tovushlar b ir um um iy fonem aning turli
fakultativ variantlari
sanaladi. M asalan,
opa, qo ‘qon shevasida
apa.
Ikkinchi qoida.
MaMum bir tilda ikki tovush bir fonetik sharoitda
m a'no yoki fonetik qiyofasini topib bo ‘lmas darajada o'zgarishiga
olib kelmagan holda biri o'rnida
ikkinchisi kela olmasa, bunday
tovushlar ikki fonemaning vakillari sanaladi. Masalan, o ‘zbek tilida
ot va
it so'zlarida o va / tovushlarining o ‘zaro almashinishi so‘zlaming
m a'no o ‘zgarishiga olib keladi. Demak, ular ikki fonemaning vakillari
sanaladi.
U chm chi qoida.
Agar ikki akustik (yoki artikulatsion) o ‘xshash
tovush bir xil fonetik sharoitda hech qachon kela olmasa,
ular bir
fonemaning kom binator variantlari hisoblanadi.
T o ‘rt;inchi qoida.
Agar ikki tovush uchinchi tovushga muvofiq
kelsa-yu, lekm nutqiy zanjirda tovush birikmasi hosil qilgan holda
k e tm a -k e t kelolsa, u larn in g b ir-b irig a
v arian t deb hisoblab
b o ‘lmaydi.
Praga tilshunoslarining yana bir yutug‘i shundan iboratki, ular
fonologik zidlarrisblarni mantiqiy jihatdan tasnif qildilar.
Fonologik zidlanishlar tasnifi uchun
fo n o lo g ik m undarija
tushunchasiga tayandilar.
F onologik mundarija atam asi ostida
fonem aning barcha fonologik muhim belgilari yig‘indisi,
ya'rri shu
fonem aning barcha variantlari uchun um um iy bo'lgan belgilar
tushuniladi. M asalan, o ‘zbek
tilidagi D fonemasining fonologik
mundarijasi «til oldilik», «portlovchilik», «jaranglilik» belgilarini
o ‘z ichiga oladi. Fonologik zidlanishlar esa
fonemalarning ana shu
belgilariga asoslanadi.
N.S.Trubetskoy fonologik zidlanishlarni quyidagi belgilarga ko‘ra
tasnif etadi:
A. Zidlanish sistemasiga ko‘ra;
B. Zidlanuvchi a ’zolar o ‘rtasidagi munosabatga ko‘ra;
D. Zidlanuvchi a'zolarning m a'no farqlash kuchiga ko‘ra.
Do'stlaringiz bilan baham: