Microsoft Word usta va margarita lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
213
behudud iste’dodlar pishib yetishayotgani menga ulkan huzur bag‘ishlaydi. 
— Parnikda o‘sgan ananasdek pishib yetilishadi degin, — ded Begemot va serustun, sarg‘ish binoni 
durustroq ko‘rish uchun cho‘yan panjara o‘rnatilgan beton ioydevor ustiga chiqdi. 
— Juda to‘g‘ri aytding, — deb Korovyov qadrdon xamrohining fikriga qo‘shilishdi, — hozir mana 
shu binoda «Don Kixot»ning yoki «Faust»ning, yo bo‘lmasa, azbaroyi shifo, «O‘lik jonlar»ning 
bo‘lg‘usi mualliflari yetilayotgani haqida o‘ylasang, vujudingni kandaydir bir totli vahima 
qamraganday bo‘ladi! Nima deysai? 
— O‘ylasang vahming keladi, — deb do‘stining fikrini tasdiqladi Begemot. 
— Ha, — deb davom etdi Korovyov, — juda g‘aroyib narsalarning shohidi bo‘lish mumkin bu 
uyning parniklarida, zero bu uy Melpomena*, Poligimniya* va Taliya*larga butun hayotini fido qilgan 
bir necha ming jonbozlarni o‘z panohiga to‘plagan. Basharti shu jonbozlardan birontasi kitobxon 
ahliga namuna sifatida «Revizor»ni, yo bo‘lmasa, «Yevgeniy Onegin»ni taqdim qilgudek bo‘lsa, 
qanaqa shov-shuv ko‘tarilishini sen tasavvur qilsang kerak! 
— Judayam-da, — deb yana tasdiqladi Bsgsmot. 
— Ha, — dedi Korovyov va tashvishli qiyofada barmog‘ini ko‘tardi, — lekin! Men yana takror 
aytaman — lekin! Agar bu nozik, chiniqmagan teplitsa o‘simliklariga biron-bir mikrob tushib, uning 
ildizini kemirmasayu chiritib yubormasa! Bunday hol ananaslarda uchrab turadi. 
— Aytganday, — dedi Begemot, dum-dumaloq boshini panjaradan tiqib, — anavilar nima 
qilishyapti rovonda? 
— Ovqatlanishyapti, — deb izohladi Korovyov, — senga yana shuni ham aytishim mumkinki, 
azizim, bu yerning restorani yaxshigina va taomlari arzon. Lekin men hozir, sirasini aytganda, olis 
safarga shaylangan har qanday sayyoh singari, miriqib ovqatlanish va kattakon bordoqni lim-lim 
to‘ldirib muzdakkina pivo ichish ishtiyoqidaman. 
— Men ham, — dedi Begemot, shundan keyin ikki muttaham jo‘ka daraxtlari ostidan o‘tgan asfalt 
yo‘lkadan bo‘lg‘usi falokatdan g‘ofil restoranning rovoni sari ravona bo‘ldilar. 
Rovonga kiraverishda, atrofiga yam-yashil o‘tlardan so‘ri qilingan eshikning bir chekkasiga 
qo‘yilgan stulda oq paypoq, dumli oq beretka kiygan rangpar bir ayol zerikib o‘tirardi. Uning oldidagi 
odmigina ovqat stoli ustida qalin bir daftar yotar va ayol nima uchundir restoranga kirganlarni shu 
daftarga qayd qilib o‘tirardi. Mana shu ayol Korovyov bilan Begemotning yo‘lini to‘sdi. 
— Guvohnomalaringiz bormi? — u Korovyovning pensnesiga, shuningdek, Begemotning primusi 
va uning yirtiq tirsagiga taajjub bilan tikilardi. 
— Bizni ming bor afv etgaysiz, qanday guvohnomani so‘rayapsiz? — deb so‘radi hayron qolgan 
Korovyov. 
— Sizlar yozuvchimisizlar? — deb ayol ham savol berdi o‘z navbatida. 
— Shak-shubhasiz, — viqor bilan javob qildi Korovyov. 
— Guvohnomalaringizni ko‘rsating unda! — takrorladi ayol. 
— O, go‘zalim... — deb nazokat bilan gap boshladi Korovyov. 
— Men go‘zal emasman, — deb uning so‘zini bo‘ldi ayol. 
— O, afsus, — dedi Korovyov popugi pasayib va gapida davom etdi: — Nachora, biz uchun 
sizning go‘zal bo‘lishingiz afzalroq edi, ammo siz bunday imtiyozdan yuz o‘girar ekansiz, mayli, 
ixtiyoringiz. Gap shundaki, Dostoevskiyning yozuvchi ekanligiga ishonch hosil qilish uchun nahot 
undan guvohnoma talab qilish kerak bo‘lsa? Undan ko‘ra siz, uning qaysi romanidan bo‘lmasin 
xohlaganingiz besh sahifani olib o‘qing, uning hech qanday guvohnomasiz ham haqiqiy yozuvchi 
janligiga iqror bo‘lasiz-qo‘yasiz. O‘ylaymanki, Dostoevskiyda, umuman, hech qachon, hech qanday 
guvohnoma bo‘lmagan! Sen nima deysan? — deb Korovyov Begemotga o‘girildi. 
— Garov o‘ynayman, bo‘lmagan, — deb javob qildi Begemot, primusini stolga, qalin daftar yoniga 
ko‘yib, qorakuya tekkan peshonasining terini kafti bilan artarkan. 
— Siz Dostoevskiy emassiz, — dedi dovdirab qolgan ayol. 

---

Mixail Bulgakov. Usta va Margarita (roman)