Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi

yishdan va hamisha yorug'likka talpinishdan iborat ekan, uning vujudida 
kun sayin har bir luqma go'sht bilan gurkirab borayotgan hayotning 
toshqinli oqim ini hech qanday kuch to'solmasdi. Alaloqibat bo'rivachcha- 
ning jismi jonidagi o'sha hayot vahm va itoatkorlikdan ustun keldi va 
ajoyib kunlarning birida bo'ri bolasi qo'rqa-pisa g'or og'ziga qarab yurdi.
S h a ffo f devor g'o rn in g b osh q a devorlariga sira o 'x sh a m a s, u 
yaqinlashgan sari tobora uzoqlashib borayotgandek bo'lardi. U sinab 
ko'rm oq ch i bo'lib kichkina, yu m sh oq tum shuqchasi bilan oldin ga 
ch o'zild i, ana hozir qattiq devorga uriladi deb kutdi, yo'q, oq devor 
nurga o'xshab shaffof hanida yorug'likdek o'tkazuvchan ekan. Bo'ri 
bolasi devor b o ’lib tuyulgan narsaning ichiga kirdi va uning tarkibidagi 
moddaga cho'm di.
U tu sh un olm ay qoldi: axir qattiq bir nim aning orasidan o 'ta - 
yotgandek bo'layotuvdi-yu! Yorug'lik tobora kuchayib borm oqda edi. 
Q o'rquv bo'ri bolasini orqaga qaytarm oqchi bo'lar, vujudida kuchayib 
borayotgan hayot esa ilgarilashga majbur etardi. M ana nihoyat g'orning 
o g'zi. Ajabo o 'zi ichida bo'lgan devor kutilm aganda u zo q -u zo q q a  
ch o 'zilib ketdi. O'ta kuchli yorug'lik ta’siridami p o yo n siz ravishda 
kengayib ketgan kenglikdan b osh i aylandi. k o'zi tin d i. O z-o z d a n  
porlayotgan yorug'likka ko'zi o'rgandi-yu, buyumlar orasidagi masofani 
aniq ilg'ay boshladi. A w a l devor shunchalik uzoqlashdiki azbaroyi 
ko'rinm ay qoldi. Endi mana paydo bo'ldi, zum o'tm ay yana uzoqlashib 
ketdi va boshqacha ko'rinishda nam oyon bo'ldi. D evor ola-b ula ko'rina 
boshladi. Qirg'oqni qoplagan daraxtlar, bu daraxtlar ortida b o'y cho'zgan 
tog', undan ham yuqorida joylashgan osm on uning ichida edi.