G.Emerson ilmiy boshqaruv printsipini mohiyatiga ko`ra quyidagi ketma-ketlikda bayon qilgan:
5.Xodimga nisbatan adolatli bo`lish.
6.Tezkor, ishonchli, to`liq, aniq va muntazam hisob-kitob.
7.Dispetcherlik ishini olib borish.
8.Me`yorlar va jadvallar.
9.Sharoit bilan ta`minlash.
10.Operatsiyalarni me`yorlash.
11.Standart yo`riqnomalarni tayyorlash.
12.Unumdorlikni rag’batlantirish.
Ko`rinib turibdiki, G.Emersonning diqqat-e`tiborida, eng avvalo ikki aniq qo`yilgan maqsad va g’oya, shuningdek, oqilona fikr turibdi. G.Emerson ishchining ish vaqtida bajaradigan harakatlarini o`rganib, ishchiga beriladigan ish hajmi me`yorlarini, ishni bajarishning ortiqcha, unumsiz harakatlarini bartaraf etuvchi eng muvofiq usullarini ishlab chiqdi. Bunda masalan, nisbiy ish haqining maxsus tizimi oqilona fikr asosida qo`llanilib, unga ko`ra berilgan me`yorni bajargan ishchilarga tarif stavkalari va koeffitsientlari oshirilar, uni bajara olmagan ishchilarga esa stavkalar 20-30 foiz pasaytirilib, jarima solinar edi. Lekin, berilgan vazifani yuqori darajada bajarilishi uchun sharoit ham yaratilishi kerak.
«Ilmiy menejment» maktabining vakillari o`z ilmiy ishlarini asosan korxona, tashkilot boshqaruvini takomillashtirishga bag’ishlashgan. Ular boshqaruvning quyi darajasidagi boshqaruv bilan shug’ullanishgan. Ma`muriy maktabning vujudga kelishi esa mutaxassislarning umumtashkilot darajasidagi boshqaruv muammolari bilan shug’ullanishlari uchun imkon yaratgan.
Boshqaruvning klassik va ma’muriy maktabi. Mumtoz yoki ma`muriy menejment (1920-1950) maktabining namoyandalari Anri Fayol, Maks Veber va boshqalar.
Boshqaruv printsiplarini rivojlantirish.
Boshqaruv funktsiyalarini bayon etish.
Tashkilotni yalpi boshqarishda tizimli yondashuvni asoslash.
Do'stlaringiz bilan baham: |
