Фалсафада қонун тушунчаси.Қонунларнинг турлари - Қонун реал оламнинг зарурий, умумий, нисбатан муҳим, барқарор, такрорланувчи алоқаларини ифодалайди, бунда мавжуд шарт-шароитлар асосида тараққиётнинг характери, йўналиши натижасида аниқланади
- Ҳодисаларнинг объектив мавжуд, зарурий, муҳим, такрорланувчи алоқалари.
- Қонунлар мажмуи амал қилувчи зарурий жараён.
- Қонун – энг умумий шакл;
- Қонун – зарурий алоқалар ифодаси;
- Қонун – муҳим алоқалар ифодаси;
- Қонун – ҳодисага нисбатан соддароқ, лекин жараёнларнинг ички моҳиятини кўпроқ очиб беради;
- Қонун – барқарор, доимий алоқаларни ифодалайди;
- Табиат ва жамият қонунлари объектив характерга эга.
- Қонун қоидаларнинг бир томони сифатида намоён бўлади, қонуният эса, қонун амал қилишининг натижасининг мажмуи сифатида намоён бўлади.
- Қонунинг характерли хусусиятлари
- Қонун, қонуният, билиш
- (қонуннинг умумий тавсифи)
- Қарама-қаршиликлар бирлиги ва кураши қонунининг мазмуни шундаки, барча борлиқ қарама-қарши асослардан иборат, улар эса ягонадир, ўз табиатига кўра бир бирига қарама-қарши ва доимий курашда (масалан: кун ва тун, иссиқ ва совуқ ва х.к.). Қарама-қаршиликлар бирлиги ва кураши қонуни – барча борлиқнинг ҳаракатланиши ва ривожланишининг ички манбаи.
- Гегелнинг қарама-қаршиликлар бирлиги вап кураши қонунига алоҳида ёндашуви
- Ҳар бир жисм, ходиса иккита асосий сифатга эга – айнийлик ва фарқлар
- Айнийлик – маъноси жисм (ходиса, ғоя) ўз ўзига тенг, яъни шу жисм айнан шу жисм. Айни дамда, жисмнинг ўзига айнан жисмда жисмдан ташқарига чиқишга, уни бузишга интилувчи нимадир мавжуд.
- Қарама-қаршилик, ягона айнийлик ва фарқ ўртасидаги кураш жисмнинг ўзгаришга олиб келади (ўз ўзини ўзгартириш) – ҳаракат. Масалан: ўзига айнан жамият мавжуд, аммо унда шу жамият тор келувчи кучлар мавжуд; уларнинг кураши жамият сифатининг ўзгаришига, унинг янгиланишига олиб келади.
Do'stlaringiz bilan baham: |
