Rahbar madaniyati = adab2+iymon+insof+adolat+iqtidor.
|
Adab-aqlning suyanchig’i, barcha fazilatlarning mezoni. Behudaga xalqimizda “Aql bilan adab- egizak” deyishmaydi. Adab- yaxshilik bilan yomonlikning farqini bilish, foyda bilan zarar orasidagi tafovutni anglashdir. Adab vositasida kishi o’z jonini yomon xislatlardan davolaydi, yoqimsiz ayblardan poklaydi, chiroyli fazilatlardan bezaydi.
Adab rahbarni eng chiroyli xulq bilan qurollantiradi. Natijada aql egalari bunday rahbardan har ishda rozi bo’ladilar. Adabli rahbar esa kundan kunga obru topadi, nufuzi oshadi, ishlari ravnaq topadi.
Ba’zi hakimlar adabni eng mas’um va ko’rkam fe’lga ega bo’lish desalar, ba’zilari nafsni barcha qabih odatlardan tozalash deydilar. Demak, rahbardagi adabning mavjudligi, bu noyob ne’matning mavjudligidir.
Umuman adab ikki xil bo’ladi:
hikmat adabi;
xizmat adabi.
Hikmat adabi poklik va to’g’ri yo’lga etaklaydi. Hizmat adabi esa badavlatlik va obro’ga etkazadi. Har ikkisi ham ulug’ fazilat bo’lib, biri aziz qilsa, ikkinchisi qudratli qiladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |