Экологик хавфсиз муҳит организмларнинг барқарор ҳолатда кўпайиши,
ўсиши ва ривожланиши учун қулай атроф - муҳит ҳолати демакдир.
Табиат биз тасаввур этгандан кўра анча мураккабдир, шунинг учун
экологияни табиий ресурслардан фойдаланишнинг назарий асоси
дейиш мумкин, чунки табиий бойликлардан тўғри фойдаланишни
инсонларга ўргатади.
Умумий экология асосан тўрт бўлимга бўлинган. Булар: аутоэкология,
популяциялар экологияси, синэкология ва биосфера.
1). Aутэкология (“aутос” – юнончa сўз бўлиб, “ўзи” дегaн мaънони
билдирaди) яъни ўзи яшaб тургaн муҳитни ўргaнaди.
2). Популяциялaр экологияси (“популяцион” – фрaнцузчa сўз бўлиб,
“aҳоли” дегaн мaънони билдирaди) бу мaълум шaроитдa турли
оргaнизмлaр сонининг ўзгaриши сaбaбини текширaди.
3) Синэкология (“син” – юнончa сўз бўлиб “биргaликдa” дегaн мaънони
билдирaди) бу ўсимлик вa ҳaйвон турлaрини ўзaро aлоқaсини ва тaшқи
муҳит билaн муносaбaтини ўргaнaди.
4). Биосфера юнонча сўз бўлиб “биос” – “ҳаѐт”, “сфера” – “шар” дегaн
мaънони билдирaди. Яъни ер кобиғидаги мавжудотлар тизими биосфера деб аталади.
