261-bob Majlisda o‘tiruvchining o‘zini va jamoatda o‘tirganlarni duo qilishi
761/1. Ibn Umardan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam
quyidagilar bilan sahobalariga duo qilib, majlisdan turib ketardilar:
«Allohumma aqsim lana min xashyatika ma yahulu baynana va bayna ma’asiyka va min
toatika ma tuballig‘una bihi jannataka va minal yaqiyni ma tuhavvinu bihi a’layna
masoibaddunyo. Allohumma matti’na biasma’ina va absorina va quvvatina ma
ahyaytana vaj’alhul vorisa minna vaj’al sa’rana ‘ala man zolamana vansurna ‘ala man
‘adana vala taj’al musiybatana fiy diynina vala taj’alid dunyo akbara hammina vala
mablag‘a ‘ilmina vala tusallit ‘alayna man la yarhamuna». (Ma’nosi: «Allohim, Senga
qilinadigan gunoh ila bizning oramizni to‘sadigan qo‘rquvni va jannatingga yetkazadigan
toatingni hamda dunyo musibatlarini bizga yengillashtiradigan yaqiynni (to‘la ishonchni)
ulush qilib ber. Allohim, bizni tirikligimizda qulog‘imiz, ko‘zimiz va quvvatimiz ila
naflantirib, uni bizga merosxo‘r qil (ya’ni, vafot etgunimizcha omonda qil). Uchimizni
bizga zulm qilganlarga qarat! Dushmanlarimiz ziyoniga bizga nusrat ber. Musibatimizni
dinimizda qilma. Dunyoni eng katta g‘amimiz va oxirgi ilmimiz qilma. Va bizga rahm
qilmaydiganlarni bizga boshliq etma».) Termiziy rivoyatlari.
Do'stlaringiz bilan baham: |
