mavjudot ta’ziringni berishi mumkin. Kichkina, kaklik jo'jalariga o'xsha-
ganlarini yesa bo'ladi, yiriklaridan — ona kaklikka o'xshaganlaridan esa
saqlangan m a ’qul. N im a b o ‘lgan taqdirda ham u n in g g'ururi ozor
chekkandi, birdan uning ona kaklik bilan yana olishgisi keldi, afsus,
lochin uni olib ketdi. Balki boshqa kaklik uchrab qolar?! Izlab ko'rish
kerak.
B o ‘ri bolasi qiyalama qirg‘oqdan daryo bo'yiga tushdi. Shu choqqacha
u oqar suvni k o ‘rmagan edi. Bir qaraganda suv bexavotir tekis ko'rindi.
U tap tortm ay olg'a qadam tashladi-yu, o ‘takasi yorilib, anhor tubiga
cho'ka boshladi. Y ana n o m a ’lum narsaning changaliga tushgandi u.
Suv o ‘ta muzdek bo'lganidanm i nafasi tiqildi. Odatdagidek uning o ‘pkasi
havo bilan em as, suv bilan to ‘la boshladi.
U hozir ajal sirtm og‘ida baayni bandidan uzilay deyayotgan bir
yaproqqa o'xshardi. U hali o ‘lim nim aligini bilm asdi. Biroq, Shim ol
o'lkalarida istiqom at qiluvchi barcha jonivorlar kabi undan qo'rqardi.
0 ‘lim uning uchun dunyodagi eng kuchli og'riq ifodasi edi. U o'sha
n o m a ’lum likning negizi, samarasi, qolaversa m ohiyati edi. G archand,
hech qachon to'laligicha tasaw u r qilm asa ham haddan tashqari qo'rqar
va tuzatib bo'lm aydigan, yengish am rim ahol eng oxirgi b a lo -yu -q a zo
ekanini ich -ich id an sezardi.
Bo'ri bolasi suv sathiga ko'tarildi-yu, apil-tapil og 'zin i karrakday
ochib havo yutdi. U n in g hozirgi ahvolidagi yutoqishini chuqur-chuqur
nafas oldi, deb bo'lm asdi. Lekin, ajabo, bu safar anhor tubiga toshdek
cho'km adi, birsoniya o'tdi, ikki soniya o'tdi, bo'ri bolasi bir-ikki silkindi-
da, xu dd i g 'o y ib d a n b irov o 'r g a ta y o tg a n d ek . o d a td a g i bir ishn i
Do'stlaringiz bilan baham: |