Microsoft Word baholash tartibi

12.2 - chizma. Real mahsulot o’sishini aniqlab beruvchi omillar

Real mahsulot ikki asosiy usulda:

1) resurslarning ko’proq hajmini jalb etiliti;
2) ulardan ancha unumli foydalanish yo’li bilan ko’paytirilishi mumkin (13.2-chizma):
Amaliy hayotda iqtisodiy o’sishni susaytirib turuvchi omillar ham mavjud bo’ladiki, ular mehnat muhofazasi, atrof-muhitning ifloslanishi kabi holatlar natijasida kelib chiqadi. Keyingi yillarda respublikamizda davlat tomonidan atrof-muhit ifloslanishining oldini olish, xodimlar mehnat sharoitini yaxshilash va sog’lig’ini muhofaza qilishni tartibga solishda muhim tadbirlar amalga oshirildi. Bu o’z navbatida iqtisodiy o’sish sur’atiga salbiy ta’sir ko’rsatadi. Chunki bunday tadbirlarni amalga oshirish tegishli xarajatlarni taqozo qiladi. Shu orqali mehnat unumdorligini oshirish uchun zarur bo’lgan mablag’lar boshqa tomonga jalb qilinadi.
3. Iqtisodiy o’sish modellari

Iqtisodchi olimlarning iqtisodiy o’sish omillarini o’rganish, hamda uning kelgusidagi natijalarini bashorat qilish borasidagi tadqiqotlari pirovardida turli iqtisodiy o’sish modellarining yaratilishiga olib keldi. Bu modellar o’z mazmuniga ko’ra bir-birlaridan farqlansada, ularning asosida ikkita nazariya - makroiqtisodiy muvozanatning keynscha (keyinchalik neokeynscha) nazariyasi, hamda ishlab chiqarishning klassik (keyinchalik neoklassik) nazariyasi yotadi.

Iqtisodiy o’sishni tahlil qilishda neoklassik nazariya namoyondalari quyidagi noto’g’ri nazariy shartlarga asoslanadilar:
1) mahsulot ning qiymati barcha ishlab chiqarish omillari tomonidan yaratiladi;
2) ishlab chiqarish omillarining har biri o’zining keyingi qo’shilgan mahsulot iga tegishli ravishda mahsulot qiymatini yaratishga hissasini qo’shadi. Shunga ko’ra, bunga javoban barcha keyingi qo’shilgan mahsulotga teng keluvchi daromad ham oladi;
3) mahsulot ishlab chiqarish va buning uchun zarur bo’lgan resurslar o’rtasida miqdoriy bog’liqlik mavjud;
4) ishlab chiqarish omillarining erkin tarzda amal qilishi hamda ular o’rtasida o’zaro bir-birining o’rnini bosish imkoniyati mavjud.
Biz oldingi boblarda aytganimizdek, neoklassik va boshqa ayrim yo’nalishdagi nazariyotchilar bu yerda ham ikkita uslubiy xatoga yo’l qo’yadilar:
1) ular ishlab chiqarish omillarining barchasi bir xil qiymat yaratadi, ular qiymatni yaratishda baravar ishtirok etadi, deb hisoblaydilar. Xolbuki, barcha ishlab chiqarish vositalari hech qanday yangi qiymat yaratmaydilar, balki o’zlarining qiymatlariga teng miqdordagi qiymatni jonli mehnat yordamida yangi yaratilgan mahsulotga o’tkazadilar. Lekin barcha omillar yaratilgan va o’sgan (ko’paygan) mahsulotning nafliligini yaratishda qatnashadilar;
2) ular doimo barcha omillar ichida jonli mehnatning faol rol o’ynashini, qolganlari esa passiv rol o’ynashini unutadilar. Chunki hech bir tabiiy resurs, kapital resurslari jonli mehnat tomonidan harakatga keltirilmasa, o’zicha harakatga kela olmasligi, irib-chirib o’z joyida ham jismonan, ham qiymati yo’q bo’lib ketishi, ularning qiymati faqat jonli mehnat tomonidan saklab qolinishi million yillardan beri milliard martalab tasdiqlanib kelmokda. Lekin negadir ularning bunga e’tibor bergisi kelmaydi.
Neoklassik model’ ko’p omilli hisoblanib, amerikalik iqtisod chi P.Duglas va matematik CH.Kobb yaratgan ishlab chiqarish funktsiyasi asos qilib olingan. Kobb-Duglas modeli orqali ishlab chiqarish hajminint o’sishida ishlab chiqarish turli omillarining ulushini aniqlashga harakat qilinib, u quyidagicha ifodalanadi:
bu yerda:
Y - ishlab chiqarish hajmi;
K^α -kapital sarflari;
L^β - ishchi kuchi sarflari;
A, α, β - ishlab chiqarish funktsiyasining koeffitsientlari:
A - mutanosiblik koeffitsienti;
α va β - ishlab chiqarish hajmining ishchi kuchi va kapital sarflari bo’yicha elastiklik koeffitsienti.
Elastiklik koeffitsienti bir ko’rsatkich miqdorining o’zgarishi natijasida boshqa bir ko’rsatkich miqdorining o’zgarishi darajasini ifodalaydi. Shunga ko’ra, α koeffitsienti kapital sarflarining 1%ga o’sishi ishlab chiqarish hajmining necha foizga o’sishini, β koeffitsienti esa ishchi kuchi sarflarining 1%ga o’sishi ishlab chiqarish hajmining necha foizga o’sishini ko’rsatadi. α va β ning yig’indisi ishchi kuchi va kapital sarflarining bir vaqtning o’zida 1%ga o’sishi ishlab chiqarish hajmining necha foizga o’sishini ko’rsatadi.
CH.Kobb va P.Duglas o’z tadqiqotlarida AQSH qayta ishlash sanoatining 1899-1922 yillar mobaynidagi ish faoliyatini tahlil qilib, ishlab chiqarish funktsiyasining ko’rsatkichlarini aniqlatshga harakat qilganlar:

