiren 
meşhur hadis, islamiyetin erken dönemlerinde Kur’an metnine ait belirli sayıda-
ki kıraat farklılıklarının meşru, daha doğrusu normal, kabul edildiğini gösterir. 
İslamiyet’in ilk dönemlerinde var olan bu serbestliğin daha sonra halife Osman’ın 
(r.a.), sahabenin de onayını alarak Müslümanları Kur’an metninin tek yazım 
biçiminde (rasm) birleştirme kararıyla daraltıldığı görüşü geleneksel âlimler ara-
sında hâkimdir. Her ne kadar bu yazım biçimi bilinen yedi, on v.b. birçok kıraat 
şekline açık olsa da sınırlayıcı olduğuna hükmedilmiştir. 
Bu makalede, yedi harf hadisi hakkındaki çeşitli yorumların yanı sıra hadis, 
tefsir, kıraat literatüründe yer alan standart dışı kıraatlere dair referansları da ele 
alarak bu metinsel çeşitliliğin halife Osman’ın (r.a.) kararından önceki ve sonraki 
durumu hakkında net bir fikir oluşturmayı amaçlıyoruz. Aynı zamanda, sözlü 
kompozisyon araştırmalarının (bilhassa Homer geleneği ile ilgili araştırmaların) 
* Bu makale Oxford University Journal of Islamic Studies dergisi, yıl 2012, cilt 23, Sayı 1’de
Orality, Literacy and the ‘Seven Ahruf Hadith’ başlığıyla yayınlanan çalışmanın çevirisidir.
Yazarın kullandığı transkripsiyon alfabesine azami ölçüde sadık kalmaya çalıştık. Bunun-
la birlikte okuma kolaylığı sağlamak amacıyla italik ibarelerin dışında kalan kelimelerde:
a- seslendirme açısından tükçede karşılığı olan bazı harfleri (örneğin:j yerine c veya çift
harf yerine tek harf ) kullanmayı b-türkçe telaffuzunu dikkate alarak bazı isimlerde a/e ve
ı/i e sesleri arasında geçiş yapmayı c- ülkemizdeki ilahiyat çevrelerinde tanıdık olan şahıs
isimleri ile eser künyelerinde yer alan bazı basım yerlerini transkripsiyona dâhil etmemeyi
uygun gördük.
** Cape Town Üniversitesi, Yazarın notu: bu makalenin ilk müsveddelerini 30-31 Temmuz
2009’da Stanford Üniversitesi, İslami Araştırmalar ve Stanford İnsani İlimler Merkezi-
nin Abbasi Programı himayesinde gerçekleştirilen Kur’anın Erken Dönem Tarihi ile İlgili
Kanıtlar konulu konferans serisinde sunmuştum. Konferansın organizatörlerine, bilhassa
Behnam Sadeghe’ye, davetleri ve konferansla ilgili her konuda sağladıkları kolaylıklar için;
aynı şekilde Ali Laraki, Abdalhaqq Bewley, Habib Bewley ve Adnan Ebrahim hocalara ve
isimsiz JIS (Journal of Islamic Studies) eleştirmenlerine, bu makaleyi geliştirmemi sağlayan
tenkit ve önerileri için minnettarlığımı bildirmek isterim. Burada beyan edilen görüşlerin
sorumluluğu, tabii ki, tamamıyla şahsıma aittir.
*** Yrd. Doç. Dr., Akdeniz üniversitesi İlahiyat Fakültesi
Atatük Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı: 42
●
Erzurum 2014
Yasin DUTTON 
(**)
- Çev. Nazife Nihal İNCE 
(***)