Library ziyonet uz/ A lvido, ey

Alvido, ey Gulsari (qissa) 
Chingiz Aytmatov 
 
70 
library.ziyonet.uz/ 
 
XII 
Oʻsha yilning kuzida Tanaboy Bakasovning taqdiri birdaniga oʻzgarib ketdi. 
 
U dovonning narigi tomonidan qaytib kelib, yilqilar togʻ oraligʻidagi qishlovga joʻnab 
ketish uchun yonbagʻirdagi kuzgi yaylovlarga qoʻndi. 
 
Xuddi shu kunlari kolxozdan chopar keldi. 
 
– Choro yubordi meni, – dedi u Tanaboyga. – Ertaga ovulga kelsin, deb aytdi, u yerdan 
tumanga kengashga borarkansizlar. 
 
Ertasiga Tanaboy kolxoz idorasiga keldi. Choro shu yerda, partorg xonasida edi. 
Garchand lablarining gezargani va oʻzining ozgʻinligidan hali kasallik undan 
arimaganligi bilinib tursa ham, u koʻklamdagidan ancha sogʻlom koʻrinardi. U oʻzini 
tetik tutar, ishga boshi bilan shoʻngʻib ketgan edi, xalq atrofini oʻrab olgandi. Tanaboy 
doʻstini koʻrib quvonib ketdi. Demak, sogʻayib ketibdi, yana ishga tushibdi. 
 
Ular ikkalasi yolgʻiz qolishganda Choro Tanaboyga qaradi. Qotib ketgan ozgʻin yuzini 
kafti bilan ishqab: 
 
– Sen, Tanaboy, qarimayapsan, hamon avvalgidaysan? Qachondan beri koʻrishmadik, 
koʻklamdan berimi? Qimiz va togʻ havosi zoʻr narsada... Men boʻlsam, mana, oz-ozdan 
soʻlib boryapman. Payti kelganga oʻxshaydi... – Choro bir oz jimib, ish haqida soʻz 
boshladi: – Gap bunday, Tanaboy. Bilaman, bezbetga qoshiq bersang, u bir marta oʻrniga 
besh marta osh oladi, deysan. Tagʻin sening aytganing kelyapti. Ertaga chorvadorlar 
kengashiga boramiz. Chorvachilikning ahvoli chatoq, ayniqsa qoʻychilikning, ayniqsa 
bizning kolxozda qoʻychilikning ahvoli chatoq. Ish pachava. Raykom: kommunist va 
komsomollar qoloq uchastkalarga, otarlarga degan chaqiriq bilan murojaat qildi. Yordam 
ber! Huv oʻsha paytda yilqilar masalasida yordam berganding, rahmat, endi yana 
koʻmaklashib yubor. Otarlarni ol: choʻponlikka oʻt. 
 
– Juda ham shoshqaloqsan-da, Choro. – Tanaboy jimib qoldi. – Otlarga oʻrganib qoldim, 
– oʻyladi u. – Qoʻylarnp boqish zerikarli ish! Oqibati qanday boʻlarkin? 
 
– Seni zoʻrlamayman, Tanaboy, – dedi tagʻin Choro. – Lekin iloj qancha – partiyaviy 
topshiriq. Achchigʻing kelmasin. Bir vaqti kelib doʻstlarcha esimga solarsan, hammasiga 
birdan javob beraman!.. 
 
– Ha, vaqti kelganda esingga solib qoʻyaman, oʻzing ham xursand boʻlmaysan! – dedi 
kulib Tanaboy, Choroga hammasini eslatishga toʻgʻri keladigan vaqt uncha uzoq 
emasligini sezmay. – Otar masalasida esa oʻylab koʻrish kerak, xotinim bilan gaplashib 
koʻray. 
 

---