Bu ko’rsatkichlar shunianglatadiki, o’sha davrda AQSH qayta ishlash sanoatida kapital sarflarining 1%ga oshirilishi ishlab chiqarish hajmini 0,25%ga, ishchi kuchi sarflarining 1%ga oshirilishi esa ishlab chiqarish hajmini 0,75% ga oshishiga olib kelar ekan.
Keyinchalik Kobb-Duglasning ishlab chiqarish funktsiyasini golland iqtisodchisi yan Tinbergen yanada takomillashtirib, unga yangi omil - texnika taraqqiyoti ko’rsatkichini kiritdi. Natijada ishlab chiqarish funktsiyasi formulasi quyidagi ko’rinishni opli:

bu yerda: eⁿ - vaqt omili.
Ishlab chiqarish funktsiyasiga vaqt omilining kiritilishi endilikda nafaqat miqdor, balki «texnika taraqqiyoti» atamasi orqali uyg’unlashuvchi sifat o’zgarishlari - ishchi kuchi malakasining o’sishi, innovatsiya jarayonlarining kuchayishi, ishlab chiqarishni tashkil etishning takomillashuvi, Jamiyat miqyosida ma’lumotlilik darajasining oshishi va boshqalarni ham aks ettirish imkonini berdi.
Iqtisodiy o’sishning keynscha modeli makroiqtisodiy muvozanatning keynscha nazariyasini rivojlantirish va unga tanqidiy yondashish natijasida vujudga kelgan. Bu modellar orasida ingliz olimi R.Harrod va amerikalik olim Ye.Domarning iqtisodiy o’sish modellari e’tiborga molik hisoblanadi.
Har ikkala modelning umumiy jihatlari mavjud bo’lib, ular quyidagilar orqali shartlanadi: 1) ular neoklassik modellardan farqli o’laroq bir omilli modelь hisoblanadi. ya’ni bu modellarda milliy daromadning o’sishi faqat kapital jamg’arishning funktsiyasi hisoblanib, kapital samaradorligiga ta’sir ko’rsatuvchi ishchi kuchi bandligining oshishi, FTT yutuqlaridan foydalanish darajasining o’sishi, ishlab chiqarishni tashkil etishning yaxshilanishi kabi boshqa barcha omillar nazardan chetda qoldiriladi; 2) ishlab chiqarishning kapital sig’imi ishlab chiqarish omillari narxlarining nisbatiga bog’liq bo’lmay, faqat ishlab chiqarishning texnik sharoitlari orqali aniqlanadi.
Neokeynscha modelda investitsiyalarning o’sishi iqtisodiy o’sish va uning sur’atlarini belgilovchi omil hisoblanib, u bir tomondan, milliy daromadning o’sishiga imkon yaratadi, ikkinchi tomondan esa, ishlab chiqarish kuvvatlarini kengaytiradi. O’z navbatida daromadning o’sishi bandlikning oshishiga imkon yaratadi. Investitsiya hajmining ko’payishi natijasida kengaygan ishlab chiqarish quvvatlari daromadning o’sishi orqali to’liq ishga tushirilishi lozim.
Shunga ko’ra, Ye.Domarning modelida quyidagi tenglik orqali muvozanatning ta’minlanishi shart qilib qo’yiladi: