11
«Шундай. Раббинг айтурки, бу (иш)
Менга
осондир. Биз у (болани)
одамлар учун оят-мўъжиза
ва Ўз томонимиздан бўлган раҳмат-марҳамат
қилурмиз". Уни Оллоҳнинг ҳар ишга қодир
эканлигига далил қиламиз. Агар Оллоҳ хоҳласа Одам
алайҳиссаломни яратганидек,
ота-онасиз яратади,
агар истаса Ҳаввони яратгани каби фақат эркакдан
яратади ва агар хоҳласа ҳозир фақат аёл
кишидан
яратади,
"Биз уни одамлар учун оят-мўъжиза ва Ўз
томонимиздан
бўлган
раҳмат-марҳамат
қилурмиз".
Пайғамбарлар халқлар учун раҳматдир, раҳмат
Биз томонимиздан, сенинг эътироз қилишга ҳаққинг
йўқ, ҳолбуки бу ҳукми чиқиб бўлган ишдир. Оллоҳ
деди
: "Яна ўз номусини сақлаган аёлни (яъни
Марямни эсланг)
. Бас, Биз Ўз тарафимиздан бўлган
руҳни унга пуфладик", оятда "Бас, Биз Ўз
тарафимиздан бўлган руҳни унга пуфладик", деди.
Оллоҳ таоло уни одамлар учун мўъжиза қилди.
Жаброил Марямнинг кўйлагининг ёқасига
пуфлади, ана ўшанда унда ҳомиладорлик бошланди,
"Бас, (Марям)
унга ҳомиладор бўлиб, у билан
бирга йироқ бир жойга кетди".
12
У ҳомиладор бўлиб, қорни катталаша бошлади
ва одамлардан беркинди. У ҳақда сўралганда жавоб
топиб беролмаслигидан қўрқиб, ўзини бирор киши
кўришини истамади. Закариёнинг
хотини-унинг
холаси бир куни уни кўриб қолиб ундан сўради: Эй
Марям, деҳқони бўлмаган экинзор бўлиши
мумкинми? Эй Марям, қилувчисиз саноат бўладими?
Эй Марям, экувчисиз экин-текин бўлиши мумкинми?
Гўё у сен эри бор аёл бўлмасанг, қолаверса, солиҳа
аёлсан, қорнингдаги бу ҳолатни қандай изоҳлайсан
деяётгандай эди.
Орадан тўққиз ой ўтди, Марям эса одамлардан
узоқлашиб юрди. Оллоҳ таоло деди:
"Бас, тўлғоқ
Do'stlaringiz bilan baham: 
