4. Gandbolchilarda sakrovchanlik sifatini
pedagogik tajriba yordamida ustirish samaradorligi
Gandbolda darvozaga sakrab to’p kiritish usuli o’yin davomida ustuvor sanalgan va samarali natija keltiruvchi eng unumli malaka bo’lib hisoblanadi. Sakrovchanlik sifati qancha yuqori rivojlangan bo’lsa, shuncha to’p kiritish imkoniyati ortadi.
A.A. Danilov (1974) tomonidan o’tkazilgan ilmiy tadqiqotlar shuni ko’rsatdiki, yosh gandbolchilarda darvozaga to’p kiritish texnikasi, harakat koordinatsiyasi va taktik fikrlash kabi qobiliyatlar ixtisoslashtirilgan jismoniy sifatlar bilan birgalikda shakllantirilishi yaxshi natija berishi mumkin ekan. Darhaqitat, darvozaga sakrab to’p kiritishda shu sakrash koordinatsiyasi to’p kiritish texnikasiga ixtisoslashgan bo’lsa, natija samarasiz bo’lishi mumkin. SHuning uchun sakrovchanlik va tezkorlik sifatlarini gandbolga xos xususiyatga moslashtirib rivojlantirish nafaqat sport mahoratini takomillashtirish guruhlarida katta rol o’ynaydi, balki bunday ixtisoslashtirilgan sifatlarni dastlabki o’rgatish bosqichidanoq boshlab shakllantira borish muhim ahamiyat kashf etadi.
YUqorida qayd etilgan nazariy g’oyalar va uslubiy mulohazalar mazkur yakuniy malakaviy ish mavzusini tanlashga va shu yo’nalish bo’yicha yosh gandbolchilar ishtirokida pedagogik tajriba o’tkazishga da’vat etdi.
Olib borilgan tadqikot natijalari shuni ko’rsatdiki, 10-11 yoshli gandbolchi bolalardan iborat nazorat va tajriba guruhlarida sakrovchanlik sifatiga oid ko’rsatkichlar pedagogik tadqiqotdan avval deyarli bir xil darajada ekanligi kuzatildi (3-jadval). Jumladan, joydan turib vertikal sakrash nazorat guruhidagi bolalarda o’rtacha 33,4±2,2 sm ni tashkil etgan bo’lsa, tajriba guruhida ushbu ko’rsatkich 32,4±2,6 sm ga teng bo’ldi.
3-jadval
10-11 yoshli gandbolchilardan iborat nazorat (N) va tajriba (T) guruhlarida sakrovchanlik sifatini 6 oylik pedagogik tadqiqot davomida rivojlanishi.
N – n = 10 T – n = 10
Do'stlaringiz bilan baham: |
