Sor qo‘ngan yerga zog‘ning qo‘nganini kim ko‘rgan?
Elbezor kasning unib-o‘sganini kim ko‘rgan?
Karvon yo‘lini kalxat to‘sganini kim ko‘rgan?
Sher zoti laychaning yengganini kim ko‘rgan?
(To‘ra Sulaymonning “Tarki jamoa” she’ridan)
Shoir qarshilantirish orqali voqea-hodisa mazmunini yanada boyitmoqda. Har bir shoir kabi notiq ham qarshilantirish san’atini yaxshi o‘zlashtirishi va o‘z o‘rnida qo‘llay olishi kerak.
Notiq nutqida badiiy asarlarda uchraydigan shevalardan, mahalliy so‘zlardan (dialektizmlar), imkoni darajasida foydalanmasligi kerak. Chunki notiq nutqini yig‘ilganlarning barchasi tushunishi kerak bo‘ladi. Bulardan tashqari, ma’lum bir joylarda, qishloqlarda, shaharlarda, viloyatlardagina qo‘llaniladigan so‘zlar, iboralar ham mavjud, ular til ilmida provinsializm deyiladi. Shuningdek, biror kasb-hunarga tegishli, kasbga aloqador so‘zlar professionalizm deyiladi. O‘zbek tilida jargonizm, varvarizm, ideologizm, degan terminlar ham uchraydi.
Jargon, ya’ni ma’lum muhitda paydo bo‘lgan, savdogarlar, o‘g‘rilar so‘zlashadigan, o‘zaro qo‘llaydigan so‘zlar, iboralardir. Davr taqozosi bilan paydo bo‘ladigan so‘zlar – ideologizmlar deyiladi. Demak, notiq nutqining kengayishida tildagi turli yangiliklardan ham foydalanishni bilishi kerak.
Yuqorida aytilganidek, notiq o‘zbek tili grammatikasini, sintaksisini, fonetikasini mukammal bilishi talab qilinadi. Ilmiy nutq, falsafiy nutq, publitsistik nutqlar badiiylikdan, emotsionallikdan holi, ammo ularda mantiqiylik kuchli bo‘ladi.
Intonatsiya – so‘zlovchining hamsuhbatiga munosabatini anglatuvchi ifodaviylikning asosiy vositasi bo‘lib, notiq nutqidan kutilayotgan ma’noni ifodalash, nutqni jonlantirishga yordam beradi. Notiq nutqida savol, xitob, darak, kinoya, g‘azab, ta’kid kabilar fikr va his-tuyg‘ularni ifodalashda foydalaniladi.
O‘zbekiston xalq shoiri Muhammad Yusuf “Ona tilim” she’rida shunday yozadi:
Garchi zug‘um qilganlarni yoqtirmadim,
Do'stlaringiz bilan baham: |