O'zbekiston respublik asi oliy va o'rta m axsus ta 'lim vazirligi m irzo ulug bek nom idagi o'zbekiston

bilan yoki qiz shogirdlariga noto'g'ri ko'z bilan qaramasligi 
muallim qalbining pokligidan darak beradi.
Muallimning boyligi shu shogirdlari ekanligini esdan chiqar- 
masligi kerak. Nainki, u shu shogirdlariga ma'naviy oziq bermoqda, 
kelajak avlod uchun ulardan hosil kutmoqda. Shogirdlarini biridan- 
birini kamsitmasin, dilini og'ritmasin. ‘T o y n i toy dema-toy ham bir 
kun ot bo'ladi”, - deydi xalqimiz.
Dehqon uchun dalasi, dalasida o'stirayotgan paxtasi uning rizqi- 
ro'zi, boyligi. Dehqon dalasidagi paxtasining hamma nihollari, 
navlari bir hilda o'sm asligi mumkin. Ba'zi birlari egri yoki nimjon 
o'sishi mumkin, bunda dehqon hech qachon nimjon yoki egri paxta 
niholni sug'irib otib yubormaydi, uni qo'lidan kelganicha parvarish- 
laydi, undan hosil kutadi. Muallim shogirdlarining ham zehni bir xil 
bo'lmaydi, 
zehni 
pastlari, tarbiyasi sal chatoqlari ham bo'ladi. 
Ularni 
sening zehning past, o'zlashtirolmayapsan — deb davradan chiqarib 
haydab yuborishi insoniy insofdan emas, u bilan qattiq, astoydil 
ishlash kerak. Dehqon o'zining paykalidagi nimjon yoki hosili kam 
niholga muomala-mehnat qilganday munosabatda bo'lish muallim­
ning insoniy burchi. Chunki muallim ham shu shogirdlariga ta'lim 
tarbiya berish hisobidan haq olib o'z bola-chaqasini bog'adi, 
ro'zg'orini tebratadi. 
O'ylashi kerak, “shu shogirdlar bo'lmasa, 
u n in g 
muallimligi kimga kerak. 
Demak, shular uning rizqi, obro'si, 
kelajagi. Bu yo'lda xatoga yo'l qo'ygan muallimni Alloh kechir- 
maydi. Muallim o'zi o'qitadigan fanini yaxshi bilishi, o 'z xalqining 
m illiy mafkurasini anglashi, o'z millatining tilini va adabiyotini,