- 1930- va 1940-yillarda ta’lim faoliyatining faol va har tomonlama muvaffaqiyatli rivojlanishi tadqiqotchilarning fikriga koʻra, "erkin norasmiy san’at kollejlari" (T.Lou) va ta’lim muassasalari tobora kengayib borayotgan Amerika muzeylarining asosiy vazifasi sifatida tasdiqlaydi. 1930-yilda ta’lim boʻlimi tashkil etilgan va bolalar uchun yakshanba darslari dasturini ishlab chiqilgan Sinsinnati san’at muzeyi bunga misol boʻla oladi. Ular mifologiya, musiqa, tarix, geografiya va haykaltaroshlik sinflarini oʻz ichiga olgan. Ta’lim dasturlarini ishlab chiqishda oʻsha davr pedagogikasining yutuqlarini hisobga olinganligi juda muhimdir. Ushbu amaliyot kontekstida taniqli amerikalik mutaxassis V.Damikning ta’lim metodlarini ishlab chiqish va bolalar idroki psixologiyasini oʻrganish uchun muzey pedagogik xizmatini eksperimental laboratoriyaga aylantirish zarurligi haqidagi gʻoyasi juda qiziqarlidir. Bu gap asossiz emas edi. 1920-yillarda maktabda oʻtkazilgan rang, toʻqima, chiziq va shakl bilan tanishtirish boʻyicha tajribalar estetik idrokni rivojlantirish, badiiy didni yaxshilash va bilimlar zahirasining ortganini namoyish etdi, bu nafaqat san’at haqida, balki tanlov haqida ham oʻz fikrini bildirishga imkon beradi.
Ma’rifiy faoliyati - 1920-yillarda Amerika muzeylarining ma’rifiy faoliyatini qisqacha tahlil qilib, shuni ta’kidlash kerakki, hukmronlik bilan bogʻliq pragmatizm mafkurasi, bu muzeyning pedagogik institutga aylanishiga hissa qoʻshdi. Shu bilan birga, Rossiyada boʻlgani kabi, uning ma’rifiy faoliyati talqini birinchi navbatda san’at muzeylarining madaniy muhitida boʻlib oʻtdi. Ularning tajribasi asosida tashrif buyuruvchilar bilan ishlashning yetakchi yoʻnalishlari shakllantirilgan:Madaniy (tayyorlangan tashrif buyuruvchilar uchun).Tarbiyaviy: a) badiiy hunarmandchilik sohasida kasbiy saviyani ta’minlash; b) maktab ta’limining vazifalari va ular bilan bogʻliq amaliy maqsadlarni ta’minlash.Dam olish - muzey muhitida dam olish va koʻngil ochish.
Do'stlaringiz bilan baham: |
