Microsoft Word quronga kura duo ziyouz com doc

«...Албатта, мен дарду ҳасратимдан фақат Аллоҳнинг Ўзига шикоят 
қилмоқдаман….» («Юсуф, 86»).
Дуо қилувчи самимий бўлмаса, дуони бажарилиши керак бўлган расмий иш ёки қабул 
бўлиш - бўлмаслиги аниқ бўлмаган нарса деб эътиборсиз қараса, асосан бир қолипга тушган 
ибораларни қўллайди. Нима деётганини ўзи ҳам тушунмаётган бир қанча чиройли сўзларни 
айтиб ўзича дуо қилган бўлади. Бу Қуръонда таъриф этилган дуо эмаслиги аниқ. Ваҳоланки дуо 
банданинг Ўз Роббиси билан самимий мулоқотидир. Ҳар бир одамнинг муаммолари, истаклари, 
орзулари, руҳий ҳолати бир хил эмас. Дуо вақтида сўзлар эмас , дуо қилувчининг ўша вақтдаги 
руҳий ҳолати муҳимдир. Қуръонда баён қилинган дуоларнинг ҳеч бирида бу услуб кўринмаган. 
Пайғамбарлар, фаришталар, мўминлар тилидан қилинган дуо намуналарида фақатгина руҳий 
ҳолатдан келиб чиққан самимий қалб ифодалари, илтижоларини кўрамиз.
ДУОДА ШОШМАСЛИК 
 
Инсон табиатан шошилувчидир. Баъзан фитратидаги бу шошқалоқлик юзага чиққанда, 
ҳатти - ҳаракатларининг оқибатини ўйламасдан иш тутади. Ҳар нарсани нозик жиҳатларигача 
билувчи Роббимиз Ўзининг китобида шундай марҳамат қилган: 
«Инсон шошқалоқ ўлароқ яратилгандир. Мен, албатта, сизларга Ўз оят-
аломатларимни кўрсатурман. Бас, мени шошилтирманглар» («Анбиё», 37). 
Инсон табиатидаги шошқалоқлик асосан дунёвий неъматларни қўлга киритишда янада 
кўпроқ юзага чиқади. Албатта, ҳар бир одам Аллоҳнинг неъматлари ва жаннатига рағбати 
кучли. Жаннат неъматларига ўхшаш баъзи неъматларнинг бу дунёда ҳам мавжудлиги, 

---

Қуръони каримга кўра дуо. Ҳорун Яҳё 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
8
жаннатнинг қандай маскан эканлигини тасаввур қилиш ва унга бўлган рағбатни янада 
кучайтириб солиҳ амаллар қилишга чақиришдир. Бу неъматларга бўлган кучли истак ҳамда 
шошқалоқлик туфайли киши уларни тезроқ қўлга киритишни хоҳлайди. Бу шошқалоқлик 
дуоларда ҳам ўз аксини топади. Дуо қилгандан сўнг уни тезроқ қабул бўлишини истайди. 
Дуонинг қабули кечикса «Дуо қиляпман, лекин қабул бўлмаяпти», деган нотўғри хаёлларга 
боришади. Шошқалоқлик, сабрсизлик вақти-вақти билан ноумид бўлишга, ҳатто дуо қилмай 
қўйишгача олиб келади. Аслида мўмин ўзи учун нима яхши ва нима ёмон эканлигини жуда 
яхши билувчи Аллоҳ эканини эсда тутиши лозим. Бу ҳақиқатни Аллоҳ шундай билдирган: