“M udarris kerakki, g'arazi mansab bo'lm asa va bilmas itmni
aytishga urinmasa, manmanlik uchun dars berishga havas ко 'rgazmasa va olg 'irlik
uchun gap — so 'z va g ‘avg ‘o yurgizmasa, nodonlikdan sallasi katta va pec hi uzun
bo'lmasa, gerdayish uchun madrasa ayvoni boshi unga o'rin bo'lmasa.
Yaramasliklardan qo 'rqsa va nopoklikdan qochsa, nainki, о ‘zini ohm bilib, necha
podshoga turli x il f is q ishlarni mumkin, balki halol qilsa, qilmas ishlarni qilmoq
uchun sodir bo 'Isa va qilar ishlarni qilm as/ik unga qoida va odat bo ‘lib qolsa. Bu
mudarris emasdir. Yomon
odatni tarqatuvchidir” . Shu bilan birg a o ‘qituvchi
m eh n atin in g m ash aq q atli ekanligini ta'k id lab deydi:
“Uning ishi odam qo'lidan
kelmas, odam emas, balki dev ham qila bilmas. Bir kuchli kishi bir yosh bolani
saqlashga ojizlik qilardi, и esa bir to 'da bolaga ilm va adab о ‘rgatadi, ко ‘rkim
bunga nima yetsin.Shunisi ham borki, и to 'dada fahm - fa ro sa ti ozlar bo ‘ladi,
unday kishiga yuzlarcha mashaqqat kelsa qanday bo ‘ladi. Har qanday bo ‘Isa ham,
yosh bolalarga uning haqqi ко ‘pdir. Agar shogird podshohlikka erishsa ham unga
(muallimga) qulluq qilsa arziydi ”.
Inson k o m ilik k a in tilar ekan, zin x o r bu in tilishning o x irig a y e ta olm ay d i. Shu
bois, m en k o m ilm an , k am o latg a erish d im , degan odam xato kiladi. Inson o 'z
faoliyati m o b ay n id a, nuqson v a k am ch ilik larg a ham y o 'l q o 'y a d i. A m m o shu
n u qsonu k am ch ilik larn i tushunib, tuzatib ularni tak ro rla m aslik k a x a ra k a t q ilad ig an
kishi b ark am o l sh ah sd ir. B u h aqda A lish er N av o iy shunday degan:
Nokis uldirkim, о 'zin komil degay,
Do'stlaringiz bilan baham: |
